کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[کاشانی، محمد بن مرتضی]] (مترجم) | ||
[[ | [[جعفریان، رسول]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = عربی - فارسی | ||
| کد کنگره =/ک2ک2 / 59/66 BP | | کد کنگره =/ک2ک2 / 59/66 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| ناشر =مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان = مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان | | ناشر =مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان = مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان | ||
| مکان نشر =ايران - اصفهان | | مکان نشر =ايران - اصفهان | ||
| سال نشر =1393ش | | سال نشر =1393ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE54794AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE54794AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شابک =978-600-6146-43-0 | | شابک =978-600-6146-43-0 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =54794 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم،''' اثر شیخ نورالدین محمد بن مرتضی کاشانی در سال 1120ق | '''کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم،''' اثر شیخ [[کاشانی، محمد بن مرتضی|نورالدین محمد بن مرتضی کاشانی]] برادرزاده [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانی]] که در سال 1120ق نگاشته شده و به کوشش [[جعفریان، رسول|رسول جعفریان]]، از سوی مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان به چاپ رسیده است. | ||
برخی از ویژگی‌های این تفسیر: | برخی از ویژگی‌های این تفسیر: | ||
الف) مزجی بودن: | الف)- مزجی بودن: به این معنا که با تقطیع بخش‌های مختلف آیه به‌صورت منطقی و بر اساس اصول قرائت و ترجمه آنها در لابه‌لای کلمات قرار گرفته است.<ref>ر.ک: جعفریان، رسول، ص1005</ref> | ||
ب) چگونگی ترجمه: این متن علاوه بر ترجمه، به‌گونه‌ای خاص، به تفسیر بسیار مجمل آیاتی که نیازمند اشارت تفسیری بوده، پرداخته است. به‌جای ترجمه تحت‌اللفظی، مفهوم و معنای اصلی را در قالب لغات خود، | ب)- چگونگی ترجمه: این متن علاوه بر ترجمه، به‌گونه‌ای خاص، به تفسیر بسیار مجمل آیاتی که نیازمند اشارت تفسیری بوده، پرداخته است. به‌جای ترجمه تحت‌اللفظی، مفهوم و معنای اصلی را در قالب لغات خود، ولو آنکه ترجمه تحت‌اللفظی نباشد، آورده است. این اثر ترجمه تحت‌اللفظی نیست و ترجمه آزاد منطبق با آیه هم نمی‌باشد. مترجم بر آن بوده است که مقصود حقیقی را که مراد از آن آیه بوده بیان کند.<ref>ر.ک: همان، ص1005-1006</ref> | ||
ج) چگونگی درج نکات تفسیری در این ترجمه: نخست | ج)- چگونگی درج نکات تفسیری در این ترجمه: نخست آنکه در شرح آیه، به روایتی استناد و ارائه می‌شود و این موارد تقریباَ همه جا با شروع «مروی است» می‌باشد. دوم، توضیحات تفسیری که ممکن است مضمون روایت هم باشد، اما اولاً به آن اشاره نشده و ثانیاً در موارد متعددی، روشن است که محصول فکر آدمی - خودش یا عمویش فیض یا دیگر مفسران - است.<ref>ر.ک: همان، ص1006-1010</ref> | ||
د) عدم تکرار در ترجمه و شرح: اگر مطلبی در دو جای قرآن آمده و در جایی شرح داده شده، حتی با وجود همان اختصار، آن را تکرار نمی‌کند، بلکه فقط اشاره می‌کند که این مطلب در فلان سوره گذشت. | د)- عدم تکرار در ترجمه و شرح: اگر مطلبی در دو جای قرآن آمده و در جایی شرح داده شده، حتی با وجود همان اختصار، آن را تکرار نمی‌کند، بلکه فقط اشاره می‌کند که این مطلب در فلان سوره گذشت.<ref>ر.ک: همان، ص1010</ref> | ||
ه) اختلاف قرائت و ترجمه: گاهی هم در این توضیحات به‌خاطر اختلاف قرائت است که در موارد بسیار ضروری و طبعاً اندک، تفاوت معنای آیه در اختلاف قرائت، ملاحظه شده است. | ه)- اختلاف قرائت و ترجمه: گاهی هم در این توضیحات به‌خاطر اختلاف قرائت است که در موارد بسیار ضروری و طبعاً اندک، تفاوت معنای آیه در اختلاف قرائت، ملاحظه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص1010-1011</ref> | ||
و) موارد دو تفسيری: مترجم سعی می‌کند باب احتمالات را در تفسیر آیات باز نکند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مراد از یک آیه روشن نباشد و بنابراین | و)- موارد دو تفسيری: مترجم سعی می‌کند باب احتمالات را در تفسیر آیات باز نکند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مراد از یک آیه روشن نباشد و بنابراین به‌صورت تردید ابراز شده و پای دو احتمال در میان آمده است؛ که مترجم به‌وسیله‌ی «یا» بیان کرده است و این اقدام هم با رعایت کمال اختصار صورت گرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص1011-1012</ref> | ||
ز) ترجمه فاقد مطالب اضافی: مترجم به کار ترجمه - | ز)- ترجمه فاقد مطالب اضافی: مترجم به کار ترجمه - تفسیر، در همان حد خود وفادار مانده و هیچ‌گونه بحث اضافی در این ترجمه نیاورده است.<ref>ر.ک: همان، ص1012</ref> | ||
== پانویس == | |||
==پانویس == | |||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مؤخره مصحح کتاب (شرحی درباره کتاب مبین و مؤلف آن) | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۰: | ||
[[رده: ترجمه‌های قرآن]] | [[رده: ترجمه‌های قرآن]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | ||
[[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۵۰
| کتاب مبين: ترجمه و تفسير قرآن کريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشانی، محمد بن مرتضی (مترجم) جعفریان، رسول (مصحح) |
| ناشر | مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان = مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان |
| مکان نشر | ايران - اصفهان |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | دوم |
| شابک | 978-600-6146-43-0 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک2ک2 / 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم، اثر شیخ نورالدین محمد بن مرتضی کاشانی برادرزاده فیض کاشانی که در سال 1120ق نگاشته شده و به کوشش رسول جعفریان، از سوی مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان به چاپ رسیده است.
برخی از ویژگی‌های این تفسیر:
الف)- مزجی بودن: به این معنا که با تقطیع بخش‌های مختلف آیه به‌صورت منطقی و بر اساس اصول قرائت و ترجمه آنها در لابه‌لای کلمات قرار گرفته است.[۱]
ب)- چگونگی ترجمه: این متن علاوه بر ترجمه، به‌گونه‌ای خاص، به تفسیر بسیار مجمل آیاتی که نیازمند اشارت تفسیری بوده، پرداخته است. به‌جای ترجمه تحت‌اللفظی، مفهوم و معنای اصلی را در قالب لغات خود، ولو آنکه ترجمه تحت‌اللفظی نباشد، آورده است. این اثر ترجمه تحت‌اللفظی نیست و ترجمه آزاد منطبق با آیه هم نمی‌باشد. مترجم بر آن بوده است که مقصود حقیقی را که مراد از آن آیه بوده بیان کند.[۲]
ج)- چگونگی درج نکات تفسیری در این ترجمه: نخست آنکه در شرح آیه، به روایتی استناد و ارائه می‌شود و این موارد تقریباَ همه جا با شروع «مروی است» می‌باشد. دوم، توضیحات تفسیری که ممکن است مضمون روایت هم باشد، اما اولاً به آن اشاره نشده و ثانیاً در موارد متعددی، روشن است که محصول فکر آدمی - خودش یا عمویش فیض یا دیگر مفسران - است.[۳]
د)- عدم تکرار در ترجمه و شرح: اگر مطلبی در دو جای قرآن آمده و در جایی شرح داده شده، حتی با وجود همان اختصار، آن را تکرار نمی‌کند، بلکه فقط اشاره می‌کند که این مطلب در فلان سوره گذشت.[۴]
ه)- اختلاف قرائت و ترجمه: گاهی هم در این توضیحات به‌خاطر اختلاف قرائت است که در موارد بسیار ضروری و طبعاً اندک، تفاوت معنای آیه در اختلاف قرائت، ملاحظه شده است.[۵]
و)- موارد دو تفسيری: مترجم سعی می‌کند باب احتمالات را در تفسیر آیات باز نکند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مراد از یک آیه روشن نباشد و بنابراین به‌صورت تردید ابراز شده و پای دو احتمال در میان آمده است؛ که مترجم به‌وسیله‌ی «یا» بیان کرده است و این اقدام هم با رعایت کمال اختصار صورت گرفته است.[۶]
ز)- ترجمه فاقد مطالب اضافی: مترجم به کار ترجمه - تفسیر، در همان حد خود وفادار مانده و هیچ‌گونه بحث اضافی در این ترجمه نیاورده است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مؤخره مصحح کتاب (شرحی درباره کتاب مبین و مؤلف آن)