۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
مصادر الاستنباط بين الأصوليين والأخباريين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۹
، ۳۱ مهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - '،ص' به '، ص'
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي ' به 'زبان =عربی ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==نکات مربوط به کتاب== | ==نکات مربوط به کتاب== | ||
برخی از نکاتی که پیرامون کتاب، قابل ذکر است، به قرار زیر می‌باشد: | برخی از نکاتی که پیرامون کتاب، قابل ذکر است، به قرار زیر می‌باشد: | ||
# مؤلف در صفحه 29، به اجتهاد پیامبر(ص) اشاره می‌کند و به‌سرعت، می‌گذرد و این مسئله مهم و اختلافی را روشن نمی‌کند؛ در صورتی که ارتباط مستقیمی با مباحث آینده کتاب دارد. وی همچنین در مورد اجتهاد صحابه، صریحا اظهار نظر نمی‌نماید<ref>ر.ک: | # مؤلف در صفحه 29، به اجتهاد پیامبر(ص) اشاره می‌کند و به‌سرعت، می‌گذرد و این مسئله مهم و اختلافی را روشن نمی‌کند؛ در صورتی که ارتباط مستقیمی با مباحث آینده کتاب دارد. وی همچنین در مورد اجتهاد صحابه، صریحا اظهار نظر نمی‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص54-55</ref>. | ||
# مؤلف در صفحه 43 خاطرنشان ساخته که [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، نخستین کسی است که در علم اصول، کتابی تألیف کرد. مستند این ادعا به گفته مؤلف، عبارتی است که [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در «[[العدة في أصول الفقه|عدة الأصول]]» آورده است. وی همچنین در صفحه 69 و 70 کتاب، علت پیشی گرفتن اهل تسنن در تألیف کتاب اصولی را اعتقادشان به پایان یافتن عصر نص، با رحلت پیامبر(ص) می‌داند. درحالی‌که عصر نص از نظر شیعی، تا غیبت امام دوازدهم(عج) طول می‌کشد. هرچند مبنای مؤلف قابل قبول است، ولی باید به نکته‌ای که [[صدر، سید حسن|سید حسن صدر]] در کتاب «[[تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام|تأسيس الشيعة الكرام لعلوم الإسلام]]» آورده است، اشاره کرد؛ ایشان می‌گوید: امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|صادق(ع)]]، مؤسسان علم اصول بوده‌اند و امالی آنان بعدها چاپ شده است. این مطلب را [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجی]] نیز در کتاب «نگاهی به تحول علم اصول» تأیید می‌کند. همچنین [[صدر، سید محمدباقر|شهید صدر]] از کسانی مانند هشام بن حکم نام می‌برد که رسالاتی را در زمینه علم اصول، تألیف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | # مؤلف در صفحه 43 خاطرنشان ساخته که [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، نخستین کسی است که در علم اصول، کتابی تألیف کرد. مستند این ادعا به گفته مؤلف، عبارتی است که [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] در «[[العدة في أصول الفقه|عدة الأصول]]» آورده است. وی همچنین در صفحه 69 و 70 کتاب، علت پیشی گرفتن اهل تسنن در تألیف کتاب اصولی را اعتقادشان به پایان یافتن عصر نص، با رحلت پیامبر(ص) می‌داند. درحالی‌که عصر نص از نظر شیعی، تا غیبت امام دوازدهم(عج) طول می‌کشد. هرچند مبنای مؤلف قابل قبول است، ولی باید به نکته‌ای که [[صدر، سید حسن|سید حسن صدر]] در کتاب «[[تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام|تأسيس الشيعة الكرام لعلوم الإسلام]]» آورده است، اشاره کرد؛ ایشان می‌گوید: امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق علیه‌السلام|صادق(ع)]]، مؤسسان علم اصول بوده‌اند و امالی آنان بعدها چاپ شده است. این مطلب را [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجی]] نیز در کتاب «نگاهی به تحول علم اصول» تأیید می‌کند. همچنین [[صدر، سید محمدباقر|شهید صدر]] از کسانی مانند هشام بن حکم نام می‌برد که رسالاتی را در زمینه علم اصول، تألیف کرده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
# مؤلف به یکی از تناقض‌های اساسی مکتب اخباریگری، هیچ اشاره‌ای نمی‌کند: اخباری‌ها در همان حال که عقل و تعقل را به‌شدت محکوم می‌کنند، برای اثبات نظریات خود و رد دیدگاه اصولیان، به استدلال‌های عقلی می‌پردازند. همچنان‌که در اعتقادات، مخصوصا در بحث توحید، از براهین عقلی استفاده می‌کنند. این تعارض را هرگز اخباری‌ها نتوانستند حل کنند و هماره از این جنبه، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | # مؤلف به یکی از تناقض‌های اساسی مکتب اخباریگری، هیچ اشاره‌ای نمی‌کند: اخباری‌ها در همان حال که عقل و تعقل را به‌شدت محکوم می‌کنند، برای اثبات نظریات خود و رد دیدگاه اصولیان، به استدلال‌های عقلی می‌پردازند. همچنان‌که در اعتقادات، مخصوصا در بحث توحید، از براهین عقلی استفاده می‌کنند. این تعارض را هرگز اخباری‌ها نتوانستند حل کنند و هماره از این جنبه، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||