اعراب القرآن (جعفر کرباسی): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| مکان نشر =لبنان - بیروت | | مکان نشر =لبنان - بیروت | ||
| سال نشر = 1422ق. = 2001م. | | سال نشر = 1422ق. = 2001م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13267AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13267AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ یکم | | چاپ =چاپ یکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =8 | | تعداد جلد =8 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13267 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =04759 | | کد پدیدآور =04759 | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''إعراب القرآن،''' تألیف شیخ جعفر کرباسی (متوفی 1437ق)، اثری هشت جلدی است در موضوع اعراب و ترکیب واژههای قرآن کریم. در این اثر تمام سورههای قرآن کریم، بدون اشاره به آراء و اقوال مفسران و نحویون، از نظر جایگاه و موقعیت اعرابی واژگان مورد بررسی قرار گرفته است. | '''إعراب القرآن،''' تألیف شیخ [[کرباسی، محمدجعفر|جعفر کرباسی]] (متوفی 1437ق)، اثری هشت جلدی است در موضوع اعراب و ترکیب واژههای قرآن کریم. در این اثر تمام سورههای قرآن کریم، بدون اشاره به آراء و اقوال مفسران و نحویون، از نظر جایگاه و موقعیت اعرابی واژگان مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
اعراب، فرآیندی تحلیلی - تفکیکی است | اعراب، فرآیندی تحلیلی - تفکیکی است که نحوپژوه در آن کلمات را بر اساس موقعیت اعرابی و نقشی که در جمله دارند، در کنار هم قرار میدهد تا کلمات در جایگاه نحوی خود واقع شوند؛ بنابراین، نحوپژوه ساختار صرفی کلمه و معنای نحوی را در نظر میگیرد.<ref>ر.ک: ستودهنیا، محمدرضا؛ قاسمنژاد، زهرا، ص4-3</ref> در کتاب اعراب القرآن نویسنده در ابتدای هر سوره به مکی یا مدنی بودن سوره، تعداد آیات، کلمات و حروف آن سوره اشاره کرده است. سپس آیهبهآیه، به تحلیل نحوی الفاظ و واژهها پرداخته است. نویسنده از ذکر آراء مفسران و نحوپژوهان پیرامون وجوه اعرابی آیه و نقد و بررسی آراء خودداری نموده است. همچنین هیچگونه استنادی به منابع تفسیری و ادبی در این اثر مشاهده نمیشود. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# متن کتاب. | # متن کتاب. | ||
# ستودهنیا، محمدرضا؛ قاسمنژاد، زهرا، «اثر و جایگاه روابط متنی در دانش اعراب قرآن»، پژوهشهای زبانشناختی قرآن، پاییز و زمستان 1393، شماره 6، ص1 تا | #[[:noormags:1076458| ستودهنیا، محمدرضا؛ قاسمنژاد، زهرا، «اثر و جایگاه روابط متنی در دانش اعراب قرآن»، پژوهشهای زبانشناختی قرآن، پاییز و زمستان 1393، شماره 6، ص1 تا 18]]. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:علوم قرآنی]] | |||
[[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]] | |||
[[رده:مسائل لغوی و صرفی و نحوی]] | |||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳
إعراب القرآن، تألیف شیخ جعفر کرباسی (متوفی 1437ق)، اثری هشت جلدی است در موضوع اعراب و ترکیب واژههای قرآن کریم. در این اثر تمام سورههای قرآن کریم، بدون اشاره به آراء و اقوال مفسران و نحویون، از نظر جایگاه و موقعیت اعرابی واژگان مورد بررسی قرار گرفته است.
| اعراب القرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کرباسی، محمدجعفر (نویسنده) |
| ناشر | دار و مکتبة الهلال |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1422ق. = 2001م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | قرآن - اعراب قرآن - صرف و نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | /ک4الف6 / 82/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اعراب، فرآیندی تحلیلی - تفکیکی است که نحوپژوه در آن کلمات را بر اساس موقعیت اعرابی و نقشی که در جمله دارند، در کنار هم قرار میدهد تا کلمات در جایگاه نحوی خود واقع شوند؛ بنابراین، نحوپژوه ساختار صرفی کلمه و معنای نحوی را در نظر میگیرد.[۱] در کتاب اعراب القرآن نویسنده در ابتدای هر سوره به مکی یا مدنی بودن سوره، تعداد آیات، کلمات و حروف آن سوره اشاره کرده است. سپس آیهبهآیه، به تحلیل نحوی الفاظ و واژهها پرداخته است. نویسنده از ذکر آراء مفسران و نحوپژوهان پیرامون وجوه اعرابی آیه و نقد و بررسی آراء خودداری نموده است. همچنین هیچگونه استنادی به منابع تفسیری و ادبی در این اثر مشاهده نمیشود.
پانویس
- ↑ ر.ک: ستودهنیا، محمدرضا؛ قاسمنژاد، زهرا، ص4-3
منابع مقاله