انصاری، موسی بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن اثير' به 'ابن اثير') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05164.jpg|بندانگشتی|انصاری، موسی بن یوسف]] | [[پرونده:NUR05164.jpg|بندانگشتی|انصاری، موسی بن یوسف]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |انصاری، موسی بن یوسف | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |یوسف | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |946ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دمشق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1002 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |شيخ احمد بن تينه | ||
يونس عيثاوى شافعى | |||
شهاب‌الدين بن رضى‌الدين غزى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[نزهة الخاطر و بهجة الناظر]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05164AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شرف‌الدين موسى بن يوسف انصارى شافعى''' (946-1002ق)، قاضی، ادیب، مورخ، از آثار او [[نزهة الخاطر و بهجة الناظر]] | |||
== ولادت == | |||
در سال 946ق در خانواده‌اى كه همگى به كار قضاوت اشتغال داشتند، در دمشق متولد شد. | |||
در ده سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى عموى خويش درآمد. | |||
== تحصیلات == | |||
ابن يوسف به آموختن قرآن كريم و فراگيرى فقه و حديث از محضر مشايخ زمان خود پرداخت و از بسيارى از مشايخ حديث در زمان خويش، اجازات متعددى دريافت نمود. اما از آن‌جا كه موضوع مورد علاقه وى تاريخ و شرح حال ادبا، شعرا و همانند ايشان بود، به مطالعه كتب تاريخى و تراجم پرداخت و حتى خود وى چندين بار كتاب معروف «وفيات الاعيان» [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] را استنساخ نمود. همچنين كتاب «البدايه و النهايه» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، «طبقات الفقهاء الشافعية»، «عيون التاريخ» ابن شاكر كتبى، «الوافى بالوفيات» [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» [[خطیب بغدادى]] و «[[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]]» [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] و بيشتر كتب شافيعه را خواند. او در 21 سالگى حج گذارد. وى مدتى به عنوان قاضى در محاكم قضايى اشتغال داشت. | |||
درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم. | درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم. | ||
| خط ۴۴: | خط ۵۵: | ||
از او آثار زيادى، چه در زمينه تاريخ و چه غير آن، بر جاى نمانده است، از اين رو آن‌چه از نوشته‌هاى وى به دست ما رسيده، | از او آثار زيادى، چه در زمينه تاريخ و چه غير آن، بر جاى نمانده است، از اين رو آن‌چه از نوشته‌هاى وى به دست ما رسيده، غالباً عبارت است از تراجمى كه از اين جا و آن‌جا و از زمان‌هاى گوناگون و اشخاص متعدد گردآورده است. | ||
تأليفات وى، به جز «نزهة الخاطر»، همگى خطى هستند كه عبارتند از: | |||
التذكرة الايوبية، الروض العاطر فيما تيسر من اخبار اهل القرن السابع و.... | التذكرة الايوبية، الروض العاطر فيما تيسر من اخبار اهل القرن السابع و.... | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[نزهة الخاطر و بهجة الناظر]] | |||
[[نزهة الخاطر و بهجة الناظر]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۴
| نام | انصاری، موسی بن یوسف |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | یوسف |
| متولد | 946ق |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1002 ق |
| اساتید | شيخ احمد بن تينه
يونس عيثاوى شافعى شهاب‌الدين بن رضى‌الدين غزى |
| برخی آثار | نزهة الخاطر و بهجة الناظر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05164AUTHORCODE |
شرف‌الدين موسى بن يوسف انصارى شافعى (946-1002ق)، قاضی، ادیب، مورخ، از آثار او نزهة الخاطر و بهجة الناظر
ولادت
در سال 946ق در خانواده‌اى كه همگى به كار قضاوت اشتغال داشتند، در دمشق متولد شد.
در ده سالگى پدر را از دست داد و تحت سرپرستى عموى خويش درآمد.
تحصیلات
ابن يوسف به آموختن قرآن كريم و فراگيرى فقه و حديث از محضر مشايخ زمان خود پرداخت و از بسيارى از مشايخ حديث در زمان خويش، اجازات متعددى دريافت نمود. اما از آن‌جا كه موضوع مورد علاقه وى تاريخ و شرح حال ادبا، شعرا و همانند ايشان بود، به مطالعه كتب تاريخى و تراجم پرداخت و حتى خود وى چندين بار كتاب معروف «وفيات الاعيان» ابن خلكان را استنساخ نمود. همچنين كتاب «البدايه و النهايه» ابن اثير، «طبقات الفقهاء الشافعية»، «عيون التاريخ» ابن شاكر كتبى، «الوافى بالوفيات» صفدى، «تاريخ بغداد» خطیب بغدادى و «تاريخ دمشق» ابن عساكر و بيشتر كتب شافيعه را خواند. او در 21 سالگى حج گذارد. وى مدتى به عنوان قاضى در محاكم قضايى اشتغال داشت.
درباره زندگى او به آگاهى‌هايى بيش از اين دست نيافتيم.
اساتيد
شيخ احمد بن تينه، يونس عيثاوى شافعى، شهاب‌الدين بن رضى‌الدين غزى، شهاب‌الدين بن حجر مكى هيتمى، محمد بن عبدالرحمن بن على بن بكر علقمى، محمد بن عبدالعزيز بن عمر بن محمد بن فهد هاشمى و...
آثار
از او آثار زيادى، چه در زمينه تاريخ و چه غير آن، بر جاى نمانده است، از اين رو آن‌چه از نوشته‌هاى وى به دست ما رسيده، غالباً عبارت است از تراجمى كه از اين جا و آن‌جا و از زمان‌هاى گوناگون و اشخاص متعدد گردآورده است.
تأليفات وى، به جز «نزهة الخاطر»، همگى خطى هستند كه عبارتند از:
التذكرة الايوبية، الروض العاطر فيما تيسر من اخبار اهل القرن السابع و....