تبصرة الغافل و تذکرة العاقل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[مرینی، محمد طیب بن مسعود]] (نویسنده) | ||
[[ | [[سایح، احمد عبدالرحیم]] (محقق) | ||
[[وهبه، | [[وهبه، توفیق علی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /م4ت2 / 289 BP | | کد کنگره = /م4ت2 / 289 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مکتبة الثقافة | | ناشر =مکتبة الثقافة الدینیة | ||
| مکان نشر =مصر - قاهره | | مکان نشر =مصر - قاهره | ||
| سال نشر =1431ق. | | سال نشر =1431ق. = 2010م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21924AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = چاپ | | چاپ = چاپ یکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =21924 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''تبصرة الغافل و | '''تبصرة الغافل و تذكرة العاقل'''، تألیف [[مرینی، محمد طیب بن مسعود|محمد طیب بن مسعود مرینی]] (ت 1145ق -1732م)، کتابی در تصوف و اخلاق است. | ||
مجموعهای | مجموعهای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیدهها و یا نقلقولهای صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است؛ تا وسیلهای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است: | ||
باب اول: در پند و اندرز فراموشکاران و هدایت جاهلان؛ | |||
باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛ | |||
باب سوم:در تقوا و تمسک به محکمترین ریسمان خدا؛ | |||
باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛ | |||
باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛ | |||
باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به ما ارزانی داشته و آنچه از توحید و علم خود که به ما عطا نموده است؛ | |||
باب هفتم: در ترک تدبیر با خدا و اعتماد بر غیر او؛ | |||
باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به رضای خداوند لازم است. | |||
باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛ | |||
باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛ | |||
باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن و ذکر آخرت و فضایل آن؛ | |||
باب دوازدهم: در معرفی پارهای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص) و مروری بر فضایل آن حضرت؛ | |||
باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛ | |||
باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛ | |||
باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛ | |||
باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص23-24</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه مؤلف | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۴۴: | خط ۷۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
[[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۹
تبصرة الغافل و تذکرة العاقل | |
---|---|
پدیدآوران | مرینی، محمد طیب بن مسعود (نویسنده)
سایح، احمد عبدالرحیم (محقق) وهبه، توفیق علی (محقق) |
ناشر | مکتبة الثقافة الدینیة |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1431ق. = 2010م. |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م4ت2 / 289 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تبصرة الغافل و تذكرة العاقل، تألیف محمد طیب بن مسعود مرینی (ت 1145ق -1732م)، کتابی در تصوف و اخلاق است.
مجموعهای از آیات و روایات و حکمتها و گفتارهایی مفید از شنیدهها و یا نقلقولهای صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است؛ تا وسیلهای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:
باب اول: در پند و اندرز فراموشکاران و هدایت جاهلان؛
باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛
باب سوم:در تقوا و تمسک به محکمترین ریسمان خدا؛
باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛
باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛
باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به ما ارزانی داشته و آنچه از توحید و علم خود که به ما عطا نموده است؛
باب هفتم: در ترک تدبیر با خدا و اعتماد بر غیر او؛
باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به رضای خداوند لازم است.
باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛
باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛
باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن و ذکر آخرت و فضایل آن؛
باب دوازدهم: در معرفی پارهای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص) و مروری بر فضایل آن حضرت؛
باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛
باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛
باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛
باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه مؤلف، ص23-24
منابع مقاله
مقدمه مؤلف