الأدوات النحویة في کتب التفسیر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75381J1.jpg | عنوان = الأدوات النحویة في کتب التفسیر...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'پژوهش های ' به 'پژوهش‌های ')
     
    (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره = ص7الف4 82/7 BP  
    | کد کنگره = ص7الف4 82/7 BP  
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
    '''الادوات النحویة فی کتب التفسیر''' تألیف [[صغیر، محمود احمد|محمود احمد صغیر]] (معاصر)، تحقیقی در موضوع ادوات نحوی و دیدگاه مفسرین در رابطه با تبیین وجوه این ادوات است. اهمیت این کتاب به جهت ارتباط این ادوات با فهم قرآن کریم و نصوص آن است.
     
    کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید و چهار باب و هر باب مشتمل بر چند فصل است. در تمهید، از مفهوم ادات در لغت و اصطلاح، ارتباط تفسیر با علوم عربی و ادوات نحوی سخن رفته است.<ref>ر.ک: تمهید، ص37-21</ref>‏ ادوات جمع «اداة» است و ادوات قرآن یعنی حروف و هرچه که به حروف شباهت دارد، هرچند اسم یا فعل باشد. این ادوات در قرآن فراوان است و چون بر معانی متفاوتی دلالت می‌کنند، اهمیت فراوانی در فهم قرآن نیز دارند؛ مانند: ادوات نهی، نفی، استفهام، عطف، تأکید، استثنا و....<ref>ر.ک: صابری، علی؛ اسماعیلی، زهرا؛ ص 121</ref>‏
     
    در باب اول کتاب از مبانی ادوات بحث شده است. مفسرین در کتاب‌هایشان در کنار توجه به معانی و جنبه نحوی به جنبه لغوی ادوات اهتمام ویژه‌ای داشته‌اند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص45</ref>‏ به عنوان مثال مفسرین در اصل «کم» اختلاف نظر دارند: فراء آن را ترکیبی از «ما» استفهامیه و کاف دانسته و معتقد است با کثرت استعمال، الف در آخر آن حذف و میم ساکن شده است. یا ابوحیان کاف را کاف تشبیه و حذف الف از «ما» را به جهت دخول حرف جر بر آن دانسته است.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>‏ عرب معمولاً به اقتصاد در اداء لغوی تمایل دارد و لذا از راه‌هایی چون حذف، ادغام، قلب، ابدال و مانند آن در این رابطه بهره گرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص99</ref>‏
     
    در باب دوم، ادوات مهمله و ادوات عامله و در باب سوم، معانی تخصیص نحوی و اسالیب نحوی مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص16-15</ref>‏
    نویسنده در آخرین باب کتاب به این نکته اشاره کرده که مفسرین در تبیین وجوه ادوات بر دو مصدر اصلی اعتماد کرده‌اند: نصوص لغوی و آراء علماء. نصوص لغوی عبارت از قرآن و قرائات آن، شعر، حدیث نبوی، اخبار صحابه، کلام عرب، امثال و امثله ساختگی.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص810-774</ref>‏
    در نگارش این اثر علاوه بر منابع تفسیری از کتبی چون «[[الازهیة فی علم الحروف]]» هروی، «[[رصف المبانی في شرح حروف المعاني|رصف المبانی]]» [[مالقی، احمد بن عبد النور|مالقی]]، «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنی اللبیب]]» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]]، در معانی ادوات، و منابع فراوان دیگر در قرائات قرآنی، کتب تراجم، دیوان‌های شعر و مانند آن استفاده شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص19-18</ref>‏
     
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب.
    #[[:noormags:1462119| صابری، علی؛ اسماعیلی، زهرا؛ «چالش‌ها و راهکارهای برگردان «کم» خبری در ترجمه‌های فارسی قرآن کریم»، پژوهش‌های زبانشناختی قرآن، پاییز و زمستان 1397، شماره 14، ص 119 تا 136]].
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فاقد مقاله]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
    [[رده:علوم قرآنی]]
    [[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]]
     
    [[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۵

    الأدوات النحویة في کتب التفسیر
    الأدوات النحویة في کتب التفسیر
    پدیدآورانصغیر، محمود احمد (نويسنده)
    ناشردار الفکر ** دار الفکر المعاصر
    مکان نشرسوریه - دمشق ** لبنان - بیروت
    سال نشر1422ق - 2001م
    چاپ1
    شابک1-57547-973-7
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ص7الف4 82/7 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الادوات النحویة فی کتب التفسیر تألیف محمود احمد صغیر (معاصر)، تحقیقی در موضوع ادوات نحوی و دیدگاه مفسرین در رابطه با تبیین وجوه این ادوات است. اهمیت این کتاب به جهت ارتباط این ادوات با فهم قرآن کریم و نصوص آن است.

    کتاب مشتمل بر مقدمه، تمهید و چهار باب و هر باب مشتمل بر چند فصل است. در تمهید، از مفهوم ادات در لغت و اصطلاح، ارتباط تفسیر با علوم عربی و ادوات نحوی سخن رفته است.[۱]‏ ادوات جمع «اداة» است و ادوات قرآن یعنی حروف و هرچه که به حروف شباهت دارد، هرچند اسم یا فعل باشد. این ادوات در قرآن فراوان است و چون بر معانی متفاوتی دلالت می‌کنند، اهمیت فراوانی در فهم قرآن نیز دارند؛ مانند: ادوات نهی، نفی، استفهام، عطف، تأکید، استثنا و....[۲]

    در باب اول کتاب از مبانی ادوات بحث شده است. مفسرین در کتاب‌هایشان در کنار توجه به معانی و جنبه نحوی به جنبه لغوی ادوات اهتمام ویژه‌ای داشته‌اند.[۳]‏ به عنوان مثال مفسرین در اصل «کم» اختلاف نظر دارند: فراء آن را ترکیبی از «ما» استفهامیه و کاف دانسته و معتقد است با کثرت استعمال، الف در آخر آن حذف و میم ساکن شده است. یا ابوحیان کاف را کاف تشبیه و حذف الف از «ما» را به جهت دخول حرف جر بر آن دانسته است.[۴]‏ عرب معمولاً به اقتصاد در اداء لغوی تمایل دارد و لذا از راه‌هایی چون حذف، ادغام، قلب، ابدال و مانند آن در این رابطه بهره گرفته است.[۵]

    در باب دوم، ادوات مهمله و ادوات عامله و در باب سوم، معانی تخصیص نحوی و اسالیب نحوی مورد بررسی قرار گرفته است.[۶]

    نویسنده در آخرین باب کتاب به این نکته اشاره کرده که مفسرین در تبیین وجوه ادوات بر دو مصدر اصلی اعتماد کرده‌اند: نصوص لغوی و آراء علماء. نصوص لغوی عبارت از قرآن و قرائات آن، شعر، حدیث نبوی، اخبار صحابه، کلام عرب، امثال و امثله ساختگی.[۷]

    در نگارش این اثر علاوه بر منابع تفسیری از کتبی چون «الازهیة فی علم الحروف» هروی، «رصف المبانی» مالقی، «مغنی اللبیب» ابن هشام، در معانی ادوات، و منابع فراوان دیگر در قرائات قرآنی، کتب تراجم، دیوان‌های شعر و مانند آن استفاده شده است.[۸]

    پانویس

    1. ر.ک: تمهید، ص37-21
    2. ر.ک: صابری، علی؛ اسماعیلی، زهرا؛ ص 121
    3. ر.ک: متن کتاب، ص45
    4. ر.ک: همان، ص48
    5. ر.ک: همان، ص99
    6. ر.ک: مقدمه، ص16-15
    7. ر.ک: متن کتاب، ص810-774
    8. ر.ک: مقدمه، ص19-18

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. صابری، علی؛ اسماعیلی، زهرا؛ «چالش‌ها و راهکارهای برگردان «کم» خبری در ترجمه‌های فارسی قرآن کریم»، پژوهش‌های زبانشناختی قرآن، پاییز و زمستان 1397، شماره 14، ص 119 تا 136.

    وابسته‌ها