دیوان شوکت بخاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'فارسي ' به 'فارسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =/د9 / 6336 PIR | | کد کنگره =/د9 / 6336 PIR | ||
| موضوع = شعر | | موضوع = شعر فارسی- قرن 11ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = فردوس | | ناشر = فردوس | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1382ش. | | سال نشر = 1382ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18704AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18704AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| شابک =964-320-200-3 | | شابک =964-320-200-3 | ||
| تعداد جلد = 1 | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18704 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = 11573، 9934 | | کد پدیدآور = 11573، 9934 | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''دیوان شوکت بخاری،''' مجموعه اشعار [[شوکت بخاری|خواجه محمد بن اسحاق بخاری]] (1111ق) مشهور به شوکت، شاعر سبک هندی اوایل قرن دوازدهم است. این اثر با پیشگفتار و تصحیح [[شمیسا، سیروس|سیروس شمیسا]] منتشر شده است. | '''دیوان شوکت بخاری،''' مجموعه اشعار [[شوکت بخاری|خواجه محمد بن اسحاق بخاری]] (1111ق) مشهور به شوکت، شاعر سبک هندی اوایل قرن دوازدهم است. این اثر با پیشگفتار و تصحیح [[شمیسا، سیروس|سیروس شمیسا]] منتشر شده است. | ||
کتاب از پیشگفتاری قریب به سی صفحه برخوردار است و پس از آن غزلیات (به‌ترتیب حروف الفبا)، رباعیات و قصاید ذکر شده است. بیشتر اشعار [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] غزل است. حدود بیست رباعی و ده قصیده هم دارد و در یکی از نسخ هم قطعه‌ای از او آمده است. ظاهراً شوکت خود از دیوانش انتخاب کرده و از بسیاری از غزلیات خود فقط یک یا دو بیت را آورده است. شاعری [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] مبتنی بر همین ابیات منفرد و در نهایت غزلیات اوست و قصاید مدحی و مذهبی او تعریفی ندارد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص21</ref>. | کتاب از پیشگفتاری قریب به سی صفحه برخوردار است و پس از آن غزلیات (به‌ترتیب حروف الفبا)، رباعیات و قصاید ذکر شده است. بیشتر اشعار [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] غزل است. حدود بیست رباعی و ده قصیده هم دارد و در یکی از نسخ هم قطعه‌ای از او آمده است. ظاهراً شوکت خود از دیوانش انتخاب کرده و از بسیاری از غزلیات خود فقط یک یا دو بیت را آورده است. شاعری [[شوکت بخاری، محمد اسحاق|شوکت]] مبتنی بر همین ابیات منفرد و در نهایت غزلیات اوست و قصاید مدحی و مذهبی او تعریفی ندارد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص21</ref>. | ||
بزرگ‌ترین عیب شعر شوکت تکرار قافیه است که به حد افراط رسیده است. تکرار قافیه از فخامت شعر می‌کاهد و در تاریخ شعر فارسی تجربه‌ای ناموفق است. زیبایی شعر او بیشتر در موسیقی آن است، اوزان مطبوع، تتابع گوش‌نواز اضافات، ردیف‌های زیبا، قافیه و ردیف را گاهی به‌صورت جمع می‌آورد که به موسیقی کلام می‌افزاید. شعر او را می‌توان به‌صورت آواز زمزمه کرد و مفتون موسیقی آن شد<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | بزرگ‌ترین عیب شعر شوکت تکرار قافیه است که به حد افراط رسیده است. تکرار قافیه از فخامت شعر می‌کاهد و در تاریخ شعر فارسی تجربه‌ای ناموفق است. زیبایی شعر او بیشتر در موسیقی آن است، اوزان مطبوع، تتابع گوش‌نواز اضافات، ردیف‌های زیبا، قافیه و ردیف را گاهی به‌صورت جمع می‌آورد که به موسیقی کلام می‌افزاید. شعر او را می‌توان به‌صورت آواز زمزمه کرد و مفتون موسیقی آن شد<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۶
| دیوان شوکت بخاری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شوکت بخاری، محمد اسحاق (نویسنده) شمیسا، سیروس (محقق) |
| ناشر | فردوس |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1382ش. |
| چاپ | اول |
| شابک | 964-320-200-3 |
| موضوع | شعر فارسی- قرن 11ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د9 / 6336 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان شوکت بخاری، مجموعه اشعار خواجه محمد بن اسحاق بخاری (1111ق) مشهور به شوکت، شاعر سبک هندی اوایل قرن دوازدهم است. این اثر با پیشگفتار و تصحیح سیروس شمیسا منتشر شده است.
کتاب از پیشگفتاری قریب به سی صفحه برخوردار است و پس از آن غزلیات (به‌ترتیب حروف الفبا)، رباعیات و قصاید ذکر شده است. بیشتر اشعار شوکت غزل است. حدود بیست رباعی و ده قصیده هم دارد و در یکی از نسخ هم قطعه‌ای از او آمده است. ظاهراً شوکت خود از دیوانش انتخاب کرده و از بسیاری از غزلیات خود فقط یک یا دو بیت را آورده است. شاعری شوکت مبتنی بر همین ابیات منفرد و در نهایت غزلیات اوست و قصاید مدحی و مذهبی او تعریفی ندارد[۱].
بزرگ‌ترین عیب شعر شوکت تکرار قافیه است که به حد افراط رسیده است. تکرار قافیه از فخامت شعر می‌کاهد و در تاریخ شعر فارسی تجربه‌ای ناموفق است. زیبایی شعر او بیشتر در موسیقی آن است، اوزان مطبوع، تتابع گوش‌نواز اضافات، ردیف‌های زیبا، قافیه و ردیف را گاهی به‌صورت جمع می‌آورد که به موسیقی کلام می‌افزاید. شعر او را می‌توان به‌صورت آواز زمزمه کرد و مفتون موسیقی آن شد[۲].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار