عربباغی، سید حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغه' به 'نهج‌البلاغة') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ده اند' به 'ده‌اند') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| data-type="authorWritings" |[[صراط المستقیم فی اصول الفقه]] | | data-type="authorWritings" |[[صراط المستقیم فی اصول الفقه]] | ||
[[سخنان علی(ع) از | [[سخنان علی(ع) از نهج‌البلاغه]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
او سید حسین معروف به عرب باغی فرزند مرحوم آقا سید نصرالله بن سید صادق موسوی، در سال 1294ق برابر با 1254ش در روستای سعیدلو در یک فرسخی شهر ارومیه متولد شد. | او سید حسین معروف به عرب باغی فرزند مرحوم آقا سید نصرالله بن سید صادق موسوی، در سال 1294ق برابر با 1254ش در روستای سعیدلو در یک فرسخی شهر ارومیه متولد شد. | ||
اصلاً از سادات گلپایگان بوده و بعداً پدران ایشان مهاجرت کرده و در ارومیه سکونت اختیار | اصلاً از سادات گلپایگان بوده و بعداً پدران ایشان مهاجرت کرده و در ارومیه سکونت اختیار کرده‌اند. نسب و شجرة او به امام موسی بن جعفر ع منتهی می‌شود.<ref>[https://arabbagi.jimdofree.com/ وبلاگ عربباغی]</ref> | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
# الصراط السوي در آداب مفتى و قاضى، | # الصراط السوي در آداب مفتى و قاضى، | ||
# ايضاح در طهارت بدن ميّت مؤمن، | # ايضاح در طهارت بدن ميّت مؤمن، | ||
# منتخب | # منتخب نهج‌البلاغه. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
[[صراط المستقیم فی اصول الفقه]] | [[صراط المستقیم فی اصول الفقه]] | ||
[[سخنان علی(ع) از | [[سخنان علی(ع) از نهج‌البلاغه]] | ||
[[دلائل قرآنی در رد مقاله همدانی]] | [[دلائل قرآنی در رد مقاله همدانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۴
| نام | عربباغی، سید حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ح‍س‍ی‍ن‍ی عربباغی، حسین
موسوی عربباغی، حسین ارومیه، حسین موسوی عربباغی، حسین بن نصرالله موسوی ح‍س‍ی‍ن‍ی اروم‍ی، حسین بن نصرالله |
| نام پدر | سيد صادق عرب باغى موسوى تبريزى |
| متولد | 1254ش |
| محل تولد | روستای سعیدلو در یک فرسخی شهر ارومیه |
| رحلت | 1329ش یا 1369ق |
| اساتید | آیت‌الله ترشیزی |
| برخی آثار | صراط المستقیم فی اصول الفقه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00180AUTHORCODE |
سيد حسين عرب‌باغى ارموى (1254- 1329ش)، از علما و فقهای طراز اول و از قرآن پژوهان شهیر و محدثان اخباری سده اخیر ارومیه و تاریخ معاصر
ولادت
او سید حسین معروف به عرب باغی فرزند مرحوم آقا سید نصرالله بن سید صادق موسوی، در سال 1294ق برابر با 1254ش در روستای سعیدلو در یک فرسخی شهر ارومیه متولد شد.
اصلاً از سادات گلپایگان بوده و بعداً پدران ایشان مهاجرت کرده و در ارومیه سکونت اختیار کرده‌اند. نسب و شجرة او به امام موسی بن جعفر ع منتهی می‌شود.[۱]
تحصیلات
پس از طی دوران کودکی از آنجا به ارومیه مهاجرت نموده و در ارومیه تحت تکفل عموی بزرگوارش مرحوم آقای حاج سید حسین که از تجار شهر ارومیه بود در مسجد جامع ارومیه که از بناهای تاریخی قبل از اسلام است به تحصیل علوم دینیه و مقدمات عربیه از صرف و نحو و منطق و معانی و بیان مشغول گردید، و بعد از مدتی از ارومیه به (خوی) که از جمله بلاد آذربایجان غربی است مهاجرت نمود و مشغول تحصیل و تدریس بود، و در تاریخ 1314 قمری به مشهد رفت، و مدت هشت سال در ساحت مقدس حضرت ابوالحسن سلطان طوس علی بن موسی علیه‌السلام به تکمیل معارف حقه پرداخت.
در 1323ق براى ادامۀ تحصيلات رهسپار نجف شد و چهار سال در آنجا ماند.سپس به اروميه بازگشت و بقيّه عمر را به اقامۀ جماعت و سخنرانى و تأليف گذراند.او کتاب‌هاى زيادى در موضوعات مختلف به نگارش درآورد.[۲]
مرحوم خانبابا مشار 78 عنوان از كتب و رساله‌هاى چاپ شده او را برشمرده است.[۳]
شيخ آقا بزرگ تهرانى در شرح حال او مى‌نويسد:
از سيد حسين ارومى تأليفات زيادى به جا مانده است، امّا اهل سليقه و معرفت به خاطر شذوذاتى كه در آراى او بود و نظرياتى كه موافق روش اماميه نبود، طريقۀ او را نمى‌پسنديدند.[۴]
حضرت آقاى رازى نيز او را از علماى اخبارى مى‌داند كه تأليفات چندى در اخبار و احاديث بر طريقۀ آنان دارد.[۵]
وفات
سید حسین عربباغی در ۱۳۶۹ق مصادف با ۱۳۲۹ش در سن ۷۵ سالگی درگذشت و در آرامگاهی که به نام خود وی در ارومیه معروف است به خاک سپرده شد.
آثار
بعضى از تأليفات او به قرار زير است:
- قواعد الإسلام،
- دعائم الإسلام،
- سياسة الإسلام،
- رساله در وجوب نظام وظيفه،
- أساس الإسلام،
- الصراط السوي در آداب مفتى و قاضى،
- ايضاح در طهارت بدن ميّت مؤمن،
- منتخب نهج‌البلاغه.
پانويس