الوجوب في النحو: تفاوت میان نسخهها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33255J1.jpg | عنوان = الوجوب في النحو | عنوانهای دیگ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رشود، حصه بنت زيد بن مبارک ]] (نويسنده) | [[رشود، حصه بنت زيد بن مبارک]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع =زبان عربی - صرف - زبان عربی - نحو | | موضوع =زبان عربی - صرف - زبان عربی - نحو | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''الوجوب في النحو'''، اثر [[رشود، حصه بنت زيد بن مبارک|حصه بنت زید بن مبارک رشود]]، کتابی است در اشاره به مواردی در نحو که انجام و اعمال آنها، بر طبق قواعد نحوی، واجب و ضروری است. | ||
نویسنده، علم نحو را توصیف زبان در عالیترین سطوح آن، نابترین شرایط آن و فصیحترین گویشهای آن دانسته و معتقد است که عبارات نحات، مفهم وجوب برخی مسائل و بروز برخی سؤالات در علم نحو میباشند. وی بهمنظور پاسخ دادن به این سؤالات، اقدام به تألیف اثر حاضر، در یک تمهید و نه بحث و یک خاتمه، نموده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | |||
نویسنده، مسائل و مباحث نحوی را بر اساس اقوال و نظریه نحات، از حیث صواب و خطا و درجه آنها، به افعال انسان تشبیه نموده و همچنان که این افعال، متعلق حکم شرعی قرار گرفته و احکام وجوب، حرمت، ندب، کراهت، حسن و قبح بر آنها بار میشود، وی نیز احکام مباحث نحوی را به پنج دسته زیر، تقسیم کرده است: | |||
# وجوب: مانند رفع مبتدا و خبر و فاعل، نصب مفعول، جر مضافالیه و نکره بودن حال و تمییز. | |||
# ممنوع: مانند اضداد ماسبق. | |||
# حسن: مانند رفع فعل مضارعی که بعد از شرط ماضی واقع شده است. | |||
# قبیح: مانند رفع فعل مضارع در جواب شرط مضارع. | |||
# جایز: مانند تقدیم خبر بر مبتدا و مفعول بر فاعل<ref>ر.ک: متن کتاب، ص14</ref>. | |||
نویسنده پس از انجام تقسیمات فوق، به بحث پیرامون موارد وجوب پرداخته و آن را در نه مبحث زیر، پی گرفته است: | |||
# وجوب اعمال و اهمال؛ | |||
# وجوب علامت اعرابی و بنایی؛ | |||
# وجوب ذکر؛ | |||
# وجوب حذف، اضمار و تقدیر؛ | |||
# وجوب تقدیم و تأخیر؛ | |||
# وجوب ربط؛ | |||
# وجوب فصل؛ | |||
# وجوب تعریف و تنکیر؛ | |||
# وجوب تطابق<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref>. | |||
وی با بررسی معاجم لغوی معتبری مانند «اللسان»، «تاج العروس»، معنای لغوی وجوب را «ثبوت و لزوم» و «سقوط و وقوع» دانسته<ref>ر.ک: همان، ص15</ref> و با استفاده از کلام و عبارات نحات، معنای اصطلاحی آن را مورد بحث و بررسی قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص16</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۶
الوجوب في النحو، اثر حصه بنت زید بن مبارک رشود، کتابی است در اشاره به مواردی در نحو که انجام و اعمال آنها، بر طبق قواعد نحوی، واجب و ضروری است.
| الوجوب في النحو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رشود، حصه بنت زيد بن مبارک (نويسنده) |
| ناشر | جامعة أم القری. معهد البحوث العلمية و إحياء التراث الإسلامي |
| مکان نشر | عربستان - مکه مکرمه |
| سال نشر | 1421ق - 2000م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9960-03-374-0 |
| موضوع | زبان عربی - صرف - زبان عربی - نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده، علم نحو را توصیف زبان در عالیترین سطوح آن، نابترین شرایط آن و فصیحترین گویشهای آن دانسته و معتقد است که عبارات نحات، مفهم وجوب برخی مسائل و بروز برخی سؤالات در علم نحو میباشند. وی بهمنظور پاسخ دادن به این سؤالات، اقدام به تألیف اثر حاضر، در یک تمهید و نه بحث و یک خاتمه، نموده است[۱].
نویسنده، مسائل و مباحث نحوی را بر اساس اقوال و نظریه نحات، از حیث صواب و خطا و درجه آنها، به افعال انسان تشبیه نموده و همچنان که این افعال، متعلق حکم شرعی قرار گرفته و احکام وجوب، حرمت، ندب، کراهت، حسن و قبح بر آنها بار میشود، وی نیز احکام مباحث نحوی را به پنج دسته زیر، تقسیم کرده است:
- وجوب: مانند رفع مبتدا و خبر و فاعل، نصب مفعول، جر مضافالیه و نکره بودن حال و تمییز.
- ممنوع: مانند اضداد ماسبق.
- حسن: مانند رفع فعل مضارعی که بعد از شرط ماضی واقع شده است.
- قبیح: مانند رفع فعل مضارع در جواب شرط مضارع.
- جایز: مانند تقدیم خبر بر مبتدا و مفعول بر فاعل[۲].
نویسنده پس از انجام تقسیمات فوق، به بحث پیرامون موارد وجوب پرداخته و آن را در نه مبحث زیر، پی گرفته است:
- وجوب اعمال و اهمال؛
- وجوب علامت اعرابی و بنایی؛
- وجوب ذکر؛
- وجوب حذف، اضمار و تقدیر؛
- وجوب تقدیم و تأخیر؛
- وجوب ربط؛
- وجوب فصل؛
- وجوب تعریف و تنکیر؛
- وجوب تطابق[۳].
وی با بررسی معاجم لغوی معتبری مانند «اللسان»، «تاج العروس»، معنای لغوی وجوب را «ثبوت و لزوم» و «سقوط و وقوع» دانسته[۴] و با استفاده از کلام و عبارات نحات، معنای اصطلاحی آن را مورد بحث و بررسی قرار داده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.