دیوان عمادی شهریاری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR28111J1.jpg | عنوان =دیوان عمادی شهریاری | عنوانهای د...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'فارسي ' به 'فارسی') |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[]] (نویسنده) | [[عمادی شهریاری، عمادالدین]] (نویسنده) | ||
[[]] ( | [[حبیبینژاد، ذبیحالله]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = فلرسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /د9 / 5064 PIR | ||
| موضوع = | | موضوع = شعر فارسی- قرن 6ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = طلایه | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = | | سال نشر = 1381ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28111AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28111AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = یکم | ||
| شابک = | | شابک = 964-5623-55-3 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =28111 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = 18222، 18223 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان عمادی شهریاری،''' حاوی اشعار سراینده عهد سلجوقی [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادالدین غزنوی]] مشهور به عمادی یا شهریاری (درگذشته 573/582ق) است. دیوان با مقدمه و تصحیح [[حبیبینژاد، ذبیحالله|ذبیحالله حبیبینژاد]] منتشر شده است. | |||
[[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی شهریاری]]، شاعری زیباسخن و لطیفطبع و در قصیدهگویی منفرد بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. روش [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در شعر، همان روش معهود شاعران در قرن ششم است؛ یعنی افکار و مضامین باریک و دقیق را در عبارات سلیس و ترکیبات بدیع میپروراند و اگرچه معانی و مضامین خود را مبتنی بر مسائل غامض علمی یا تصورات خارج از محیط عادت نمیکند، بااینحال فهم اشعار او گاه به سبب تشبیهات و تعبیرات خاص دشوار میشود و بررویهم میتوان گفت سادگی و روانی در غالب اشعار او بیشتر غلبه دارد تا غموض و ابهام بعضی از آنها که نتیجه پیچیدن در اوهام و خیالات باریک و استفاده از الفاظ دشوار و ترکیبات صعب است<ref>ر.ک: همان، ص 47</ref>. | |||
محتوای بیشتر قصاید و قطعات [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] را مدح سلاطین و امرای باوندی و سلجوقی تشکیل میدهد. از میان ممدوحان وی به «سیفالدین عمادالدوله بن فرامرز شاه مازندران» علاقه بیشتری دارد و این موضوع هم از تعداد قصاید (13 قصیده از 20 قصیده) و هم از لحن و توصیف [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در اشعار مشخص میشود<ref>ر.ک: صفرزاده، حبیب، ص238</ref>. | |||
عمادی شهریاری، | [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] در جایجای اشعارش مخاطب را به زهد و پرهیزگاری در دنیا دعوت میکند. برخی قصاید او بهطور مستقل در خدمت زهد و اندرز هستند و در برخی قصاید نیز بخش تشبیب مشتمل بر این موضوع است. [[عمادی شهریاری، عمادالدین|عمادی]] موضوع زهد و اندرز را در غزلیات و قطعاتش نیز وارد ساخته است<ref>ر.ک: همان، ص239</ref>. | ||
عمادی در جایجای اشعارش مخاطب را به زهد و پرهیزگاری در دنیا دعوت میکند. برخی قصاید او بهطور مستقل در خدمت زهد و اندرز هستند و در برخی قصاید نیز بخش تشبیب مشتمل بر این موضوع است. عمادی موضوع زهد و اندرز را در غزلیات و قطعاتش نیز وارد ساخته است | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# صفرزاده، حبیب، «بررسی و تحلیل اشعار عمادی شهریاری (غزنوی) از منظر سبکشناسی»، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، اسفند 1399، شماره 58، ص 223 تا | #[[:noormags:1742629| صفرزاده، حبیب، «بررسی و تحلیل اشعار عمادی شهریاری (غزنوی) از منظر سبکشناسی»، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، اسفند 1399، شماره 58، ص 223 تا 241]]. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۲
دیوان عمادی شهریاری | |
---|---|
پدیدآوران | عمادی شهریاری، عمادالدین (نویسنده) حبیبینژاد، ذبیحالله (مصحح) |
ناشر | طلایه |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1381ش |
چاپ | یکم |
شابک | 964-5623-55-3 |
موضوع | شعر فارسی- قرن 6ق. |
زبان | فلرسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /د9 / 5064 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان عمادی شهریاری، حاوی اشعار سراینده عهد سلجوقی عمادالدین غزنوی مشهور به عمادی یا شهریاری (درگذشته 573/582ق) است. دیوان با مقدمه و تصحیح ذبیحالله حبیبینژاد منتشر شده است.
عمادی شهریاری، شاعری زیباسخن و لطیفطبع و در قصیدهگویی منفرد بوده است[۱]. روش عمادی در شعر، همان روش معهود شاعران در قرن ششم است؛ یعنی افکار و مضامین باریک و دقیق را در عبارات سلیس و ترکیبات بدیع میپروراند و اگرچه معانی و مضامین خود را مبتنی بر مسائل غامض علمی یا تصورات خارج از محیط عادت نمیکند، بااینحال فهم اشعار او گاه به سبب تشبیهات و تعبیرات خاص دشوار میشود و بررویهم میتوان گفت سادگی و روانی در غالب اشعار او بیشتر غلبه دارد تا غموض و ابهام بعضی از آنها که نتیجه پیچیدن در اوهام و خیالات باریک و استفاده از الفاظ دشوار و ترکیبات صعب است[۲].
محتوای بیشتر قصاید و قطعات عمادی را مدح سلاطین و امرای باوندی و سلجوقی تشکیل میدهد. از میان ممدوحان وی به «سیفالدین عمادالدوله بن فرامرز شاه مازندران» علاقه بیشتری دارد و این موضوع هم از تعداد قصاید (13 قصیده از 20 قصیده) و هم از لحن و توصیف عمادی در اشعار مشخص میشود[۳].
عمادی در جایجای اشعارش مخاطب را به زهد و پرهیزگاری در دنیا دعوت میکند. برخی قصاید او بهطور مستقل در خدمت زهد و اندرز هستند و در برخی قصاید نیز بخش تشبیب مشتمل بر این موضوع است. عمادی موضوع زهد و اندرز را در غزلیات و قطعاتش نیز وارد ساخته است[۴].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- صفرزاده، حبیب، «بررسی و تحلیل اشعار عمادی شهریاری (غزنوی) از منظر سبکشناسی»، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، اسفند 1399، شماره 58، ص 223 تا 241.