مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR74600J1.jpg | عنوان = مقاييس البلاغة بين الأدباء و ال...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'س های ' به 'س‌های ')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۴: خط ۲۴:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
    '''مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء'''، نوشتۀ [[ربیعی، حامد صالح خلف|حامد صالح خلف ربیعی]] است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس‌های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 11</ref>
     
    مصنف در مقدمه از معنای قیاس پرده برداشته است؛ مقیاس را در حوزۀ علم، قاعده نامیده که شایع است و تغییرپذیر نیست و آن را در میدان فن به ضابطه تعبیر کرده است که عنصر ذوقی در آن وجود دارد. نسبی است و از عصری به عصر دیگر تغییر می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 22</ref> او همچنین مرزهای عرصه بلاغت و کارکردش را در ادبیات و نیازمندی این دانش را به مقیاس توضیح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42</ref>
     
    کتاب در دو باب و چندین فصل‌ صورت‌بندی شده است؛ باب اول دربردارندۀ بارزترین مقیاس‌های دانش بلاغت در نزد ادیبان است که هریک از این مقیاس‌ها را برای مرزبندی‌ نکته‌های ظریف و فنی برای عناصر ادبی به کار می‌برند؛ مقیاس‌های ابداع فنی، بنای ترکیب‌ها و ریخت کلماتی که معنای لطیف ادبی را به مخاطب می‌رساند، مباحث این باب را شکل می‌دهند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 63-411</ref>مصنف در باب دوم به مقیاس‌های دانش بلاغت نزد علما می‌پردازد و مقیاس‌های علمی فصاحت را در دانش‌های معانی، بیان و بدیع بررسی کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 704-411</ref>
     
     
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه کتاب
    # متن کتاب.
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:فاقد مقاله]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۳

    مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء
    مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء
    پدیدآورانربیعی، حامد صالح خلف (نويسنده)
    ناشرکتاب فروشی اشراقی
    مکان نشرعربستان - مکه مکرمه
    سال نشر1416ق - 1996م
    چاپ1
    شابک9960-03-093-8
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ر۲م۷ 6161 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء، نوشتۀ حامد صالح خلف ربیعی است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس‌های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.[۱]

    مصنف در مقدمه از معنای قیاس پرده برداشته است؛ مقیاس را در حوزۀ علم، قاعده نامیده که شایع است و تغییرپذیر نیست و آن را در میدان فن به ضابطه تعبیر کرده است که عنصر ذوقی در آن وجود دارد. نسبی است و از عصری به عصر دیگر تغییر می‌کند.[۲] او همچنین مرزهای عرصه بلاغت و کارکردش را در ادبیات و نیازمندی این دانش را به مقیاس توضیح داده است.[۳]

    کتاب در دو باب و چندین فصل‌ صورت‌بندی شده است؛ باب اول دربردارندۀ بارزترین مقیاس‌های دانش بلاغت در نزد ادیبان است که هریک از این مقیاس‌ها را برای مرزبندی‌ نکته‌های ظریف و فنی برای عناصر ادبی به کار می‌برند؛ مقیاس‌های ابداع فنی، بنای ترکیب‌ها و ریخت کلماتی که معنای لطیف ادبی را به مخاطب می‌رساند، مباحث این باب را شکل می‌دهند.[۴]مصنف در باب دوم به مقیاس‌های دانش بلاغت نزد علما می‌پردازد و مقیاس‌های علمی فصاحت را در دانش‌های معانی، بیان و بدیع بررسی کرده است.[۵]


    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص 11
    2. ر.ک: همان، ص 22
    3. ر.ک: همان، ص 42
    4. ر.ک: متن کتاب، ص 63-411
    5. ر.ک: همان، ص 704-411

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب
    2. متن کتاب.

    وابسته‌ها