حقوق اجتماعی و سیاسی در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33227J1.jpg | عنوان = حقوق اجتماعي و سياسي در اسلام |...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات مهر 01 هاشمی' به 'رده:مقالات مهر 01 حسینی هاشمی') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''حقوق اجتماعی و سیاسی در اسلام'''، نوشته [[جوان آراسته، حسین|حسین جوان آراسته]] (1343ش) است. این کتاب به سبک آموزشی برای تدریس در دانشگاه‌ها به‌منظور آشنایی با مبانی نظام حقوقی اسلام و سپس با حقوق اجتماعی و سیاسی انسان در اسلام تدوین شده است. مصنف، عدالت‌ورزی و قیام به قسط را محور اندیشه دینی در حوزه حقوق اجتماعی و سیاسی اسلام می‌داند که مرزهای آن با آموزه‌های پیامبران الهی شناخته می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه، ص16-15</ref>. | ||
<references/> | |||
آراسته می‌خواهد به این پرسش‌ها پاسخ دهد: آیا دستورهای دینی با وجود دستاوردهای بشری در اعلامیه جهانی حقوق بشر، کاربرد دارد؟ آیا اسلام دارای نظام حقوقی است؟ ویژگی‌های حقوق اسلامی چیست و مبانی و منابع آن کدام است؟ برتری حقوق دینی در حقوق بشر بر دستاورد بشری چیست؟ حق و تکلیف چگونه ارزیابی می‌شود و دین در میان حق و تکلیف، کدام‌یک را پایه قرار داده است؟ پی‌ریزی نظام حقوقی اسلام بر پایه فرد یا جامعه است؟ هنگام برخورد منافع ملی با موازین دینی باید به کدام‌یک بهای بیشتری داد؟ آیا حقوق اجتماعی و سیاسی اسلام در جهان امروز که سکولاریزم - جدایی دین از دولت - بر آن چیره است، می‌تواند نمود داشته باشد؟<ref>ر.ک: همان، ص18-17</ref>. | |||
وی درآغاز کلیاتی را طرح کرده و خواننده را با انسان و حقوق، مفهوم و کاربرد حقوق آشنا می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص21-34</ref>، سپس نظام حقوقی، حقوق مدنی، اجتماعی و سیاسی اسلام را بررسی کرده، آنگاه حق حاکمیت، نظارت و آزادی‌های سیاسی را توضیح می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص37-178</ref>. | |||
حقوق زنان، فمینیسم، حقوق اقلیت‌ها و روابط بین‌الملل پایان‌بخش مبحث‌های کتاب است<ref>ر.ک: همان، ص183-228</ref>. | |||
مصنف برای این پژوهش، قرآن را منبع اصلی کارش قرار داده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:روانشناسی]] | ||
[[رده:مقالات مهر 01 حسینی هاشمی]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۸
| حقوق اجتماعي و سياسي در اسلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جوان آراسته، حسین (نويسنده) نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها. دانشگاه معارف اسلامی. معاونت پژوهشی (سایر) |
| ناشر | دفتر نشر معارف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 7 |
| شابک | 978-964-8523-91-1 |
| موضوع | اسلام و اجتماع - اسلام و حقوق - اسلام و سیاست |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1389 /ج9ح7 230/1 BF |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حقوق اجتماعی و سیاسی در اسلام، نوشته حسین جوان آراسته (1343ش) است. این کتاب به سبک آموزشی برای تدریس در دانشگاه‌ها به‌منظور آشنایی با مبانی نظام حقوقی اسلام و سپس با حقوق اجتماعی و سیاسی انسان در اسلام تدوین شده است. مصنف، عدالت‌ورزی و قیام به قسط را محور اندیشه دینی در حوزه حقوق اجتماعی و سیاسی اسلام می‌داند که مرزهای آن با آموزه‌های پیامبران الهی شناخته می‌شود[۱].
آراسته می‌خواهد به این پرسش‌ها پاسخ دهد: آیا دستورهای دینی با وجود دستاوردهای بشری در اعلامیه جهانی حقوق بشر، کاربرد دارد؟ آیا اسلام دارای نظام حقوقی است؟ ویژگی‌های حقوق اسلامی چیست و مبانی و منابع آن کدام است؟ برتری حقوق دینی در حقوق بشر بر دستاورد بشری چیست؟ حق و تکلیف چگونه ارزیابی می‌شود و دین در میان حق و تکلیف، کدام‌یک را پایه قرار داده است؟ پی‌ریزی نظام حقوقی اسلام بر پایه فرد یا جامعه است؟ هنگام برخورد منافع ملی با موازین دینی باید به کدام‌یک بهای بیشتری داد؟ آیا حقوق اجتماعی و سیاسی اسلام در جهان امروز که سکولاریزم - جدایی دین از دولت - بر آن چیره است، می‌تواند نمود داشته باشد؟[۲].
وی درآغاز کلیاتی را طرح کرده و خواننده را با انسان و حقوق، مفهوم و کاربرد حقوق آشنا می‌کند[۳]، سپس نظام حقوقی، حقوق مدنی، اجتماعی و سیاسی اسلام را بررسی کرده، آنگاه حق حاکمیت، نظارت و آزادی‌های سیاسی را توضیح می‌دهد[۴].
حقوق زنان، فمینیسم، حقوق اقلیت‌ها و روابط بین‌الملل پایان‌بخش مبحث‌های کتاب است[۵].
مصنف برای این پژوهش، قرآن را منبع اصلی کارش قرار داده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.