دیوان حسن کاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'غـ' به 'غ')
    جز (جایگزینی متن - 'دیوان اشعار (ابهام‌ زدایی)' به 'دیوان اشعار (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۵۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران = [[کاشی، حسن]] (نویسنده)
    | پدیدآوران = [[کاشی، حسن]] (نویسنده)


    [[ رستاخیز، عباس]] (گردآورنده)
    [[رستاخیز، عباس]] (گردآورنده)


    [[عاطفی، حسن]] (مقدمه‌نویس)
    [[عاطفی، حسن]] (مقدمه‌نویس)
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهام‌زدایی)}}
    '''دیوان حسن کاشی'''، مجموعه اشعار [[کاشی، حسن|کمال‌الدین حسن بن محمود کاشی آملی]]، از شاعران شیعی قرن هفتم هجری قمری، در ستایش ائمه اطهار(ع)، است.
    '''دیوان حسن کاشی'''، مجموعه اشعار [[کاشی، حسن|کمال‌الدین حسن بن محمود کاشی آملی]]، از شاعران شیعی قرن هفتم هجری قمری، در ستایش ائمه اطهار(ع)، است.
    کتاب به کوشش سید عباس رستاخیز و با مقدمه حسن عاطفی منتشر شده است.
    کتاب به کوشش [[رستاخیز، عباس|سید عباس رستاخیز]] و با مقدمه [[عاطفی، حسن|حسن عاطفی]] منتشر شده است.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب، مشتمل است بر مقدمه [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، مقدمه حسن عاطفی و مجموعه اشعار [[کاشی، حسن|کاشی]] به‌ترتیب قصاید، ترکیب‌بندها و ترجیع‌بندها، مسمطات، مخمّسات، مسدّسات و مربّعات، غزلیات و رباعیات.
    کتاب، مشتمل است بر مقدمه [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، مقدمه [[عاطفی، حسن|حسن عاطفی]] و مجموعه اشعار [[کاشی، حسن|کاشی]] به‌ترتیب قصاید، ترکیب‌بندها و ترجیع‌بندها، مسمطات، مخمّسات، مسدّسات و مربّعات، غزلیات و رباعیات.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در بخشی از مقدمه‌ای که حسن عاطفی بر اثر نوشته در توصیف این اثر می‌خوانیم: دیوان مولانا [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] مجموعه‌ای است شناخته‌شده از مناقب و مدایح علی(ع) و ائمه اطهار(ع) که سروده وی است و در آن تردیدی نیست. مگر آنکه اشعار مشابه دیگران به دیوان شاعر راه یافته باشد و یا امکان آن نیز وجود دارد که مدایح دیگری هم بوده، که به هنگام فراهم‌سازی دیوان از قلم افتاده باشد<ref>ر.ک: مقدمه حسن عاطفی، ص49</ref>.  
    در بخشی از مقدمه‌ای که حسن عاطفی بر اثر نوشته در توصیف این اثر می‌خوانیم: دیوان مولانا [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] مجموعه‌ای است شناخته‌شده از مناقب و مدایح علی(ع) و ائمه اطهار(ع) که سروده وی است و در آن تردیدی نیست. مگر آنکه اشعار مشابه دیگران به دیوان شاعر راه یافته باشد و یا امکان آن نیز وجود دارد که مدایح دیگری هم بوده، که به هنگام فراهم‌سازی دیوان از قلم افتاده باشد<ref>ر.ک: مقدمه حسن عاطفی، ص49</ref>.  


    با وجود غلبه شاعران اهل تسنن در قـرن هفتم و هشتم هجری‌، شعر‌ شـیعی‌ و مـدح و مـنقبـت امـامان شـیعه(ع) مورد عنایت برخی از‌ شاعران‌، از جمله [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] بوده است. وی بـا وجـود گرمی بازار مدح و ستایش پادشاهان و امیران، صرفا به ستایش رسول‌ اکرم‌(ص) و اهـل‌ بیت ایشان، به‌ویژه امیرالمؤمنین، حضرت علی(ع) پرداخته است. او بـا‌ بهره‌گیری از طبع نیرومند و به‌کار بردن صور خیال و ترکیبات زبانی خاص و زیبا، به مهم‌ترین مضامین‌ شیعی‌، در‌ اشـعار خـویش تـوجه نموده که شعر وی را به‌مثابه ابزار‌ و رسانه‌‌ای قوی برای تـرویج و تبلیغ مـذهب تشـیع درآورده است. با نظر به این امر، در‌ بررسی‌ مضامین‌ شیعی در اشعار [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] به این نـکته دست مـی‌یابیم که وی‌ در‌ عرصه شعر شیعی بسیار قدرتمندانه عمل کرده و مـی‌تـوان او را از دیـدگاه حـجم گسترده سروده‌هایش‌، بزرگ‌ترین‌ شاعر شیعی قرن هفتم و اوایل قـرن هشـتم هجـری قلمداد کرد. از نظر هنر شـاعری‌ نـیز‌ گرچه همپای بزرگان نامدار شعر فارسی قرار نمی‌گیرد، امـا زبانی روان، فـصیح‌ و تـوانا‌ دارد‌. اشـعار او سرشار از تصـاویر شـعری است؛ تصـویرهایی که در خدمت مذهب و اعتقاد شاعر‌ قـرار‌ دارد. شـعر او پـر از تلمـیح اسـت و ایـن تـلمیحـات یکی از ویژگی‌های‌ بارز‌ سبکی‌ در شعر اوست. از نظر محتوایی، اشعار کاشـی مجموعـه‌ای از اعتقـادات کلامی است که‌ با‌ پشتوانه احادیث نبوی و استدلال‌های عقلی و نقلی، شاعر را در ترویج مذهب‌ شـیعه‌ و عـقیده‌ استوار خویش یاری کرده است. طبعا چنین موضوعی بیشتر از هر چیز، از قرآن‌ و حدیث‌ مـایه‌ گـرفته است<ref>ر.ک: مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، ص138-139</ref>.
    با وجود غلبه شاعران اهل تسنن در قرن هفتم و هشتم هجری‌، شعر‌ شیعی‌ و مدح و منقبت امامان شیعه(ع) مورد عنایت برخی از‌ شاعران‌، از جمله [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] بوده است. وی با وجود گرمی بازار مدح و ستایش پادشاهان و امیران، صرفا به ستایش رسول‌ اکرم‌(ص) و اهل‌ بیت ایشان، به‌ویژه امیرالمؤمنین، حضرت علی(ع) پرداخته است. او با‌ بهره‌گیری از طبع نیرومند و به‌کار بردن صور خیال و ترکیبات زبانی خاص و زیبا، به مهم‌ترین مضامین‌ شیعی‌، در‌ اشعار خویش توجه نموده که شعر وی را به‌مثابه ابزار‌ و رسانه‌‌ای قوی برای ترویج و تبلیغ مذهب تشیع درآورده است. با نظر به این امر، در‌ بررسی‌ مضامین‌ شیعی در اشعار [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] به این نکته دست می‌یابیم که وی‌ در‌ عرصه شعر شیعی بسیار قدرتمندانه عمل کرده و می‌توان او را از دیدگاه حجم گسترده سروده‌هایش‌، بزرگ‌ترین‌ شاعر شیعی قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری قلمداد کرد. از نظر هنر شاعری‌ نیز‌ گرچه همپای بزرگان نامدار شعر فارسی قرار نمی‌گیرد، اما زبانی روان، فصیح‌ و توانا‌ دارد‌. اشعار او سرشار از تصاویر شعری است؛ تصویرهایی که در خدمت مذهب و اعتقاد شاعر‌ قرار‌ دارد. شعر او پر از تلمیح است و این تلمیحات یکی از ویژگی‌های‌ بارز‌ سبکی‌ در شعر اوست. از نظر محتوایی، اشعار کاشی مجموعه‌ای از اعتقادات کلامی است که‌ با‌ پشتوانه احادیث نبوی و استدلال‌های عقلی و نقلی، شاعر را در ترویج مذهب‌ شیعه‌ و عقیده‌ استوار خویش یاری کرده است. طبعا چنین موضوعی بیشتر از هر چیز، از قرآن‌ و حدیث‌ مایه‌ گرفته است<ref>ر.ک: مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، ص138-139</ref>.


    ===مضامین شیعی در اشعار حسن کاشی‌===
    ===مضامین شیعی در اشعار حسن کاشی‌===
    با توجه به این‌که‌ [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] تمام هنر شعری خویش را در خدمت مذهب شیعه و مـولا علـی(ع) قرار داده، مهم‌ترین ویژگی شعر او نیز همین مضامین هستند. شعر شیعی، هم مدیحه دارد، هم مرثیه‌ و هم حماسه؛ ازاین‌رو در آینه شعر شیعی، تصویری از فضیلت‌ها و مظلومیت‌ها و درعین‌حال جـلوه‌هایی از حماسه را مشاهده می‌کنیم. در میان اشعار گونـاگون، آنچـه بـه‌ مقولـه‌‌هایی همچون: ولایت علی بن ابی‌طالب و اولاد معصومش(ع )، محبت ذوی‌القربی، فضایل، مناقـب و مراثی عترت پیامبر اکرم(ص) و مسائل کلامی شیعه و امثال آنـها مـرتبط گردند، به‌نوعی «شعر شیعی» محسوب می‌شوند‌. در‌ ادامه به مواردی از مهم‌ترین مضامین شیعی در اشعار [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] اشاره و برای هرکدام، نمونه یا نـمونه‌هایی ذکر خواهد شد<ref>ر.ک: همان، ص124-125</ref>:
    با توجه به این‌که‌ [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] تمام هنر شعری خویش را در خدمت مذهب شیعه و مولا علی(ع) قرار داده، مهم‌ترین ویژگی شعر او نیز همین مضامین هستند. شعر شیعی، هم مدیحه دارد، هم مرثیه‌ و هم حماسه؛ ازاین‌رو در آینه شعر شیعی، تصویری از فضیلت‌ها و مظلومیت‌ها و درعین‌حال جلوه‌هایی از حماسه را مشاهده می‌کنیم. در میان اشعار گوناگون، آنچه به‌ مقوله‌‌هایی همچون: ولایت علی بن ابی‌طالب و اولاد معصومش(ع)، محبت ذوی‌القربی، فضایل، مناقب و مراثی عترت پیامبر اکرم(ص) و مسائل کلامی شیعه و امثال آنها مرتبط گردند، به‌نوعی «شعر شیعی» محسوب می‌شوند‌. در‌ ادامه به مواردی از مهم‌ترین مضامین شیعی در اشعار [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] اشاره و برای هرکدام، نمونه یا نمونه‌هایی ذکر خواهد شد<ref>ر.ک: همان، ص124-125</ref>:


    # غدیریه، ولایت و وصایت علی بن ابی‌طالب‌ و اولاد‌ معصومش(ع):
    # غدیریه، ولایت و وصایت علی بن ابی‌طالب‌ و اولاد‌ معصومش(ع):{{شعر}}
    #:'''وصـی احمـد مرسل، امـام خلـق دو عـالم'''
    #: {{ب|''وصی احمد مرسل، امام خلق دو عالم''|2=''که گشت بر ره یأجوج فتنه خنجر او سد''}}
    #:که گشت بر ره یأجوج فتنـه خنجـر او سد
    #: {{ب|''همو که داد نبوت به مصطفاش، همو کرد''|2=''به فر بازوی حیدر‌ سرای‌ شرع‌ مرمد''}}
    #:'''همو که داد نبوت به مصطفاش، همـو کـرد'''
    #: {{ب|''ز تاج‌دار«لعمرك» جدا مکن‌ تو‌ علی‌ را''|2=''که حق اوست ز بعد نبی نیابت احمد''}}
    #:بـه فـر بــازوی حـیدر‌ سـرای‌ شـرع‌ مرمـد
    #: {{ب|''جدا کند ز بهشت برین خدای مر او را''|2=''که او ز جهل، علی را‌ جدا‌ کند‌ ز محمد''}}
    #:'''ز تاج‌دار«لعمـرك » جـدا مکن‌ تـو‌ علـی‌ را'''
    #: {{ب|''چه اختلاف کنی با شهی که در‌ صفت‌ او''|2=''خدای پاک به قرآن نمود معنی بی‌حد''}}
    #:که حـق اوست ز بعـد نبـی نیابـت احمـد
    #: {{ب|''خجسته شوهر زهرا تویی و باب دو گوهر''|2=''به اتفاق دو‌ عالم‌ گزین‌ سید اوحد''<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>}}{{پایان شعر}}
    #:'''جـدا کنـد ز بهشـت بـرین خـدای مـر او را'''
    # مدح و منقبت امام علی و ائمه معصوم‌(ع):{{شعر}}
    #:که او ز جهل، علـی را‌ جـدا‌ کنـد‌ ز محمـد
    #: {{ب|''زانکه هم‌نفس پیمبر بود از آن دادش خدای''|2=''پاره‌ای از‌ نفس پیغمبر ورا جفت گزین''}}
    #:'''چه اختلاف کنی بـا شـهی که در‌ صـفت‌ او'''
    #: {{ب|''گوهر دریای عصمت، فاطمه، کز رتبتش''|2=''آفرین بر جان پاکش باد‌ از‌ جان‌‌آفرین''}}
    #:خدای پاک به قـرآن نمـود معنـی بـی‌حـد
    #: {{ب|''یازده معصوم پاک از نسل ایشان دان که نیست''|2=''در قیامت غیر از ایشان کس شفیع‌ المذنبین''<ref>ر.ک: همان</ref>}}{{پایان شعر}}
    #:'''خجسته شوهر زهرا تـویی و بـاب دو گـوهر'''
    # حماسه ‌عاشورا:{{شعر}}
    #:بــه اتفــاق دو‌ عــالم‌ گــزین‌ سـید اوحــد'''<ref>ر.ک: همان، ص125</ref>.'''
    #:{{ب|''ای‌ دل‌ کنون که عاشر ماه محرم است''|2=''شادی مکن که نوبت شادیت در غم‌ است''}}
    # مدح و منقبت امام علی و ائمه معصوم‌(ع):
    #:{{ب|''بر‌ آل مصطفی به ارادت بنال زار''|2=''گر در سحاب دیده تو را قطره‌ای نم‌ است''}}
    #:'''زانکه هم‌نفس پیمبر بـود از آن دادش خــدای'''
    #:{{ب|''از ناودان دیده کعبه در این عزا''|2=''بر روی خاک مکه همه‌ آب‌ زمزم‌ است''<ref>ر.ک: همان، ص125-126</ref>}}{{پایان شعر}}
    #:پاره‌ای از‌ نفس پیغمبـر ورا جفـت گـزین
    # تولی و تبری:{{شعر}}
    #:'''گوهر دریای عصمت، فاطمـه، کز رتـبـتش'''
    #:{{ب|''بیم صراط و موقف حشرش کجا‌ بود؟''|2=''هر‌ دل‌ که بر ولای علی زینهار کرد''}}
    #:آفـرین بـر جان پاکش بـاد‌ از‌ جـان‌‌آفـرین
    #:{{ب|''صاحب‌قبول حضرت عزت کسی بود''|2=''کز دوستی‌اش بر‌ ورق‌ دل‌ نگار کرد''<ref>ر.ک: همان، ص126</ref>}}{{پایان شعر}}
    #:'''یازده معصوم پاک از نسل ایشان دان که نیست'''
    #:در قیامت غیر از ایشان کس شـفیع‌ المـذنبین'''<ref>ر.ک: همان</ref>.'''
    # حـماسه ‌عـاشورا:
    #:'''ای‌ دل‌ کنون که عاشر ماه محرم است'''
    #:شادی مکن که نوبت شادیت در غم‌ است'''‌ '''
    #:'''بــر‌ آل مصــطفی بــه ارادت بنــال زار'''
    #:گر در سحاب دیده تو را قـطـره‌ای نـم‌ است
    #:'''از نـــاودان دیــده کعبــه در ایـن عــزا'''
    #:بر روی خـاک مکه همـه‌ آب‌ زمـزم‌ است'''<ref>ر.ک: همان، ص125-126</ref>.'''
    # تولی و تبری:
    #:'''بیم صـراط و مـوقـف حشـرش کجـا‌ بـود؟'''
    #:هر‌ دل‌ که بـر ولای علـی زینهار کرد
    #:'''صـاحب‌قبـول حضـرت عـزت کسی بـود'''
    #:کز دوستی‌اش بـر‌ ورق‌ دل‌ نگـار کـرد'''<ref>ر.ک: همان، ص126</ref>.'''
    # شفاعت:
    # شفاعت:
    '''عـذر‌ این مشتی گنـهکاران‌ امـت را بخـواه'''
    {{شعر}}{{ب|''عذر‌ این مشتی گنهکاران‌ امت را بخواه''|2=''چون شفیع جرم مایی، یا علی موسی الرضا''<ref>ر.ک: همان، ص126-127</ref>}}.
    چون شفیع جرم مـایی، یا علی موسی الرضـا'''<ref>ر.ک: همان، ص126-127</ref>.'''
    {{پایان شعر}}
     
    مضامین دیگری چون ظهور منجی، آیات نازله در شأن حضرت علی(ع) و ائمه(ع) مانند آیات ولایت، هل أتی، مباهله، تطهیر، صادقین و... و روایات صادره در مورد شأن آن حضرت(ع) مانند حدیث منزلت، مدینة العلم، افضلیت ضربه شمشیر آن حضرت بر عبادت ثقلین و...، اشاره به رویدادهای صدر اسلام مانند مباهله، لیلة المبيت، جنگ احد، خیبر و خندق، زاده شدن حضرت علی(ع) در کعبه، رد الشمس، مسائل کلامی شیعه مانند توحید و عدل و اختیار و افضلیت حضرت علی(ع) بر صحابه و منصوص بودن امامت آن حضرت(ع) و... در اشعار شیخ [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] بسیار یافت می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص127-131</ref>.
    مضامین دیگری چون ظهور منجی، آیات نازله در شأن حضرت علی(ع) و ائمه(ع) مانند آیات ولایت، هل أتی، مباهله، تطهیر، صادقین و... و روایات صادره در مورد شأن آن حضرت(ع) مانند حدیث منزلت، مدینة العلم، افضلیت ضربه شمشیر آن حضرت بر عبادت ثقلین و...، اشاره به رویدادهای صدر اسلام مانند مباهله، ليـلة المـبيت، جنگ احد، خیبر و خنـدق، زاده شـدن حضرت علی(ع) در کعبه، رد الشمس، مسائل کلامی شیعه مانند توحید و عدل و اختیار و افضلیت حضرت علی(ع) بر صحابه و منصوص بودن امامت آن حضرت(ع) و... در اشعار شیخ [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] بسیار یافت می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص127-131</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    خط ۹۱: خط ۷۶:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه حسن عاطفی.
    # مقدمه حسن عاطفی.
    # مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، «مجمع البحرین معنی، بررسی شیوه شاعری و مضامین شیعی حسن کاشی»، مجله تاریخ ادبیات، پاییز و زمستان 1390- ‌شماره 69، به آدرس:
    #[[:noormags:1008571| مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، «مجمع البحرین معنی، بررسی شیوه شاعری و مضامین شیعی حسن کاشی»، مجله تاریخ ادبیات، پاییز و زمستان 1390- ‌شماره 69]].
     
    {{شعر و شاعری}}


    https://www.noormags.ir/view/fa/search?q=%D9%85%D8%AC%D9%85%D8%B9%20%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%86%20%D9%85%D8%B9%D9%86%DB%8C%D8%8C%20%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C%20%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87%20%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%DB%8C%20%D9%88%20%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86%20%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%20%D8%AD%D8%B3%D9%86%20%DA%A9%D8%A7%D8%B4%DB%8C&origin=start&index=


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۱۰۰: خط ۸۶:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹

    دیوان حسن کاشی
    دیوان حسن کاشی
    پدیدآورانکاشی، حسن (نویسنده)

    رستاخیز، عباس (گردآورنده)

    عاطفی، حسن (مقدمه‌نویس)
    ناشرمجلس شورای اسلامی. کتابخانه، موزه و مرکز اسناد
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1389ش.
    چاپچاپ دوم
    شابک978-600-5594-29-4
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏/د9 / 5443 PIR

    دیوان حسن کاشی، مجموعه اشعار کمال‌الدین حسن بن محمود کاشی آملی، از شاعران شیعی قرن هفتم هجری قمری، در ستایش ائمه اطهار(ع)، است. کتاب به کوشش سید عباس رستاخیز و با مقدمه حسن عاطفی منتشر شده است.

    ساختار

    کتاب، مشتمل است بر مقدمه رسول جعفریان، مقدمه حسن عاطفی و مجموعه اشعار کاشی به‌ترتیب قصاید، ترکیب‌بندها و ترجیع‌بندها، مسمطات، مخمّسات، مسدّسات و مربّعات، غزلیات و رباعیات.

    گزارش محتوا

    در بخشی از مقدمه‌ای که حسن عاطفی بر اثر نوشته در توصیف این اثر می‌خوانیم: دیوان مولانا حسن کاشی مجموعه‌ای است شناخته‌شده از مناقب و مدایح علی(ع) و ائمه اطهار(ع) که سروده وی است و در آن تردیدی نیست. مگر آنکه اشعار مشابه دیگران به دیوان شاعر راه یافته باشد و یا امکان آن نیز وجود دارد که مدایح دیگری هم بوده، که به هنگام فراهم‌سازی دیوان از قلم افتاده باشد[۱].

    با وجود غلبه شاعران اهل تسنن در قرن هفتم و هشتم هجری‌، شعر‌ شیعی‌ و مدح و منقبت امامان شیعه(ع) مورد عنایت برخی از‌ شاعران‌، از جمله حسن کاشی بوده است. وی با وجود گرمی بازار مدح و ستایش پادشاهان و امیران، صرفا به ستایش رسول‌ اکرم‌(ص) و اهل‌ بیت ایشان، به‌ویژه امیرالمؤمنین، حضرت علی(ع) پرداخته است. او با‌ بهره‌گیری از طبع نیرومند و به‌کار بردن صور خیال و ترکیبات زبانی خاص و زیبا، به مهم‌ترین مضامین‌ شیعی‌، در‌ اشعار خویش توجه نموده که شعر وی را به‌مثابه ابزار‌ و رسانه‌‌ای قوی برای ترویج و تبلیغ مذهب تشیع درآورده است. با نظر به این امر، در‌ بررسی‌ مضامین‌ شیعی در اشعار حسن کاشی به این نکته دست می‌یابیم که وی‌ در‌ عرصه شعر شیعی بسیار قدرتمندانه عمل کرده و می‌توان او را از دیدگاه حجم گسترده سروده‌هایش‌، بزرگ‌ترین‌ شاعر شیعی قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری قلمداد کرد. از نظر هنر شاعری‌ نیز‌ گرچه همپای بزرگان نامدار شعر فارسی قرار نمی‌گیرد، اما زبانی روان، فصیح‌ و توانا‌ دارد‌. اشعار او سرشار از تصاویر شعری است؛ تصویرهایی که در خدمت مذهب و اعتقاد شاعر‌ قرار‌ دارد. شعر او پر از تلمیح است و این تلمیحات یکی از ویژگی‌های‌ بارز‌ سبکی‌ در شعر اوست. از نظر محتوایی، اشعار کاشی مجموعه‌ای از اعتقادات کلامی است که‌ با‌ پشتوانه احادیث نبوی و استدلال‌های عقلی و نقلی، شاعر را در ترویج مذهب‌ شیعه‌ و عقیده‌ استوار خویش یاری کرده است. طبعا چنین موضوعی بیشتر از هر چیز، از قرآن‌ و حدیث‌ مایه‌ گرفته است[۲].

    مضامین شیعی در اشعار حسن کاشی‌

    با توجه به این‌که‌ حسن کاشی تمام هنر شعری خویش را در خدمت مذهب شیعه و مولا علی(ع) قرار داده، مهم‌ترین ویژگی شعر او نیز همین مضامین هستند. شعر شیعی، هم مدیحه دارد، هم مرثیه‌ و هم حماسه؛ ازاین‌رو در آینه شعر شیعی، تصویری از فضیلت‌ها و مظلومیت‌ها و درعین‌حال جلوه‌هایی از حماسه را مشاهده می‌کنیم. در میان اشعار گوناگون، آنچه به‌ مقوله‌‌هایی همچون: ولایت علی بن ابی‌طالب و اولاد معصومش(ع)، محبت ذوی‌القربی، فضایل، مناقب و مراثی عترت پیامبر اکرم(ص) و مسائل کلامی شیعه و امثال آنها مرتبط گردند، به‌نوعی «شعر شیعی» محسوب می‌شوند‌. در‌ ادامه به مواردی از مهم‌ترین مضامین شیعی در اشعار حسن کاشی اشاره و برای هرکدام، نمونه یا نمونه‌هایی ذکر خواهد شد[۳]:

    1. غدیریه، ولایت و وصایت علی بن ابی‌طالب‌ و اولاد‌ معصومش(ع):
      وصی احمد مرسل، امام خلق دو عالمکه گشت بر ره یأجوج فتنه خنجر او سد
      همو که داد نبوت به مصطفاش، همو کردبه فر بازوی حیدر‌ سرای‌ شرع‌ مرمد
      ز تاج‌دار«لعمرك» جدا مکن‌ تو‌ علی‌ راکه حق اوست ز بعد نبی نیابت احمد
      جدا کند ز بهشت برین خدای مر او راکه او ز جهل، علی را‌ جدا‌ کند‌ ز محمد
      چه اختلاف کنی با شهی که در‌ صفت‌ اوخدای پاک به قرآن نمود معنی بی‌حد
      خجسته شوهر زهرا تویی و باب دو گوهربه اتفاق دو‌ عالم‌ گزین‌ سید اوحد[۴]
    2. مدح و منقبت امام علی و ائمه معصوم‌(ع):
      زانکه هم‌نفس پیمبر بود از آن دادش خدایپاره‌ای از‌ نفس پیغمبر ورا جفت گزین
      گوهر دریای عصمت، فاطمه، کز رتبتشآفرین بر جان پاکش باد‌ از‌ جان‌‌آفرین
      یازده معصوم پاک از نسل ایشان دان که نیستدر قیامت غیر از ایشان کس شفیع‌ المذنبین[۵]
    3. حماسه ‌عاشورا:
      ای‌ دل‌ کنون که عاشر ماه محرم استشادی مکن که نوبت شادیت در غم‌ است
      بر‌ آل مصطفی به ارادت بنال زارگر در سحاب دیده تو را قطره‌ای نم‌ است
      از ناودان دیده کعبه در این عزابر روی خاک مکه همه‌ آب‌ زمزم‌ است[۶]
    4. تولی و تبری:
      بیم صراط و موقف حشرش کجا‌ بود؟هر‌ دل‌ که بر ولای علی زینهار کرد
      صاحب‌قبول حضرت عزت کسی بودکز دوستی‌اش بر‌ ورق‌ دل‌ نگار کرد[۷]
    5. شفاعت:
    .
    عذر‌ این مشتی گنهکاران‌ امت را بخواهچون شفیع جرم مایی، یا علی موسی الرضا[۸]

    مضامین دیگری چون ظهور منجی، آیات نازله در شأن حضرت علی(ع) و ائمه(ع) مانند آیات ولایت، هل أتی، مباهله، تطهیر، صادقین و... و روایات صادره در مورد شأن آن حضرت(ع) مانند حدیث منزلت، مدینة العلم، افضلیت ضربه شمشیر آن حضرت بر عبادت ثقلین و...، اشاره به رویدادهای صدر اسلام مانند مباهله، لیلة المبيت، جنگ احد، خیبر و خندق، زاده شدن حضرت علی(ع) در کعبه، رد الشمس، مسائل کلامی شیعه مانند توحید و عدل و اختیار و افضلیت حضرت علی(ع) بر صحابه و منصوص بودن امامت آن حضرت(ع) و... در اشعار شیخ حسن کاشی بسیار یافت می‌شود[۹].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب در ابتدای دیوان آمده است و تصاویر نسخ خطی، نمایه‌ها (شامل نمایه‌های نام‌ها و خاندان‌ها، جاها، صور بلاغی) و کتابنامه، در ا نتهای آن.

    پس از همه این موارد، مقدمه کوتاهی از حسن عاطفی به زبان انگلیسی در انتهای اثر آمده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه حسن عاطفی، ص49
    2. ر.ک: مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، ص138-139
    3. ر.ک: همان، ص124-125
    4. ر.ک: همان، ص125
    5. ر.ک: همان
    6. ر.ک: همان، ص125-126
    7. ر.ک: همان، ص126
    8. ر.ک: همان، ص126-127
    9. ر.ک: همان، ص127-131

    منابع مقاله

    1. مقدمه حسن عاطفی.
    2. مهرآوران، محمود؛ نعمتی، فرج‌الله، «مجمع البحرین معنی، بررسی شیوه شاعری و مضامین شیعی حسن کاشی»، مجله تاریخ ادبیات، پاییز و زمستان 1390- ‌شماره 69.


    وابسته‌ها