فتح الرحمن فی تفسیر القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21825J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فتح الرحمن (ابهام زدایی)' به 'فتح الرحمن (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR21825J1.jpg | | تصویر =NUR21825J1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان =فتح الرحمن فی تفسیر القرآن | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = [[تعیلب، عبدالمنعم احمد]] (نویسنده) | ||
[[]] (نویسنده | |||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ت7ف2 / 98 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = تفاسير اهل سنت - قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = دار السلام | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر =مصر - قاهره | ||
| سال نشر = | | سال نشر = 1416ق. = 1995م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21825AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21825AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ =چاپ يکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد =7 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =21825 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور =14159 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| فتح الرحمن (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''فتح الرحمن فی تفسیر القرآن''' اثر عبدالمنعم احمد | '''فتح الرحمن فی تفسیر القرآن''' اثر [[تعیلب، عبدالمنعم احمد|عبدالمنعم احمد تعیلب]]، تفسیر قرآن مأثور به مأثور است. | ||
آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که نویسنده سعی نموده است تا از برخی از اشکالات متداول و موجود در کتبی که به این موضوع اختصاص یافته، اجتناب نماید از جمله: | آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که نویسنده سعی نموده است تا از برخی از اشکالات متداول و موجود در کتبی که به این موضوع اختصاص یافته، اجتناب نماید از جمله: | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
# پرداختن به جنبه‌هایی که از وسایل علم تفسیر محسوب می‌شوند نه از غایات آن. | # پرداختن به جنبه‌هایی که از وسایل علم تفسیر محسوب می‌شوند نه از غایات آن. | ||
# به حداقل رساندن یا حذف جنبه‌های که مربوط به تزکیه می‌باشد، در حالی که یکی از اهداف مهم قرآن، بر اساس آیه شریفه 129 سوره بقره: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!») همین امر است<ref>مقدمه، ص5</ref>. | # به حداقل رساندن یا حذف جنبه‌های که مربوط به تزکیه می‌باشد، در حالی که یکی از اهداف مهم قرآن، بر اساس آیه شریفه 129 سوره بقره: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!») همین امر است<ref>مقدمه، ص5</ref>. | ||
برخی از مهمترین ویژگی‌های تفسیر حاضر، عبارتند از: | برخی از مهمترین ویژگی‌های تفسیر حاضر، عبارتند از: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۰: | ||
# تفسیر قرآن به واسطه فهم آیات توسط خود مفسر با نظر به سخنان و دیدگاه‌های مفسرین پیشین. | # تفسیر قرآن به واسطه فهم آیات توسط خود مفسر با نظر به سخنان و دیدگاه‌های مفسرین پیشین. | ||
# بیان مطالب و مباحث، به صورت مختصر و مفید، به گونه‌ای که از تفصیل و تطویلی که باعث ملال و خستگی خواننده شود و یا اختصار و ایجازی که مخل فهم مطلب است، به دور باشد. | # بیان مطالب و مباحث، به صورت مختصر و مفید، به گونه‌ای که از تفصیل و تطویلی که باعث ملال و خستگی خواننده شود و یا اختصار و ایجازی که مخل فهم مطلب است، به دور باشد. | ||
# بحث و بررسی شبهات مطرح شده پیرامون برخی از آیات و پاسخ | # بحث و بررسی شبهات مطرح شده پیرامون برخی از آیات و پاسخ دادن به آنها. | ||
# اشاره به وجوه مختلف اعجاز بلاغی، تربیتی، تشریعی و علمی در | # اشاره به وجوه مختلف اعجاز بلاغی، تربیتی، تشریعی و علمی در آیات مربوط به آن. | ||
# رعایت سیاق آیات. | # رعایت سیاق آیات. | ||
# ابقاء کلمه بر ظاهر و عموم و اعتماد به فهم عرفی از آن و عدم تأویل | # ابقاء کلمه بر ظاهر و عموم و اعتماد به فهم عرفی از آن و عدم تأویل کلمات<ref>همان، ص6</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۴
| فتح الرحمن فی تفسیر القرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تعیلب، عبدالمنعم احمد (نویسنده) |
| ناشر | دار السلام |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1416ق. = 1995م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | تفاسير اهل سنت - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 7 |
| کد کنگره | /ت7ف2 / 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، فتح الرحمن (ابهام‌زدایی) را ببینید.
فتح الرحمن فی تفسیر القرآن اثر عبدالمنعم احمد تعیلب، تفسیر قرآن مأثور به مأثور است.
آنچه باعث اهمیت کتاب می‌شود، آن است که نویسنده سعی نموده است تا از برخی از اشکالات متداول و موجود در کتبی که به این موضوع اختصاص یافته، اجتناب نماید از جمله:
- استفاده از احادیث ضعیف و واهی و اساطیر و مفتریات.
- اختصار شدید در مواضع متعدد و احاله به آیات سابق.
- پرداختن به جنبه‌هایی که از وسایل علم تفسیر محسوب می‌شوند نه از غایات آن.
- به حداقل رساندن یا حذف جنبه‌های که مربوط به تزکیه می‌باشد، در حالی که یکی از اهداف مهم قرآن، بر اساس آیه شریفه 129 سوره بقره: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و پاکیزه کند؛ زیرا تو توانا و حکیمی (و بر این کار، قادری)!») همین امر است[۱].
برخی از مهمترین ویژگی‌های تفسیر حاضر، عبارتند از:
- تفسیر قرآن به قرآن، همراه با ذکر شماره آیه و نام سوره؛
- تفسیر قرآن با روایات صحیح از پیامبر(ص)؛ روایاتی که از درجه صحت کمتری برخوردار باشند، در حواشی و پاورقی کتاب، درج شده است.
- تفسیر قرآن با سخنان و روایاتی که از صحابه روایت شده است.
- تفسیر قرآن به واسطه فهم آیات توسط خود مفسر با نظر به سخنان و دیدگاه‌های مفسرین پیشین.
- بیان مطالب و مباحث، به صورت مختصر و مفید، به گونه‌ای که از تفصیل و تطویلی که باعث ملال و خستگی خواننده شود و یا اختصار و ایجازی که مخل فهم مطلب است، به دور باشد.
- بحث و بررسی شبهات مطرح شده پیرامون برخی از آیات و پاسخ دادن به آنها.
- اشاره به وجوه مختلف اعجاز بلاغی، تربیتی، تشریعی و علمی در آیات مربوط به آن.
- رعایت سیاق آیات.
- ابقاء کلمه بر ظاهر و عموم و اعتماد به فهم عرفی از آن و عدم تأویل کلمات[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.