بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" |آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد | | data-type="authorOtherNames" |آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهانی | ||
آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي | آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[فضايح | | data-type="authorWritings" |[[فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بهبهانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية. | '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد. | محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
# پدر بزرگوارش؛ | # پدر بزرگوارش؛ | ||
# [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی،]] معروف به میرزای قمی؛ | # [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی،]] معروف به میرزای قمی؛ | ||
# میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]]. | |||
==روحیات== | ==روحیات== | ||
بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت. | ترجمه‌نویسانی مانند محدث قمی، آقابزرگ تهرانی و ... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر به‌ویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز به‌خوبی استفاده می‌شود. بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت. | ||
==وفات== | |||
وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت. | وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت و در آرامگاه خانوادگی آل‌آقا مدفون گردید. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و به‌یقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتاب‌های نیمه‌سوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان برجای مانده است. | |||
# فضائح الصوفیه؛ | # فضائح الصوفیه؛ | ||
# أنیس الطلاب؛ | # أنیس الطلاب؛ | ||
# تحفة الأبرار؛ | # تحفة الأبرار؛ | ||
# حاشیه بر وافية الأصول؛ | # حاشیه بر وافية الأصول؛ | ||
# رساله ارث و...<ref>ر.ک: | # رساله ارث و...<ref>ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۱: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۵
| نام | بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی |
|---|---|
| نامهای دیگر | آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهانی
آل‌آقا، محمدجعفر بن محمدعلي |
| نام پدر | محمدعلی |
| متولد | 1178ق |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | 1259ق در کرمانشاه |
| اساتید | میرزا ابوالقاسم جابلاقی |
| برخی آثار | فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10981AUTHORCODE |
محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية.
ولادت
محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم آیت‌الله محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد.
اساتید
- پدر بزرگوارش؛
- میرزا ابوالقاسم جابلاقی، معروف به میرزای قمی؛
- میر سید علی طباطبایی.
روحیات
ترجمه‌نویسانی مانند محدث قمی، آقابزرگ تهرانی و ... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر به‌ویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز به‌خوبی استفاده می‌شود. بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت.
وفات
وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت و در آرامگاه خانوادگی آل‌آقا مدفون گردید.
آثار
با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و به‌یقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتاب‌های نیمه‌سوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان برجای مانده است.
- فضائح الصوفیه؛
- أنیس الطلاب؛
- تحفة الأبرار؛
- حاشیه بر وافية الأصول؛
- رساله ارث و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12
منابع مقاله
مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، به‌ضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق.