جهان ملک خاتون: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:NUR18787.jpg|بندانگشتی|]] | ||
[[پرونده:NUR18787.jpg|بندانگشتی|]] | |||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''جهان ملک خاتون''' (زنده تا 786ق) بانوی شاعر نیمه دوم قرن هشتم، معاصر با حافظ، دختر جلالالدین مسعود | '''جهان ملک خاتون''' (زنده تا 786ق)، بانوی شاعر نیمه دوم قرن هشتم، معاصر با [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]]، دختر [[جلالالدین مسعود اینجو]]، صاحب [[دیوان کامل جهان ملک خاتون|دیوان اشعار]]. | ||
جهان ملک خاتون، بانوی شاعر نامور نیمه دوم قرن هشتم، معاصر و معاشر با حافظ و خواجوی کرمانی و عبید زاکانی بود. وی دختر جلالالدین مسعود و برادرزاده ابواسحاق اینجو بود. در پارهای از کتب تذکره از وی به جمال و کمال یاد | == زندگینامه == | ||
جهان ملک خاتون، بانوی شاعر نامور نیمه دوم قرن هشتم، معاصر و معاشر با [[حافظ، شمسالدین محمد|حافظ]] و [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] و [[عبید زاکانی، عبیدالله|عبید زاکانی]] بود. وی دختر جلالالدین مسعود و برادرزاده ابواسحاق اینجو بود. در پارهای از کتب تذکره از وی به جمال و کمال یاد کردهاند؛ چنانکه دولتشاه سمرقندی گوید: «جهان خاتون نام، ظریفه و مستعده روزگار و جمیله دهر و شهره شهر بوده و اشعار دلپذیر دارد» و برخی نیز معتقدند که او به دلیل جایگاه خانوادگی و تمکن مالی از مجامع علمی و مشاعره حمایت میکرد و الطاف و اکرام وی به شاعران بسیار بود<ref>کردافشاری، راویه؛ خاتمی، احمد، ص190</ref>. | |||
به نظر میآید که محققان و تذکرهنویسان از چگونگی زندگی او آگاهی کامل و جامعی نیافتهاند، بنابراین اطلاعات مربوط به احوال و زمان تولد و وفات او بسیار ناقص و اندک است. با استناد به دیباچه دیوان جهان، بنابه اظهارات وی، نخست در تدوین دیوان شعر خود تردید داشته، ولی با نظر و تعمق در آثار شعرای زن پیش از خود، بر تردیدش غالب آمده و بر آن میشود که دیوان شعر خود را گردآوری نماید<ref>همان</ref>. | |||
سال فوت جهان | == وفات == | ||
سال فوت جهان بهدرستی معلوم نیست، اما آنچه از شواهد و مستندات تاریخی برمیآید، گویای آن است که او تا سال ٧٨٦ در قید حیات بوده است؛ زیرا به سال ٧٨٤ غزلی مدحی در شهریاری احمد بهادر ایلکانی، پسر سلطان احمد بهادر ایلکانی سروده و بین سالهای ٧٨٠ تا ٧٨٦ شاه شجاع را مدح کرده است. دکتر صفا معتقد است که او نوه دختری غیاثالدین محمد وزیر است و وفاتش حدود سال ٧٨٤ق اتفاق افتاده است<ref>همان</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
کردافشاری، راویه؛ خاتمی، احمد، «سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فروردین 1399- شماره | [[:noormags:1504412|کردافشاری، راویه؛ خاتمی، احمد، «سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، فروردین 1399- شماره 47]]. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[دیوان کامل جهان ملک خاتون]] | |||
[[زندگی و زمانه ملک خاتون (محبوب حافظ شیرازی) و برگزیده چند غزل عاشقانه]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۶
| نام | جهان ملک خاتون |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | جلالالدین مسعود اینجو |
| متولد | نیمه دوم قرن هشتم |
| محل تولد | |
| رحلت | 786ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | دیوان جهان ملک خاتون |
| کد مؤلف | AUTHORCODE18787AUTHORCODE |
جهان ملک خاتون (زنده تا 786ق)، بانوی شاعر نیمه دوم قرن هشتم، معاصر با حافظ، دختر جلالالدین مسعود اینجو، صاحب دیوان اشعار.
زندگینامه
جهان ملک خاتون، بانوی شاعر نامور نیمه دوم قرن هشتم، معاصر و معاشر با حافظ و خواجوی کرمانی و عبید زاکانی بود. وی دختر جلالالدین مسعود و برادرزاده ابواسحاق اینجو بود. در پارهای از کتب تذکره از وی به جمال و کمال یاد کردهاند؛ چنانکه دولتشاه سمرقندی گوید: «جهان خاتون نام، ظریفه و مستعده روزگار و جمیله دهر و شهره شهر بوده و اشعار دلپذیر دارد» و برخی نیز معتقدند که او به دلیل جایگاه خانوادگی و تمکن مالی از مجامع علمی و مشاعره حمایت میکرد و الطاف و اکرام وی به شاعران بسیار بود[۱].
به نظر میآید که محققان و تذکرهنویسان از چگونگی زندگی او آگاهی کامل و جامعی نیافتهاند، بنابراین اطلاعات مربوط به احوال و زمان تولد و وفات او بسیار ناقص و اندک است. با استناد به دیباچه دیوان جهان، بنابه اظهارات وی، نخست در تدوین دیوان شعر خود تردید داشته، ولی با نظر و تعمق در آثار شعرای زن پیش از خود، بر تردیدش غالب آمده و بر آن میشود که دیوان شعر خود را گردآوری نماید[۲].
وفات
سال فوت جهان بهدرستی معلوم نیست، اما آنچه از شواهد و مستندات تاریخی برمیآید، گویای آن است که او تا سال ٧٨٦ در قید حیات بوده است؛ زیرا به سال ٧٨٤ غزلی مدحی در شهریاری احمد بهادر ایلکانی، پسر سلطان احمد بهادر ایلکانی سروده و بین سالهای ٧٨٠ تا ٧٨٦ شاه شجاع را مدح کرده است. دکتر صفا معتقد است که او نوه دختری غیاثالدین محمد وزیر است و وفاتش حدود سال ٧٨٤ق اتفاق افتاده است[۳].