درآمدی بر آیین تصوف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۶
درآمدی بر آیین تصوف، اثر تیتوس بورکهات (ابراهیم عزالدین) کتابی است در معرفی آیین تصوف که با ترجمه فارسی یعقوب آژند، به چاپ رسیده است.
درآمدی بر آیین تصوف | |
---|---|
پدیدآوران | بورکهارت، تیتوس (نویسنده) آژند، یعقوب (مترجم) |
ناشر | مولی |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1389ش. |
چاپ | چاپ دوم |
شابک | 978-964-2671-41-0 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ب9د4 / 284/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
درونمایه این کتاب، یکسر مفهومی است و گاه جلوههایی از مفاهیم فلسفی دارد، لذا دستیابی به این مفاهیم و درک و دریافت آنها، به موازین فکری و زمینههای عرفانی و ذهنی فرهیخته نیازمند است. نکته قابل ذکر پیرامون کتاب، آن است که این اثر میتواند دستمایه مقدماتی و کتاب کلیدی برای ادراک مفاهیم عرفان نظری باشد؛ عرفانی که با ابن عربی پایه و قوام گرفت و بورکهارت نیز پایه و مبنای ارزیابیها و بررسیهای خود را در این اثر بر اندیشههای عرفانی او استوار ساخت و در این تلاش و کوشش هم توانست در حجم و حد زیادی، راه به سر منزل مقصود برد؛ چراکه طبق اشاره خودش در پیشگفتار کتاب، برای صورتبندی و تحکیم اصول عرفان نظری خویشتن را محدود و مقید به دستاوردهای آکادمیک و یا عقلانی غربی نکرده، بلکه طریق کشف و شهود پیموده و از منظر جهان روحانی و عرفانی به گشودن رازهای بیکران آن پرداخته است[۱].
نکته قابل ذکر دیگر پیرامون کتاب، آن است که تحقیقات و پژوهشها و ترجمههای عمیق بورکهات در تصوف و عرفان اسلامی، با عطف توجه به هنر اسلامی صورت گرفته است. او در تصوف اسلامی، جلوههای هنر اسلامی و یا بالعکس در هنر اسلامی، نمودهایی از عرفان اسلامی را دیده و کتاب حاضر را از این منظر نوشته است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.