شرح صمدیه: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR15426J1.jpg | عنوان = شرح صمدیه | عنوان‌های دیگر = الص...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''شرح صمدیه'''، اثر [[ابو مهدی|ابومهدی]] (معاصر)، شرحی است به زبان فارسی بر کتاب «[[الفوائد الصمدية]]» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی]]، معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] (متوفی 1030ق). | ||
[[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] «[[الفوائد الصمدية]]» را به برادر کوچکش، عبدالصمد دیکته کرده و سپس در اختیار اهل فضل قرار داده است. این اثر، جزو کتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علمیه است. [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] با نگارش این کتاب، نزدیک به پنج قرن است که نام خود را در قالب اصلى‌ترین کتاب‌هاى دینى، در راستاى آشنایى با علوم اسلامى، یعنى جامع المقدمات حفظ کرده است. این اثر با حجم بسیار کم، حاوى یک دوره کامل نحو است که در کمال ایجاز و اختصار و در کمال فصاحت و بلاغت مى‌باشد و به‌یقین مى‌توان گفت که در عبارات آن اعجازى به‌کار رفته است و به گفته نویسنده، در آن در و گوهرهاى گران‌بهایى است که جز اهل فن و ادب کسى به حقیقت آنها پى نخواهد برد<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>. این ویژگی‌ها باعث شده است تا شروح فراوانی بر این اثر نوشته شود که شرح حاضر، از جمله آنها می‌باشد. | |||
در مقدمه کوتاهی که ناشر<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص3</ref> و شارح در ابتدای کتاب افزوده‌اند، متأسفانه مطلبی پیرامون چگونگی روش شرح و منابع مورد استفاده شارح، مطرح نشده است<ref>ر.ک: مقدمه شارح، ص4</ref>. | |||
از جمله ویژگی‌های این شرح، آن است که متن کامل صمدیه، به‌صورت اعراب‌گذرای‌شده، در اختیار خواننده، قرار گرفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. | |||
روش شرح بدین صورت است که ابتدا متن کامل صمدیه ذکر گردیده و سپس، به ترجمه تحت‌اللفظی آن پرداخته شده است و در ادامه، شرح و توضیح مطالب، آورده شده است<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | |||
# بی‌نام، «[[الفوائد الصمدية]]» | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۲
| شرح صمدیه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابو مهدی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الصمدیه فی النحو. شرح |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 11 |
| شابک | 978-964-470-181-8 |
| موضوع | زبان عربی - نحو - شیخ بهایی، محمد بن حسین، 953 - 1031ق. الصمدیه فی النحو - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ش9 ص8022 6151 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح صمدیه، اثر ابومهدی (معاصر)، شرحی است به زبان فارسی بر کتاب «الفوائد الصمدية» محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی، معروف به شیخ بهایی (متوفی 1030ق).
شیخ بهایى «الفوائد الصمدية» را به برادر کوچکش، عبدالصمد دیکته کرده و سپس در اختیار اهل فضل قرار داده است. این اثر، جزو کتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علمیه است. شیخ بهایى با نگارش این کتاب، نزدیک به پنج قرن است که نام خود را در قالب اصلى‌ترین کتاب‌هاى دینى، در راستاى آشنایى با علوم اسلامى، یعنى جامع المقدمات حفظ کرده است. این اثر با حجم بسیار کم، حاوى یک دوره کامل نحو است که در کمال ایجاز و اختصار و در کمال فصاحت و بلاغت مى‌باشد و به‌یقین مى‌توان گفت که در عبارات آن اعجازى به‌کار رفته است و به گفته نویسنده، در آن در و گوهرهاى گران‌بهایى است که جز اهل فن و ادب کسى به حقیقت آنها پى نخواهد برد[۱]. این ویژگی‌ها باعث شده است تا شروح فراوانی بر این اثر نوشته شود که شرح حاضر، از جمله آنها می‌باشد.
در مقدمه کوتاهی که ناشر[۲] و شارح در ابتدای کتاب افزوده‌اند، متأسفانه مطلبی پیرامون چگونگی روش شرح و منابع مورد استفاده شارح، مطرح نشده است[۳].
از جمله ویژگی‌های این شرح، آن است که متن کامل صمدیه، به‌صورت اعراب‌گذرای‌شده، در اختیار خواننده، قرار گرفته است[۴].
روش شرح بدین صورت است که ابتدا متن کامل صمدیه ذکر گردیده و سپس، به ترجمه تحت‌اللفظی آن پرداخته شده است و در ادامه، شرح و توضیح مطالب، آورده شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بی‌نام، «الفوائد الصمدية»