سفیانی و نشانههای ظهور: تفاوت میان نسخهها
جز ({{کاربردهای دیگر| علائم ظهور (ابهام زدایی)}}) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ظهور (ابهام زدایی)' به 'ظهور (ابهامزدایی)') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR13604J1.jpg | | تصویر =NUR13604J1.jpg | ||
| عنوان =سفیانی و | | عنوان =سفیانی و نشانههای ظهور | ||
| عنوانهای دیگر =السفیانی و علامات الظهور. فارسی | | عنوانهای دیگر =السفیانی و علامات الظهور. فارسی | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{کاربردهای دیگر| سفيانى ( | {{کاربردهای دیگر| سفيانى (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر| علائم ظهور (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| علائم ظهور ( | |||
'''سفيانى و نشانههاى ظهور''' ترجمهاى است از كتاب السفيانى و علامات الظهور اثر [[فقیه، محمد|محمد فقيه]] كه به اهتمام آقاى [[حسینی، شاهپور|سيد شاهپور حسينى]] صورت گرفته است. | '''سفيانى و نشانههاى ظهور''' ترجمهاى است از كتاب السفيانى و علامات الظهور اثر [[فقیه، محمد|محمد فقيه]] كه به اهتمام آقاى [[حسینی، شاهپور|سيد شاهپور حسينى]] صورت گرفته است. | ||
خط ۷۱: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
پايگاه اطلاع رسانى سراسرى اسلامى (پارسا)، 1388، امام مهدی «عج» در آين قلم، قم، مؤسس اطلاع رسانى مرجع. | پايگاه اطلاع رسانى سراسرى اسلامى (پارسا)، 1388، امام مهدی «عج» در آين قلم، قم، مؤسس اطلاع رسانى مرجع. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۹
سفیانی و نشانههای ظهور | |
---|---|
پدیدآوران | فقیه، محمد (نویسنده) حسینی، شاهپور (ترجمه و تأليف) |
عنوانهای دیگر | السفیانی و علامات الظهور. فارسی |
ناشر | موعود عصر(عج) |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1387 ش |
چاپ | 3 |
شابک | 964-6968-84-8 |
موضوع | آخر الزمان
سفیانی فتن و ملاحم محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - مهدویت - انتظار |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 224/5 /ف7 س7041 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سفيانى و نشانههاى ظهور ترجمهاى است از كتاب السفيانى و علامات الظهور اثر محمد فقيه كه به اهتمام آقاى سيد شاهپور حسينى صورت گرفته است.
اثر، تحقيقى در زمين ظهور، اهداف و فعاليّتهاى سفيانى، زمينه سازان قيام مهدی «عج» و نشانههاى ظهور مىباشد.
مؤلف انگيزه خود را براى نگارش اثر اين گونه توصيف مىكند: «برخى از پژوهشگران، نشانههاى درست و نادرست را با هم درآميخته و اين گونه اين راه را كوركورانه مىپيمايند و به گمان خود بر حقاند و كارى نيك انجام مىدهند و ديگر اين كه برخى از فتنهجويان و فريبكاران با كارها و گفتههايشان تصميم به سلب ايمان از مردم گرفتهاند و ايشان نشانهها و علامتهاى دروغين و جعلى را در جهت اهداف و اميال و خواستههاى مذهب خود آوردهاند.» به خاطر اين دو جهت مؤلف اين پژوهش را تقديم اين دو گروه نموده و از درگاه خداوند عزّوجّل اميدوار است كه آن را به مثابه نورى قرار دهد كه حقّ-جويان با آن هدايت شوند.
ساختار
محمد فقيه در مباحث مقدّماتى (فصل اوّل)، به طور ضمنى به توجيه سازمان و روش خود بطور صريح پرداخته و معتقد است كه وعده ظهور موعود، يكى از برجستهترين حوادثى است كه اديان آسمانى پيش بينى كردهاند. اين حادثه آن قدر اهميّت دارد كه نشانههاى آن نيز براى مردم بازگو شده است و سفيانى يكى از اين نشانههاست كه علائم قيام سفيانى و صفات و ويژگىهاى آن هم در آخرالزمان نيز ذكر شده است و ديگر نشانههاى بزرگ ظهور، همچون نداى آسمانى و صيحه نيز بخشى از ابعاد اين رخداد پراهميّت است كه مؤلف تمام اين نشانهها را طى چهار فصل مطرح و اين فصول هر كدام از بخشهاى متعددى (15 بخش) تشكيل شده است.
محور بررسىهاى علمى در اين اثر، سخنان پيامبر اكرم «ص» و امامان معصوم «ع» مىباشد كه روش نقلى مىباشد. و نویسنده در لابلاى فصلها، اسناد و متن روايات بسيارى را با استفاده از قواعد اصولى و رجالى، اصلاح و جرح و تعديل نموده است. مؤلف بحث خود را اين گونه آغاز مىكند، آيا اصل و مبنا در اخبار نشانههاى ظهور حتميّت و قطعيّت وقوع امرى است كه خبر آن را بازگو مىكند يا اصل در آن موقوف و معلق بودن است؟ و نگارنده معتقد است كه اصل در اين نوع از اخبار، موقوف و معلّق بودن است، به شرطى كه قرينه متصل يا منفصلى دال بر حتميّت وقوع آن خبر وجود نداشته باشد. و خبر قيام سفيانى از اين گونه اخبار مىباشد كه اشاره به حتميّت آن شده است و بداء در آن حاصل نمىشود.
روش بررسى اخبار كه مؤلف در اين پژوهش آن را دنبال مىكند، همان آقاى خويی «ره» در تنفيح المقال و بزرگان ديگر اين فن مىباشد. از ويژگىهاى اين اثر آن است كه مؤلف نوع روايت را از جهت صحيح، حسن و موثق و انواع ديگر براى خواننده يا ملاكى كه در مباحث مقدّماتى روشن نموده است، تعيين مىنمايد ديگر از ويژگىها اينكه منابع روايت را به طور كامل با اسناد آن نقل و به بررسى آن مىپردازد.
گزارش محتوا
فصل دوم، وقوع جنگ جهانى، پيدا شدن پرچم اهل مغرب، ترك، روم، شام، ظهور يمانى و ظهور خراسانى را از علائم قيام سفيانى در آخرالزمان مطرح مىكند. سپس صفات و ويژگىهاى سفيانى، جنگ مشهور قرقيسيا (بين عراق و شام) و فعاليّتهاى تخريبى در فصول سوم و چهارم ذكر مىشود. فصل پنجم به شمردن علائم و نشانههاى بزرگ ظهور كه عبارت از نداى آسمانى و صيحه، خسوف و كسوف در زمان غير طبيعى، فرو رفتن در سرزمين بيدا (خسف) و شهادت نفس زكىّ مىباشد. مؤلف با استفاده از روايات، هر كدام از اين نشانهها را به طور كامل مورد بررسى و نظر خود را اعلام مىنمايد.
وضعيّت كتاب
در صفحات پايانى تصاويرى از ماه گرفتگى، خورشيد گرفتگى طبيعى و غير طبيعى درج شده است. فهرست مطالب به طور كامل در آغاز اثر آمده است و اثر فاقد هر گونه فهرست ديگرى مىباشد.
از آن جا كه در متن بعضى از نشانههاى ظهور ذكر شده، در پاورقىها تطبيق آن با حوادث تاريخى مورد سنجش قرار گرفته و حتميّت و قطعيّت آنها ارزيابى شده و ديگر منابع و مصادر آنها كه در متن نيامده، در پاورقى آمده است. همچنين در پاورقىها، مواردى از اعلام و اماكن و الفاظ مورد شرح و تبيين قرار گرفته است.
نگاهى به ترجمه:
براى مترجم، آشنايى دقيق و عميق با زبان مبداء امرى لازم است؛ ولى مهمترين وظيفه مترجم آشنايى با زبان مقصد و زبان معيار است، زيرا در غير اين صورت با وجود تسلط بر زبان مبداء در بسيارى از قسمتها در كاربرد جملات شيواى زبان مقصد چيرگى نمىتواند نشان دهد، در نتيجه نمىتواند ترجمهاى دقيق و شايستهاى براى اثر در اختيار فارسى زبانان قرار دهد. ولى مترجم حاضر توانسته ترجمهاى جامع با حفظ امانت و رعايت پيام رسانى ارائه دهد و از نشانههاى حفظ امانت در ترجمه ايشان، در جاهايى كه جمله به كلماتى براى فهم خواننده احتياج داشته تا آن را به راحتى بفهمد آن كلمات اضافه را در كروشه قرار داده است. مزيت ديگر اين ترجمه، روان و سليس بودن آن است كه خواننده از خواندن جملات فارسى احساس خستگى نمىكند. به طور خلاصه ترجمه اين اثر، ترجمهاى روان و شيوا است، هر چند داورى دربار دقّت آن تنها پس از تطبيق ترجمه با متن اصلى ممكن است.
منابع مقاله
پايگاه اطلاع رسانى سراسرى اسلامى (پارسا)، 1388، امام مهدی «عج» در آين قلم، قم، مؤسس اطلاع رسانى مرجع.