لاهیجی، محمدجعفر بن محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|لاهیجی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|لاهیجی (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی''' (متوفی 1260ق)، معروف به «لنگرودی»، از اجله حکما و افاضل مدرسین فلسفه در قرن سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. | '''محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی''' (متوفی 1260ق)، معروف به «لنگرودی»، از اجله حکما و افاضل مدرسین فلسفه در قرن سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۳
| نام | حاج محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | محمدصادق |
| متولد | قرن سیزدهم |
| محل تولد | |
| رحلت | ۹ ربیع‌الثانی ۱۲۶۰ق |
| اساتید | ملا علی نوری |
| برخی آثار | شرح رسالة المشاعر ملاصدرا |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06755AUTHORCODE |
محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی (متوفی 1260ق)، معروف به «لنگرودی»، از اجله حکما و افاضل مدرسین فلسفه در قرن سیزدهم هجری در اصفهان می‌باشد.
جایگاه علمی
حاج محمدجعفر بن محمدصادق لاهیجی، معروف به «لنگرودی»، از اجله حکما و افاضل مدرسین فلسفه در قرن سیزدهم هجری است.
تحصیلات
وی در اصفهان ساکن بوده و نزد جمعی از علمای اصفهان به تحصیل پرداخته است و فلسفه را نزد ملا علی نوری تحصیل نموده است.
استاد همایی، میرزا ابوالقاسم مدرس خاتون‌آبادی و ملا محراب گیلانی را از اساتید او دانسته است، ولی شاگردی حاجی لنگرودی نزد میرزا ابوالقاسم مدرس، مورد تردید است.
تدریس و شاگردان
لنگرودی در اصفهان مجلس درس برپای داشته و شاگردان زبده‌ای، همچون: آقا علی مدرس حکیم، آقا محمدمهدی کلباسی، ملا محمد تنکابنی و آقا محمدرضا قمشه‌ای از او کسب فیض کرده‌اند.
وفات
وی در ۹ ربیع‌الثانی ۱۲۶۰ق، وفات یافته است. شیخ محمدحسین رشتی از نوادگان حکیم لنگرودی نقل می‌کردند: «دست‌نوشته‌ای به خط حاج میرزا محمود کلباسی دیدم که نوشته بود: امروز که روز هفتم وفات مرحوم سید حجت‌الاسلام شفتی است، حاج محمدجعفر لنگرودی هم وفات یافتند. نماز مرحوم سید را فرزندشان حاج سید اسداللّه خواندند و نماز حاج محمدجعفر را حاجی محمدابراهیم کلباسی خواندند».
مرحوم رشتی می‌افزاید: «جنازه مرحوم لنگرودی به نجف اشرف انتقال یافته و در قبرستان وادی‌السلام، نزدیک مقبره هود و صالح(ع) دفن شد».
آثار
کتب زیر از تألیفات و آثار اوست:
- «رساله در اصالت وجود» (به نقل از مرحوم شیخ محمدحسین رشتی)؛
- «حاشیه بر شرح جدید تجرید» که آن را بر بخش «الهیات» شرح تجرید و قوشچی و حاشیه خفری نوشته است. نسخه‌ای از آن به شماره ۲۱۹ در کتابخانه اهدایی آقای مشکات به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است و نام کاتب و تاریخ کتابت آن معلوم نیست؛
- «شرح حکمت العرشیه» که نسخه‌ای از آن نزد شیخ احمد شیرازی بوده و او قصد چاپ آن را داشته است؛
- «شرح مشاعر» که آن را در سال ۱۲۵۱ق، به خواهش حاج میرزا آقاسی، صدر اعظم محمد شاه قاجار نوشته است. نسخه‌ای از آن در جمعه ۹ جمادی‌الثانی ۱۲۵۵ق، کتابت شده و به شماره ۳۰۲ جزو کتب اهدایی آقای مشکات به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است. نسخه دیگری از این کتاب که محمدرضا تبریزی آن را در رمضان ۱۲۵۵ق، در اصفهان کتابت کرده است، به شماره ۷۴۰ در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. نسخه‌ای از «شرح مشاعر» لنگرودی به شماره ۳۹۸/۲ در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است که میرزاحسین گرجی در سال ۱۲۷۸ق، به امر آقا میرزا عبدالکریم کتابت کرده است. نسخه دیگری نیز به شماره ۳۳۲۰ در کتابخانه مسجد اعظم قم موجود است که در سال ۱۲۵۹ق، کتابت شده است؛
- «شرح ابیات محمود دهدار» که میرزا حسین گرجی آن را کتابت کرده و به شماره ۳۹۸/۳ در کتابخانه مدرسه صدر بازار اصفهان موجود است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مهدوی، سید مصلح‌الدین، ج2، ص306-308
منابع مقاله
مهدوی، سید مصلح‌الدین، «اعلام اصفهان»، با تصحیح، تحقیق و اضافات غلامرضا نصراللهی، اصفهان: مرکز اصفهان‌شناسی و خانه ملل، 1387.