تفسير ابن رجب الحنبلي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ابو معاذ، طارق بن عوض الله' به 'بن محمد، طارق بن عوض‌الله')
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR21830J1.jpg
    | تصویر =NUR21830J1.jpg
    | عنوان =
    | عنوان =تفسير ابن رجب الحنبلي
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =روائع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن رجب الحنبلي
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران = [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد]] (نویسنده)
    [[]] (نویسنده)
     
    [[]] (محقق)
    [[بن محمد، طارق بن عوض‌الله]] (گردآورنده)
    [[]] (مترجم)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان =عربی 
    | کد کنگره =‏
    | کد کنگره =‏/ح9ر9 / 95/5 BP
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =  
    | ناشر = دار العاصمة
    | مکان نشر =
    | مکان نشر =عربستان - رياض
    | سال نشر =  
    | سال نشر = 1422ق.  = 2001م. 


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21830AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21830AUTOMATIONCODE
    | چاپ =
    | چاپ =چاپ  يکم 
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =
    | تعداد جلد =2
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =21830
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =00493-14164
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
       
       
    '''روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي،''' اثر [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی]]، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق [[بن محمد، طارق بن عوض‌الله|ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد]].


    '''روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي،''' اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد.
    محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref>.
     
    محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه ابن رجب به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref>.


    ویژگی تفسیری ابن رجب چنین است که در تفسیر آیات قرآن، ابتدا به خود قرآن مراجعه نموده و در صورت نیافتن مطلبی در تفسیر آن آیه، به روایات صحیح نبوی و پس از آن، به اقوال صحابه رجوع نموده و بر طبق همین سلسله مراتب، عمل نموده است. زمانی که وی تفسیری برای آیات، از قرآن، سنت و صحابه، نیافته، از اقوال تابعینی همچون مجاهد بن جبر، سعید بن جبیر، عکرمه مولی ابن عباس، عطاء بن ابی‌رباح، حسن بصری، مسورق بن اجدع، سعید بن مسیب، ابی‌عالیه، ربیع بن انس، قتاده، ضحاک بن مزاحم و سایر تابعین، بهره برده و به‌هیچ‌وجه، از تفسیر به رأی، استفاده نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>.
    ویژگی تفسیری [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] چنین است که در تفسیر آیات قرآن، ابتدا به خود قرآن مراجعه نموده و در صورت نیافتن مطلبی در تفسیر آن آیه، به روایات صحیح نبوی و پس از آن، به اقوال صحابه رجوع نموده و بر طبق همین سلسله مراتب، عمل نموده است. زمانی که وی تفسیری برای آیات، از قرآن، سنت و صحابه، نیافته، از اقوال تابعینی همچون [[قرشی مخزومی، مجاهد بن جبر|مجاهد بن جبر]]، [[سعید بن جبیر]]، عکرمه مولی ابن عباس، عطاء بن ابی‌رباح، [[بصری، حسن|حسن بصری]]، مسورق بن اجدع، سعید بن مسیب، ابی‌عالیه، ربیع بن انس، قتاده، ضحاک بن مزاحم و سایر تابعین، بهره برده و به‌هیچ‌وجه، از تفسیر به رأی، استفاده نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۴۶: خط ۴۴:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات فاقد جدول]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده:متون تفاسیر]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۳

    تفسير ابن رجب الحنبلي
    تفسير ابن رجب الحنبلي
    پدیدآورانابن رجب، عبدالرحمن بن احمد (نویسنده) بن محمد، طارق بن عوض‌الله (گردآورنده)
    عنوان‌های دیگرروائع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن رجب الحنبلي
    ناشردار العاصمة
    مکان نشرعربستان - رياض
    سال نشر1422ق. = 2001م.
    چاپچاپ يکم
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏/ح9ر9 / 95/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد.

    محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه ابن رجب به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است[۱].

    ویژگی تفسیری ابن رجب چنین است که در تفسیر آیات قرآن، ابتدا به خود قرآن مراجعه نموده و در صورت نیافتن مطلبی در تفسیر آن آیه، به روایات صحیح نبوی و پس از آن، به اقوال صحابه رجوع نموده و بر طبق همین سلسله مراتب، عمل نموده است. زمانی که وی تفسیری برای آیات، از قرآن، سنت و صحابه، نیافته، از اقوال تابعینی همچون مجاهد بن جبر، سعید بن جبیر، عکرمه مولی ابن عباس، عطاء بن ابی‌رباح، حسن بصری، مسورق بن اجدع، سعید بن مسیب، ابی‌عالیه، ربیع بن انس، قتاده، ضحاک بن مزاحم و سایر تابعین، بهره برده و به‌هیچ‌وجه، از تفسیر به رأی، استفاده نکرده است[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص7
    2. ر.ک: همان، ص8-9

    منابع مقاله

    مقدمه محقق.

    وابسته‌ها