تمام الفيض في باب الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR24248J1.jpg | عنوان = تمام الفيض في باب الرجال | عنوان...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری ')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
لطفا از اینجا شروع به نوشتن کنید.
'''تمام الفیض فی باب الرجال''' تألیف [[حقی، اسماعیل بن مصطفی|اسماعیل حقی بن مصطفی جلوتی]] (متوفی 1137ق) مشتمل بر شرح‌حال، افکار و سخنان رجال و مشایخ طریقه جلوتیه به‌ویژه [[عثمان بن سید فتح‌الله]] است. این اثر با تحقیق [[احمد فرید مزیدی]] منتشرشده است.
 
این کتاب از نفیس‌ترین کتبی است که ارتباط بین شیخ و مرید و ارتباط روحی ایشان را تبیین کرده است. جلوتی در این کتاب، سیره استادش عثمان فضلی را گردآوری کرده و مناقب و احوال دینی و دنیوی و کرامات و موضع‌گیری  او با سلاطین و امرا را ذکر کرده است. بیان ارتحال وی در طلب علم و اشاره به برتری تصانیفش و تأثیر او در حوزه علم و مکتب تصوف از دیگر مباحث اوست. همچنین از آداب طریق و سلوک و لباس خرقه صوفیه و به‌ویژه طریقه جلوتیه بحث کرده است. تبیین سلسله طریق و فواید تربیت او به دست استادش از دیگر مباحث کتاب اوست.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>‏.
 
کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مصنف، هفده فصل و هفت ملاقات است. این اثر به تبیین طرق حق و سر تعدد و تکثر آن اختصاص‌یافته است. جلوتی راه‌های رسیدن به خداوند را متعدد و به عدد انفاس خلایق می‌داند؛ چراکه برای هر شخص شیوه خاصی در توجه به‌سوی خداست.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref>‏.
 
نویسنده که از پیروان طریقه صوفیه جلوتیه است، تفاوت آن با خلوتیه را تنها به گذاشتن یک نقطه در بالا و پایین می‌داند و اینکه عبدالقادر گیلانی با انتقال یک نقطه از بالا به پایین طریقه جلوتیه را ایجاد کرد.<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>‏ از دیدگاه او سلوک برای سیر الی الله به‌منزله وضو برای نماز است که آن‌گونه نماز بدون وضو ممکن نیست، سیر بدون سلوک نیز صحیح نیست. انتهای سیر نیز پرواز و وصول سالک به قاف قربت است.<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>‏
 
جلوتی در هفتمین فصل کتاب از [[محی‌الدین عربی]] یادکرده است.<ref>ر.ک: همان، ص139</ref>‏ از فصل هشتم کتاب به شرح احوال و کرامات استادش عثمان بن سید فتح‌الله می‌پردازد.<ref>ر.ک: همان، ص187</ref>‏ در انتهای کتاب نیز سخنانی که در هفت ملاقات بین او و استادش ردوبدل شده را به رشته تحریر درآورده است.<ref>ر.ک: همان، ص513-405</ref>‏
 
==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references/>
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
مقدمه محقق و متن کتاب.
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:فاقد مقاله]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:طرائق صوفیه]]
[[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
 
 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

تمام الفیض فی باب الرجال تألیف اسماعیل حقی بن مصطفی جلوتی (متوفی 1137ق) مشتمل بر شرح‌حال، افکار و سخنان رجال و مشایخ طریقه جلوتیه به‌ویژه عثمان بن سید فتح‌الله است. این اثر با تحقیق احمد فرید مزیدی منتشرشده است.

تمام الفيض في باب الرجال
تمام الفيض في باب الرجال
پدیدآورانحقی، اسماعیل بن مصطفی (نويسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق)
عنوان‌های دیگررجال و مشايخ الطريقة الجلوتية
ناشردار الکتب العلمية
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر2010م
چاپ1
شابک-
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ح7ت8 291/23 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

این کتاب از نفیس‌ترین کتبی است که ارتباط بین شیخ و مرید و ارتباط روحی ایشان را تبیین کرده است. جلوتی در این کتاب، سیره استادش عثمان فضلی را گردآوری کرده و مناقب و احوال دینی و دنیوی و کرامات و موضع‌گیری او با سلاطین و امرا را ذکر کرده است. بیان ارتحال وی در طلب علم و اشاره به برتری تصانیفش و تأثیر او در حوزه علم و مکتب تصوف از دیگر مباحث اوست. همچنین از آداب طریق و سلوک و لباس خرقه صوفیه و به‌ویژه طریقه جلوتیه بحث کرده است. تبیین سلسله طریق و فواید تربیت او به دست استادش از دیگر مباحث کتاب اوست.[۱]‏.

کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، مقدمه مصنف، هفده فصل و هفت ملاقات است. این اثر به تبیین طرق حق و سر تعدد و تکثر آن اختصاص‌یافته است. جلوتی راه‌های رسیدن به خداوند را متعدد و به عدد انفاس خلایق می‌داند؛ چراکه برای هر شخص شیوه خاصی در توجه به‌سوی خداست.[۲]‏.

نویسنده که از پیروان طریقه صوفیه جلوتیه است، تفاوت آن با خلوتیه را تنها به گذاشتن یک نقطه در بالا و پایین می‌داند و اینکه عبدالقادر گیلانی با انتقال یک نقطه از بالا به پایین طریقه جلوتیه را ایجاد کرد.[۳]‏ از دیدگاه او سلوک برای سیر الی الله به‌منزله وضو برای نماز است که آن‌گونه نماز بدون وضو ممکن نیست، سیر بدون سلوک نیز صحیح نیست. انتهای سیر نیز پرواز و وصول سالک به قاف قربت است.[۴]

جلوتی در هفتمین فصل کتاب از محی‌الدین عربی یادکرده است.[۵]‏ از فصل هشتم کتاب به شرح احوال و کرامات استادش عثمان بن سید فتح‌الله می‌پردازد.[۶]‏ در انتهای کتاب نیز سخنانی که در هفت ملاقات بین او و استادش ردوبدل شده را به رشته تحریر درآورده است.[۷]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
  2. ر.ک: متن کتاب، ص15
  3. ر.ک: همان، ص25
  4. ر.ک: همان، ص33
  5. ر.ک: همان، ص139
  6. ر.ک: همان، ص187
  7. ر.ک: همان، ص513-405

منابع مقاله

مقدمه محقق و متن کتاب.

وابسته‌ها