یزدی، شرف‌الدین علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | data-type="authorWritings" |[[ظفرنامه (شرف‌الدین علی یزدی)]]
    | data-type="authorWritings" |[[ظفرنامه (شرف‌الدین علی یزدی)]]


    [[ظفرنامه]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۳۲: خط ۳۱:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
     
    {{کاربردهای دیگر|یزدی (ابهام زدایی)}}
    '''شرف‌الدین على یزدى''' (حدود 790-858ق)، معروف به مخدوم، متخلص به شرف، نویسنده، شاعر، مورخ دوره تیموریان
    '''شرف‌الدین على یزدى''' (حدود 790-858ق)، معروف به مخدوم، متخلص به شرف، نویسنده، شاعر، مورخ دوره تیموریان


    خط ۶۳: خط ۶۲:


    [[ظفرنامه (شرف‌الدین علی یزدی)]]
    [[ظفرنامه (شرف‌الدین علی یزدی)]]
    [[ظفرنامه: تاریخ عمومی مفصل ایران در دورۀ تیموریان]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:دی (1400)]]
    [[رده:دی (1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۷

    یزدی، شرف‌الدین علی
    نام یزدی، شرف‌الدین علی
    نام‌های دیگر
    نام پدر  شمس‌الدین
    متولد حدود 790ق
    محل تولد یزد یا تفت
    رحلت 858ق یا 830ق
    اساتید
    برخی آثار ظفرنامه (شرف‌الدین علی یزدی)
    کد مؤلف AUTHORCODE04122AUTHORCODE

    شرف‌الدین على یزدى (حدود 790-858ق)، معروف به مخدوم، متخلص به شرف، نویسنده، شاعر، مورخ دوره تیموریان

    ولادت

    شرف‌الدین علی بن شمس‌الدین علی یزدی درحدود دهه 790ق در یزد یا در شهر تفت دیده به جهان گشود. پدرش رئیس خاندان شرفى در یزد بود که پس از او، عموزاده‌اش شمس‌الدین محمد به ریاست خاندان رسید. بنابراین شرف‌الدین على از زندگى نسبتا مرفهى برخوردار بوده است. کودکى او معاصر با آل مظفر و جوانى وى همزمان با آغاز تیموریان بوده است.

    تحصیلات

    از همان کودکى به تحصیل علوم گوناگونى چون علم اعداد، ادبیات، شعر و معما پرداخت و به سرعت مشهور گردید. چنان‌که ملازم ابراهیم سلطان تیمورى (حاکم تیمورى ایالت فارس) شد (822ق) و کتاب تاریخى را به نام «ظفرنامه» به سفارش وى نگاشت که شرحى است در فتوحات تیمور تا زمان مرگ وى و جانشین خلیل سلطان.

    وى مدتى بعد به دربار سلطان شاهرخ در هرات پیوست و به واسطه دامنه وسیع دانشى که داشت و نیز شعرهاى زیبایى که با تخلص «شرف» مى‌سرود، ندیم محمد بن بایسنقر شد. اما پس از مدتى، محمد شورش نمود و سرکوب شد و شرف‌الدین به اتهام تحریک وى محکوم به اعدام گردید؛ ولى با وساطت یکى از شاهزادگان تیمورى به نام عبداللطیف بن الغ بیگ بن شاهرخ، بخشیده شد و به یزد بازگشت و تا پایان عمر در خانقاه شاه نعمت‌الله ولى در تفت منزوى بود.

    وفات

    وفات شرف‌الدین على در شهر یزد قصبهٔ تفت سنهٔ ۸۵۸ق و به قول صاحب روضاةالجنات در ۸۳۰ق اتفاق افتاد. و در مدرسه شرفیه یزد (کنار مسجد میرچماق) به خاک سپرده شد. بر مزارش بارگاهى ساختند که تولیت آن را فرزندانش از جمله شمس‌الدین محمد به عهده گرفته و به تدریج آن‌جا محفلى براى سماع صوفیان شد.

    آثار

    1. ظفرنامه یزدى؛
    2. تضعیف‌خانه شطرنج ابواسحاق کوبنانى؛
    3. حقایق التهلیل؛
    4. حلل مطرز؛
    5. رساله حساب عقد انامل؛
    6. شرح قصیده برده شرف‌الدین بوصیرى؛
    7. کتاب اسطرلاب؛
    8. کنه المراد فى علم الوفق الاعداد.

    منابع مقاله

    مقالات مرتبط با شرف‌الدین علی یزدی در پایگاه نورمگز

    وابسته‌ها