أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد (امیرکبیر): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'أسرار التوحيد (ابهام زدایی)' به 'أسرار التوحيد (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[محمد بن منور]] (نویسنده) | [[محمد بن منور]] (نویسنده) | ||
[[صفا، ذبیح‌الله]] (گردآورنده) | [[صفا، ذبیح‌الله]] (گردآورنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =/الف2م3 / 278/8 BP | | کد کنگره =/الف2م3 / 278/8 BP | ||
| موضوع = ابو سعيد ابو الخير، 357 - 440ق. | | موضوع = ابو سعيد ابو الخير، 357 - 440ق. | ||
تصوف | تصوف | ||
نثر | نثر فارسی - قرن 6ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = امير کبير | | ناشر = امير کبير | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1361ش. | | سال نشر = 1361ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE31542AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE31542AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = پنجم | | چاپ = پنجم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|أسرار التوحيد (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|أسرار التوحيد ( | |||
'''أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد'''، اثر [[محمد بن منور|محمد بن منور میهنی]] نوه ابوسعید | '''أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد'''، اثر [[محمد بن منور|محمد بن منور میهنی]] نوه [[ابوسعید ابوالخیر]]، پیرامون احوال و اخبار و اقوال و کرامات جد خویش است که آنها را از مجموعه روایات و اطلاعاتی که در این‌باره داشته، گرد آورده است. | ||
این کتاب از امهات کتب ادبی فارسی و از جمله آثار استادانه زبان ماست. روانی انشا و انسجام عبارات و رعایت تام و تمام موازین فصاحت و بلاغت در این کتاب به‌حد اعلای خود رسیده است و باآنکه کتاب در نیمه دوم قرن ششم، یعنی در دوره استیلای سبک مصنوع نثر فارسی نگارش یافته، به‌هیچ‌روی اثری از آثار تصنع، به‌جز در مقدمه آن، مشهود نیست. | این کتاب از امهات کتب ادبی فارسی و از جمله آثار استادانه زبان ماست. روانی انشا و انسجام عبارات و رعایت تام و تمام موازین فصاحت و بلاغت در این کتاب به‌حد اعلای خود رسیده است و باآنکه کتاب در نیمه دوم قرن ششم، یعنی در دوره استیلای سبک مصنوع نثر فارسی نگارش یافته، به‌هیچ‌روی اثری از آثار تصنع، به‌جز در مقدمه آن، مشهود نیست. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۳: | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
[[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]] | [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۷
| أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي سعيد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمد بن منور (نویسنده) صفا، ذبیح‌الله (گردآورنده) |
| ناشر | امير کبير |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1361ش. |
| چاپ | پنجم |
| موضوع | ابو سعيد ابو الخير، 357 - 440ق.
تصوف نثر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م3 / 278/8 BP |
أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي‌سعيد، اثر محمد بن منور میهنی نوه ابوسعید ابوالخیر، پیرامون احوال و اخبار و اقوال و کرامات جد خویش است که آنها را از مجموعه روایات و اطلاعاتی که در این‌باره داشته، گرد آورده است.
این کتاب از امهات کتب ادبی فارسی و از جمله آثار استادانه زبان ماست. روانی انشا و انسجام عبارات و رعایت تام و تمام موازین فصاحت و بلاغت در این کتاب به‌حد اعلای خود رسیده است و باآنکه کتاب در نیمه دوم قرن ششم، یعنی در دوره استیلای سبک مصنوع نثر فارسی نگارش یافته، به‌هیچ‌روی اثری از آثار تصنع، به‌جز در مقدمه آن، مشهود نیست.
کوتاهی جمله‌ها و تمامی آنها و به‌کار رفتن کلمات و ترکیبات اصیل پارسی در همه جای این کتاب به چشم می‌آید و سرگذشت‌ها و وقایع با چنان مهارت حکایت شده است که گیرندگی خاص آنها خواننده را همواره مجذوب نگاه می‌دارد.
کلمات و ترکیبات عربی، مگر در مقدمه کتاب، بسیار کم و از مقوله کلمات و ترکیبات رایج زبان فارسی است[۱].
چنان‌که در متن کتاب مشاهده می‌شود، «أسرار التوحيد» بر سه باب تقسیم شده است: باب اول، در ابتدای حالت شیخ ابوسعید و باب دوم، در وسط حالت و باب سوم در انتهای حالت او و در هر سه باب، خاصه در باب دوم کتاب، بسیاری از اقوال ابوسعید و اشعاری که بر زبان او رفته بود، نقل شده است. اهمیت این قسمت‌های اخیر و همچنین آنچه از نامه‌های شیخ در کتاب آمده، در آن است که نمونه‌های خوبی از زبان پارسی دری و نظم و نثر آن در ابتدای قرن پنجم به ما می‌دهد تا از لحاظ تحقیق در تاریخ تحول زبان و شعر و نثر پارسی مورد مطالعه قرار دهیم و نیز چون در سراسر کتاب از زندگی خصوصی مردمی از طبقات گوناگون در پایان قرن چهارم و آغاز قرن پنجم هجری، سخن رفته است، از باب مطالعه در تاریخ اجتماعی مشرق ایران در آن روزگار و همچنین از حیث تحقیق در تاریخ تصوف، نیز اثر سودمند ارزنده‌ای است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه ذبیح‌الله صفا.