۱۱۱٬۴۳۷
ویرایش
(←ولادت) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '(د ' به '(متوفای ') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
پس از انقراض سلسلۀ فاطميان در محرم 567 ه.ق به دست صلاحالدين ايوبى و بازگشت مذهب اهل سنت به مصر و قلع و قمع اسماعيليان آن ديار، بساط مذهب اسماعيليه و سازمان پنهان دعوت آن كلاّ از مصر برچيده شد، دعوت مستعلوى-طيبى به امامت طيب بن آمر پايگاه اصلى و هميشگى خود را در يمن و سپس در شبهقارۀ هندوستان پيدا كرد. طيبيان ابتدا با نام آمريه و پس از تأسيس دعوت مستقل طيبى در يمن، به طيبيه شهرت يافتند. طيب بن آمر به عنوان بيست و يكمين امام اسماعيليان مستعلوى شناخته شد و با حمايت ملكه سيده كه زمام امور دولت صليحى در يمن را به دست داشت، دعوت طيبى در يمن بنيان گذارده شد. در بنيانگذارى دعوت مستقل طيبيه در يمن داعيانى چون ذؤيب بن موسى داعى مطلق(د546 ق) و همكار او خطاب بن حسن همدانى( | پس از انقراض سلسلۀ فاطميان در محرم 567 ه.ق به دست صلاحالدين ايوبى و بازگشت مذهب اهل سنت به مصر و قلع و قمع اسماعيليان آن ديار، بساط مذهب اسماعيليه و سازمان پنهان دعوت آن كلاّ از مصر برچيده شد، دعوت مستعلوى-طيبى به امامت طيب بن آمر پايگاه اصلى و هميشگى خود را در يمن و سپس در شبهقارۀ هندوستان پيدا كرد. طيبيان ابتدا با نام آمريه و پس از تأسيس دعوت مستقل طيبى در يمن، به طيبيه شهرت يافتند. طيب بن آمر به عنوان بيست و يكمين امام اسماعيليان مستعلوى شناخته شد و با حمايت ملكه سيده كه زمام امور دولت صليحى در يمن را به دست داشت، دعوت طيبى در يمن بنيان گذارده شد. در بنيانگذارى دعوت مستقل طيبيه در يمن داعيانى چون ذؤيب بن موسى داعى مطلق(د546 ق) و همكار او خطاب بن حسن همدانى(متوفای 533 ق) نقشى اساسى داشتند. پس از مرگ ذؤيب بود كه ابراهیم بن حسين حامدى به عنوان دومين داعى مطلق طيبى دعوت خود را آغاز نمود. | ||
داعيان مطلق طيبى در غياب پيشواى ناپيدايى كه انتظارش را مىكشند رهبرى طيبيان را عهده دارند. | داعيان مطلق طيبى در غياب پيشواى ناپيدايى كه انتظارش را مىكشند رهبرى طيبيان را عهده دارند. |