زحیلی، وهبه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'لـ' به 'ل') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
# -التفسیر الوسیط در 3 جلد | # -التفسیر الوسیط در 3 جلد | ||
# -التفسیر الوجیز 1 جلد على هامش القرآن العظیم(احتمال دارد همان ردیف 6 باشد.) | # -التفسیر الوجیز 1 جلد على هامش القرآن العظیم(احتمال دارد همان ردیف 6 باشد.) | ||
# -القصة | # -القصة القرآنية(هدایة و بیان) | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
[[التفسیر الوسیط (زحیلی)]] | [[التفسیر الوسیط (زحیلی)]] | ||
[[الفقه الإسلامي و أدلته]] | |||
[[احکام، آداب، حقوق و مسئولیتها: فقه خانواده در جهان معاصر]] | |||
[[أصول الفقه الإسلامي]] | |||
[[آثار الحرب في الفقه الإسلامي]] | |||
[[منهج التربیة في القرآن و السنة]] | [[منهج التربیة في القرآن و السنة]] | ||
[[الموسوعه | [[الموسوعه القرآنيه المیسره]] | ||
[[العقود المساه فی قانون المعاملات المدنیه الاماراتی و لاقانون المدنی الاردنی]] | [[العقود المساه فی قانون المعاملات المدنیه الاماراتی و لاقانون المدنی الاردنی]] | ||
[[ضمان العقد فی الفقه الاسلامي]] | [[ضمان العقد فی الفقه الاسلامي]] | ||
[[تفسير المنير در عقيده، احکام و برنامه زندگی]] | [[تفسير المنير در عقيده، احکام و برنامه زندگی]] | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۷: | ||
[[نظرية الضمان، أو، احکام المسؤولية المدنية و الجنائية في الفقه الإسلامي]] | [[نظرية الضمان، أو، احکام المسؤولية المدنية و الجنائية في الفقه الإسلامي]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مفسران سنی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴
نام | زحیلی، وهبه |
---|---|
نامهای دیگر | زحیلی، وهبه بن مصطفی |
نام پدر | مصطفى زحیلى |
متولد | 1932 م |
محل تولد | دیر عطیه سوریه |
رحلت | 8 آگوست 2015م |
اساتید | هاشم الخطیب
حسن الشطی |
برخی آثار | التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج |
کد مؤلف | AUTHORCODE02721AUTHORCODE |
وهبة بن مصطفى زحیلی دمشقی (1932-2015م)، از فقیه، حقوقدان، مفسر، از دانشوران سختکوش سوریه و از عالمان هوشمند آن دیار است که بیشتر نوشتههاى ایشان اختصاص به فقه و اصول فقه دارد، و تفسیر وى با عنوان «التفسیر المنیر» با نگاهى نو به قرآن از آثار شایان توجه قرآن پژوهى است.
ولادت
وى فرزند شیخ مصطفى زحیلى مىباشد که در شهر دیر عطیه از نواحى دمشق در سال 1351 هجرى قمرى مطابق 1932 میلادى متولد گشت. پدر وى کشاورزى حافظ قرآن بود که غیرت دینى و عبادت و همت عالى وى زبانزد بوده است.
تحصیلات
تحصیل دوران ابتدایى را در همان شهر و دوران بعدى را در دانشکدۀ الشریعة در دمشق سپرى نمود و مدارج تحصیلى را تا سال 1953 میلادى طى کرد و در سال 1956 میلادى دکتراى خود را از دانشکدۀ شریعت در دانشگاه، الازهر دریافت نمود.
ابتدا به عنوان مدرس دانشکدۀ شریعت در دانشگاه دمشق در سال 1963 مشغول به کار شد.سپس به عنوان معاون دانشکده و در مقام استادى انجام وظیفه نمود و سرانجام بعنوان رئیس بخش فقه اسلامى و مذاهب آن به حرکت علمى، فرهنگى خود استمرار بخشید و حدود هفت سال نیز در دانشگاههاى بنغازى و امارات دبى به عنوان رئیس دانشکدۀ شریعت و قانون ایفاء نقش نمود.
اساتید
- محمود یاسین
- محمود الرنکوسی
- حسن الشطی
- هاشم الخطیب
- أحمد السماق
- حمدی جویجاتی
- محمود شلتوت
- عبد الرحمن تاج
وفات
دکتر وهبه زحیلی در روز شنبه 8 آگوست 2015م مطابق با 23 شوال 1436ق در شهر دمشق سوریه در سن 83 سالگی درگذشت.[۱]
آثار
دکتر وهبه زحیلى از اندیشمندان پرکارى مىباشند که در تدریس و تألیف فعالیت فراوانى دارند، بیش از 30 تألیف براى ایشان باز شمردهاند که از مهمترین آنها موارد زیر را میتوان برشمرد:
- موسوعات سه گانه
- -اصول الفقه الاسلامى 2 مجلد
- -الفقه الاسلامى و ادلته 8 مجلد
- -التفسیر المنیر 16 مجلد
- -آثار الحرب فى الفقه الاسلامى-دراسة مقارنه
- -تخریج و تحقیق احادیث«تحفة الفقهاء»4 مجلد
- -الوصایا و الوقف
- -نظریة الضمان او احکام المسئولیة المدنیة و الجنائیة فى الفقه الاسلامى
- -التنویر فى التفسیر على هامش القرآن العظیم
- -القرآن شریعة المجتمع
- -التفسیر الوسیط در 3 جلد
- -التفسیر الوجیز 1 جلد على هامش القرآن العظیم(احتمال دارد همان ردیف 6 باشد.)
- -القصة القرآنية(هدایة و بیان)
پانویس
وابستهها
التفسیر المنیر في العقیدة و الشریعة و المنهج
احکام، آداب، حقوق و مسئولیتها: فقه خانواده در جهان معاصر
منهج التربیة في القرآن و السنة
العقود المساه فی قانون المعاملات المدنیه الاماراتی و لاقانون المدنی الاردنی
تفسير المنير در عقيده، احکام و برنامه زندگی
المنهاج في شرح صحيح مسلم بن الحجاج (المسمي إختصارا شرح صحيح مسلم)
نظرية الضمان، أو، احکام المسؤولية المدنية و الجنائية في الفقه الإسلامي