همایون کرمانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۱

محمد تجربه‌کار کرمانی (1290-1358ش)، متخلص و مشهور به «همایون کرمانی»، ادیب و شاعر کرمانی

همایون کرمانی، محمد

نام
نام‌های دیگر
نام پدر	میرزا علی‌اکبر
متولد	شانزدهم مرداد ماه 1290ش
محل تولد	کرمان
رحلت	5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش
اساتید
برخی آثار	دیوان همایون کرمانی
کد مؤلف	AUTHORCODE17635AUTHORCODE

ولادت

او فرزند میرزا علی‌اکبر معروف به میرزا بزرگ بود و روز شانزدهم مردادماه 1290ش مطابق با شانزدهم جمادی‌الاول 1329ق در محله‌ی گلبازخان، از محله‌های کهن و سادات‌نشین کرمان دیده به دنیا گشود^[۱].

پدر او مردی مؤمن ومتدین و به حرفه پیله‌وری، بین کرمان و مشیز [بردسیر] اشتغال داشت و ازآنجاکه پس از تولد محمد تجربه‌کار، در کارش رونقی پیدا کرد، همواره می‌گفت: قدم محمد میمون و مبارک و همایون بود و به همین جهت مرحوم محمد تجربه‌کار، واژه «همایون» را برای تخلص خود برگزید^[۲].

تحصیلات

محمد تجربه‌کار (همایون کرمانی) پس از پایان تحصیلات مقدماتی به شغل نقاشی فرش روی آورد و ازآنجاکه دارای ذوق ادبی و عرفانی بود، از سن ۱۴ سالگی به سرودن شعر مبادرت کرد و اشعار او در روزنامه بیداری چاپ می‌شد. وی در سال ۱۳۰۸ش در سن ۱۸ سالگی ازدواج نمود و حاصل این ازدواج ۹ فرزند بود. او در دوران فراغت از کار نقاشی، به آموختن مقدمات عربی پرداخت و ازآنجاکه صنعت نقاشی فرش کساد شد، ناچار در سال ۱۳۱۴ به دعوت شادروان (بینش آق اولی) اولین پیشکار دارایی وقت کرمان که خود ادیب و شاعر و عضو انجمن ادبی خواجو بود، در اداره دارایی کرمان استخدام شد^[۳].

همایون در سال ۱۳۱۶ از آثار خود کتابی به نام «منتخبات همایون» و در سال‌های بعد کتاب «گلزار همایون» را به چاپ رسانید. وی به خاندان عصمت و طهارت، به‌ویژه حضرت علی(ع) و حضرت امام حسین(ع) ارادتی خاص داشت و در ثنا و رثای آنان اشعار زیادی سروده است. او نماز را با اخلاص می‌خواند و تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید، از جمله برنامه‌های روزانه وی بود.

وفات

همایون کرمانی در سن ۶۸ سالگی در 5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش. بر اثر سکته قلبی درگذشت و در گورستان کهنه‌ی شهر، معروف به «سید حسین» در حوالی غرب آرامگاه شاعر و عارف مشهور فؤاد کرمانی (1227-1317ش)، به خاک سپرده شد.

آثار

دیوان همایون کرمانی

پانويس

↑ ر.ک: اسداللهی، احمد، ص1
↑ ر.ک: همان، ص1-2
↑ ر.ک: همان، ص4

منابع مقاله

اسداللهی، احمد، مقدمه «دیوان همایون کرمانی»، محمد همایون کرمانی، کرمان، مرکز کرمان‌شناسی، چاپ اول، 1376ش.

وابسته‌ها

دیوان همایون کرمانی

[1] ر.ک: اسداللهی، احمد، ص1

[2] ر.ک: همان، ص1-2

[3] ر.ک: همان، ص4

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۳۷: / خط ۳۷: @@
 == ولادت ==
-او فرزند میرزا علی‌اکبر معروف به میرزا بزرگ، روز شانزدهم مرداد ماه 1290ش مطابق با شانزدهم جمادی‌الاول 1329ق در محله‌ی گلبازخان، از محله‌های کهن و سادات نشین کرمان دیده به دنیا گشود.<ref>ر.ک: همایون کرمانی، محمد، مقدمه، ص1</ref>
+او فرزند میرزا علی‌اکبر معروف به میرزا بزرگ بود و روز شانزدهم مردادماه 1290ش مطابق با شانزدهم جمادی‌الاول 1329ق در محله‌ی گلبازخان، از محله‌های کهن و سادات‌نشین کرمان دیده به دنیا گشود<ref>ر.ک: اسداللهی، احمد، ص1</ref>.
-پدر او مرحوم میرزا علی اکبر معروف به (میرزا بزرگ) بود که مردی مومن ومتدین و به حرفه پیله‌وری، بین کرمان و مشیز [بردسیر] اشتغال داشت و از آنجا که پس از تولد محمد تجربه‌کار، در کارش رونقی پیدا کرد، همواره می‌گفت: قدم محمد میمون و مبارک و همایون بود و به همین جهت مرحوم محمد تجربه کار، واژه «همایون» را برای تخلص خود برگزید.<ref>ر.ک: همان، ص1-2</ref>
+پدر او مردی مؤمن ومتدین و به حرفه پیله‌وری، بین کرمان و مشیز [بردسیر] اشتغال داشت و ازآنجاکه پس از تولد محمد تجربه‌کار، در کارش رونقی پیدا کرد، همواره می‌گفت: قدم محمد میمون و مبارک و همایون بود و به همین جهت مرحوم محمد تجربه‌کار، واژه «همایون» را برای تخلص خود برگزید<ref>ر.ک: همان، ص1-2</ref>.
 == تحصیلات ==
-محمد تجربه‌کار (همایون کرمانی) پس از پایان تحصیلات مقدماتی به شغل نقاشی فرش روی آورد و از آنجا که دارای ذوق ادبی و عرفانی بود، از سن ۱۴ سالگی به سرودن شعر مبادرت کرد و اشعار او در روزنامه بیداری چاپ می‌شد، وی در سال ۱۳۰۸ش در سن ۱۸ سالگی ازدواج نمود و حاصل این ازدواج ۹ فرزند بود. او در دوران فراغت از کار نقاشی، به آموختن مقدمات عربی پرداخت و از آنجا که صنعت نقاشی فرش کساد شد، ناچار در سال ۱۳۱۴ به دعوت شادروان (بینش آق اولی) اولین پیشکار دارایی وقت کرمان که خود ادیب و شاعر و عضو انجمن ادبی خواجو بود، در اداره دارایی کرمان استخدام شد.<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>
+محمد تجربه‌کار (همایون کرمانی) پس از پایان تحصیلات مقدماتی به شغل نقاشی فرش روی آورد و ازآنجاکه دارای ذوق ادبی و عرفانی بود، از سن ۱۴ سالگی به سرودن شعر مبادرت کرد و اشعار او در روزنامه بیداری چاپ می‌شد. وی در سال ۱۳۰۸ش در سن ۱۸ سالگی ازدواج نمود و حاصل این ازدواج ۹ فرزند بود. او در دوران فراغت از کار نقاشی، به آموختن مقدمات عربی پرداخت و ازآنجاکه صنعت نقاشی فرش کساد شد، ناچار در سال ۱۳۱۴ به دعوت شادروان (بینش آق اولی) اولین پیشکار دارایی وقت کرمان که خود ادیب و شاعر و عضو انجمن ادبی خواجو بود، در اداره دارایی کرمان استخدام شد<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>.
-همایون کرمانی در سال 1308ش - که 18 ساله بود- زن گرفت. حاصل این پیوند، 9 فرزند بود. دو دختر و هفت پسر.
+همایون در سال ۱۳۱۶ از آثار خود کتابی به نام «منتخبات همایون» و در سال‌های بعد کتاب «گلزار همایون» را به چاپ رسانید. وی به خاندان عصمت و طهارت، به‌ویژه حضرت علی(ع) و حضرت امام حسین(ع) ارادتی خاص داشت و در ثنا و رثای آنان اشعار زیادی سروده است. او نماز را با اخلاص می‌خواند و تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید، از جمله برنامه‌های روزانه وی بود.
-محمد همایون تجربه کار در سال ۱۳۱۶ از آثار خود کتابی به نام «منتخبات همایون» و در سال‌های بعد کتاب «گلزار همایون» را به چاپ رسانید. همایون کرمانی به خاندان عصمت و طهارت به ویژه حضرت علی(ع) و حضرت امام حسین (ع) ارادتی خاص داشت و در ثنا و رثای آنان اشعار زیادی سروده است. او نماز را با اخلاص می‌خواند و تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید، از جمله برنامه‌های روزانه وی بود. او روز خود را باتوجه به مضمون این سروده خویش آغاز می‌کرد:
-{{شعر}}
-{{ب|''صبحدم گفتم چو بسم الله الرحمن الرحیم''|2='' سینه‌ام روشن شد از حمد خداوند کریم''<ref>[http://www.kermanshenasi.ir/1397/03/02/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D9%83%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%8A%D9%88%D9%86-%D9%83%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A/ ر.ک: بنیاد ایران‌شناسی، مرکز کرمان‌شناسی]</ref>}}
-{{پایان شعر}}
-وی خیلی ساده زندگی می‌کرد و در تمام ابعاد زندگی متعادلی داشت.
 == وفات ==
-همایون کرمانی در سن ۶۸ سالگی در 5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش. بر اثر سکته قلبی درگذشت و در گورستان کهنه‌ی شهر، معروف به «سید حسین» در حوالی غرب آرامگاه شاعر و عارف مشهور فؤاد کرمانی (1227-1317ش)، به خاک سپرده شد. بر سنگ قبر محمد تجربه‌کار (همایون) اشعاری از سروده‌های او که با این شعر آغاز می‌شود، نقر شده است:
+همایون کرمانی در سن ۶۸ سالگی در 5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش. بر اثر سکته قلبی درگذشت و در گورستان کهنه‌ی شهر، معروف به «سید حسین» در حوالی غرب آرامگاه شاعر و عارف مشهور فؤاد کرمانی (1227-1317ش)، به خاک سپرده شد.
-{{شعر}}
-{{ب|''گر در نظر آن گل بی خار بمیرم''|2='' به ز آنکه به زاری زیم و زار بمیرم''<ref>ر.ک: همایون کرمانی، محمد، مقدمه، ص7</ref>}}
-{{پایان شعر}}
 == آثار ==
@@ خط ۷۰: / خط ۵۸: @@
 ==منابع مقاله==
+اسداللهی، احمد، مقدمه «دیوان همایون کرمانی»، محمد همایون کرمانی، کرمان، مرکز کرمان‌شناسی، چاپ اول، 1376ش.
-# همایون کرمانی، محمد، دیوان همایون کرمانی، تصحیح :احمد اسداللهی، مرکز کرمان‌شناسی، چاپ اول، 1376
-# [http://www.kermanshenasi.ir/1397/03/02/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D9%83%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%8A%D9%88%D9%86-%D9%83%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A/ وبگاه بنیاد ایران‌شناسی، کرمان‌شناسی]
 ==وابسته‌ها==
@@ خط ۸۱: / خط ۶۷: @@
 [[رده:زندگی‌نامه]]
 [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
-[[رده:مقالات برگشتی خرداد 01]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]]
+[[رده:مقالات تکمیلی کوتاه (خرداد-باقی‌زاده)]]