راه و راهنماشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11563J1.jpg | |||
| عنوان =راه و راهنما شناسی | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[مصباح یزدی، محمدتقی]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | |||
| | | موضوع = | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
بوستان کتاب قم (انتشارات [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]) | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1383 ش | |||
== | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11563AUTOMATIONCODE | ||
'''راه و راهنماشناسى'''، سلسله درس‌هاى آيت‌الله مصباح يزدى با موضوع | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11563 | |||
| کتابخوان همراه نور =11563 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''راه و راهنماشناسى'''، سلسله درس‌هاى [[مصباح یزدی، محمدتقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] با موضوع معارف قرآن است كه از روى نوار پياده و به‌صورت كتاب به زبان فارسى عرضه شده است. بخش راهنماشناسى به قلم محمد سعيدى‌مهر نگارش يافته است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، از دو بخش كلى تشكيل شده است: «راه‌شناسى» و «راهنماشناسى». هر دو بخش كتاب، فاقد تبويب و فصل‌بندى بوده و مطالب به همان ترتيبى كه تدريس شده به‌صورت سلسله‌وار ارائه گرديده است. | كتاب، از دو بخش كلى تشكيل شده است: «راه‌شناسى» و «راهنماشناسى». هر دو بخش كتاب، فاقد تبويب و فصل‌بندى بوده و مطالب به همان ترتيبى كه تدريس شده به‌صورت سلسله‌وار ارائه گرديده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مباحث هريك از بخش‌هاى كتاب، به‌اختصار عبارت است از: | مباحث هريك از بخش‌هاى كتاب، به‌اختصار عبارت است از: | ||
#راه‌شناسى: | |||
#:از نظر قرآن، حسّ و عقل انسان براى شناختن راه زندگى كافى نيست و تنها به‌وسيله وحى و نبوت است كه اين نقيصه، در زندگى انسان رفع مى‌شود و حكمت و غرض الهى از آفرينش انسان تأمين مى‌گردد. نویسنده پس از تبيين اين موضوع به بررسى اهداف بعثت انبياء از ديدگاه قرآن پرداخته و تعدادى از آيات را در اين زمينه مورد بررسى قرار مى‌دهد<ref>راه‌شناسى، ص 23</ref> | |||
از نظر قرآن، حسّ و عقل انسان براى شناختن راه زندگى كافى نيست و تنها به‌وسيله وحى و نبوت است كه اين نقيصه، در زندگى انسان رفع مى‌شود و حكمت و غرض الهى از آفرينش انسان تأمين مى‌گردد. | #:آيا معجزه، مختص به اين است كه پيامبرى براى اثبات نبوتش معجزه را بياورد و يا اينكه قلمرو آن اعم از اثبات نبوت است؟ نویسنده، اين سؤال را اين‌گونه پاسخ مى‌دهد كه دايره‌ى معجزه منحصر به آن خرق عادتى كه براى اثبات نبوت باشد نيست. پس از آن معجزاتى كه براى انبياء در غير مقام اثبات نبوت در قرآن آمده ذكر كرده و چنين نتيجه مى‌گيرد كه خوارق عادت، چه به‌صورت علم باشد يا تكلم ملائكه و يا اعمال خاص، اختصاص به انبياء و همچنين اختصاص به مقام اثبات نبوت ندارد<ref>همان، ص 112</ref> | ||
#:در ادامه مباحث كتاب، قرآن به‌عنوان معجزه جاويد و ديگر معجزات پيامبر اكرم(ص)، عصمت انبياء در تلقى وحى، شبهاتى پيرامون عصمت انبياء، عصمت در غير انبياء و عصمت ائمه(ع)مورد مطالعه قرار گرفته است. | |||
آيا معجزه، مختص به اين است كه پيامبرى براى اثبات نبوتش معجزه را بياورد و يا اينكه قلمرو آن اعم از اثبات نبوت است؟ | #:آخرين موضوعى كه در اين بخش از كتاب مورد توجه قرار گرفته است اشتراك و تمايز اديان است. نویسنده، اساس همه اديان آسمانى را تسليم بودن در برابر خدا مى‌داند<ref>همان، ص 213</ref>البته عواملى باعث شده است كه اساساً يك دين را مخالف دين ديگرى جلوه دهد كه بغى و سركشى و تحريف از آن جمله است. وى در انتهاى اين بخش تأكيد مى‌كند كه اختلاف در احكام جزئى ميان شرايع، معنايش اين نيست كه دين چندتاست، بلكه دين يكى است و آن اسلام است و همه انبياء هم به آن دعوت می‌كردند<ref>همان، ص 231</ref> | ||
#راهنماشناسى: | |||
#:بخش حاضر به لحاظ پرداختن به موضوع پيامبران، دنباله بحث راه‌شناسى بشمار مى‌آيد. نویسنده پيش از ورود به بحث، توضيح دو نكته را لازم مى‌داند. ابتدا محور مباحث تاريخى در قرآن را پيامبران مى‌داند كه تأثيرشان در جامعه از راه دعوت به مسئله توحيد، خداپرستى، اطاعت خدا و ساير امور معنوى است، سپس به دسته‌بندى آيات مربوط به پيامبران در قرآن مى‌پردازد. وى تأكيد مى‌كند كه با توجه به گستردگى موضوع به بحث از جنبه‌هاى كلى و عمومى پيامبران، اقوام پيامبران و روابط متقابل آنان با يكديگر اكتفا مى‌شود<ref>راهنماشناسى، ص 11</ref> | |||
#:نویسنده سپس به تبيين اوصاف عمومى پيامبران پرداخته و هم‌زبانى با قوم خويش، دعوت به يگانه‌پرستى و مبارزه با مفاسد و زشتى‌هاى رايج اجتماعى را از جمله اين اوصاف دانسته است.<ref>همان، ص 23 - 25</ref> | |||
وى در ادامه به موضوع تعدد اديان پرداخته و پس از شرح و توضيح موضوع چنين نتيجه مى‌گيرد كه دين حقيقى، واحد است و آن چيزى جز اسلام نيست، ليكن بر حسب مقتضياتى، در حوزه احكام و مكلفان به آن احكام، تغييراتى پديد مى‌آيد و مى‌توان نحوه‌اى تكثر و تعدد بين اديان الهى در نظر گرفت<ref>همان، ص 40</ref> | |||
وى در ادامه به موضوع تعدد اديان پرداخته و پس از شرح و توضيح موضوع چنين نتيجه مى‌گيرد كه دين حقيقى، واحد است و آن چيزى جز اسلام نيست، ليكن بر حسب مقتضياتى، در حوزه احكام و مكلفان به آن احكام، تغييراتى پديد مى‌آيد و مى‌توان نحوه‌اى تكثر و تعدد بين اديان الهى در نظر گرفت <ref>همان، ص 40</ref> | |||
اقوام پيامبران، انگيزه‌هاى روانى مخالفت با پيامبران، استكبار و استضعاف در قرآن، رفتار مردم در برابر پيامبران و رفتار خدا با مردم (سنت‌هاى الهى) از ديگر عناوين مطرح‌شده در اين بخش از كتاب است. | اقوام پيامبران، انگيزه‌هاى روانى مخالفت با پيامبران، استكبار و استضعاف در قرآن، رفتار مردم در برابر پيامبران و رفتار خدا با مردم (سنت‌هاى الهى) از ديگر عناوين مطرح‌شده در اين بخش از كتاب است. | ||
يكى از مسائل مهم نبوت اين است كه آيا سلسله پيامبران الهى تا روز رستاخيز ادامه دارد و يا در زمان خاصى پايان مى‌پذيرد. | يكى از مسائل مهم نبوت اين است كه آيا سلسله پيامبران الهى تا روز رستاخيز ادامه دارد و يا در زمان خاصى پايان مى‌پذيرد. نویسنده با بيان اين سؤال به طرح بحث «خاتميت» و تبيين علت ختم نبوت و مقامات پيامبر اسلام پرداخته و با بيان اينكه تمام مقامات پيامبر(ص) غير از مقام نبوت و رسالت براى دوازده امام معصوم(ع) نيز ثابت است، به مباحث كتاب خاتمه مى‌دهد<ref>همان، ص 230</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۷۷: | خط ۵۳: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۱
| راه و راهنما شناسی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مصباح یزدی، محمدتقی (نویسنده) |
| ناشر | بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1383 ش |
| چاپ | 2 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
راه و راهنماشناسى، سلسله درس‌هاى آيت‌الله مصباح يزدى با موضوع معارف قرآن است كه از روى نوار پياده و به‌صورت كتاب به زبان فارسى عرضه شده است. بخش راهنماشناسى به قلم محمد سعيدى‌مهر نگارش يافته است.
ساختار
كتاب، از دو بخش كلى تشكيل شده است: «راه‌شناسى» و «راهنماشناسى». هر دو بخش كتاب، فاقد تبويب و فصل‌بندى بوده و مطالب به همان ترتيبى كه تدريس شده به‌صورت سلسله‌وار ارائه گرديده است.
گزارش محتوا
مباحث هريك از بخش‌هاى كتاب، به‌اختصار عبارت است از:
- راه‌شناسى:
- از نظر قرآن، حسّ و عقل انسان براى شناختن راه زندگى كافى نيست و تنها به‌وسيله وحى و نبوت است كه اين نقيصه، در زندگى انسان رفع مى‌شود و حكمت و غرض الهى از آفرينش انسان تأمين مى‌گردد. نویسنده پس از تبيين اين موضوع به بررسى اهداف بعثت انبياء از ديدگاه قرآن پرداخته و تعدادى از آيات را در اين زمينه مورد بررسى قرار مى‌دهد[۱]
- آيا معجزه، مختص به اين است كه پيامبرى براى اثبات نبوتش معجزه را بياورد و يا اينكه قلمرو آن اعم از اثبات نبوت است؟ نویسنده، اين سؤال را اين‌گونه پاسخ مى‌دهد كه دايره‌ى معجزه منحصر به آن خرق عادتى كه براى اثبات نبوت باشد نيست. پس از آن معجزاتى كه براى انبياء در غير مقام اثبات نبوت در قرآن آمده ذكر كرده و چنين نتيجه مى‌گيرد كه خوارق عادت، چه به‌صورت علم باشد يا تكلم ملائكه و يا اعمال خاص، اختصاص به انبياء و همچنين اختصاص به مقام اثبات نبوت ندارد[۲]
- در ادامه مباحث كتاب، قرآن به‌عنوان معجزه جاويد و ديگر معجزات پيامبر اكرم(ص)، عصمت انبياء در تلقى وحى، شبهاتى پيرامون عصمت انبياء، عصمت در غير انبياء و عصمت ائمه(ع)مورد مطالعه قرار گرفته است.
- آخرين موضوعى كه در اين بخش از كتاب مورد توجه قرار گرفته است اشتراك و تمايز اديان است. نویسنده، اساس همه اديان آسمانى را تسليم بودن در برابر خدا مى‌داند[۳]البته عواملى باعث شده است كه اساساً يك دين را مخالف دين ديگرى جلوه دهد كه بغى و سركشى و تحريف از آن جمله است. وى در انتهاى اين بخش تأكيد مى‌كند كه اختلاف در احكام جزئى ميان شرايع، معنايش اين نيست كه دين چندتاست، بلكه دين يكى است و آن اسلام است و همه انبياء هم به آن دعوت می‌كردند[۴]
- راهنماشناسى:
- بخش حاضر به لحاظ پرداختن به موضوع پيامبران، دنباله بحث راه‌شناسى بشمار مى‌آيد. نویسنده پيش از ورود به بحث، توضيح دو نكته را لازم مى‌داند. ابتدا محور مباحث تاريخى در قرآن را پيامبران مى‌داند كه تأثيرشان در جامعه از راه دعوت به مسئله توحيد، خداپرستى، اطاعت خدا و ساير امور معنوى است، سپس به دسته‌بندى آيات مربوط به پيامبران در قرآن مى‌پردازد. وى تأكيد مى‌كند كه با توجه به گستردگى موضوع به بحث از جنبه‌هاى كلى و عمومى پيامبران، اقوام پيامبران و روابط متقابل آنان با يكديگر اكتفا مى‌شود[۵]
- نویسنده سپس به تبيين اوصاف عمومى پيامبران پرداخته و هم‌زبانى با قوم خويش، دعوت به يگانه‌پرستى و مبارزه با مفاسد و زشتى‌هاى رايج اجتماعى را از جمله اين اوصاف دانسته است.[۶]
وى در ادامه به موضوع تعدد اديان پرداخته و پس از شرح و توضيح موضوع چنين نتيجه مى‌گيرد كه دين حقيقى، واحد است و آن چيزى جز اسلام نيست، ليكن بر حسب مقتضياتى، در حوزه احكام و مكلفان به آن احكام، تغييراتى پديد مى‌آيد و مى‌توان نحوه‌اى تكثر و تعدد بين اديان الهى در نظر گرفت[۷]
اقوام پيامبران، انگيزه‌هاى روانى مخالفت با پيامبران، استكبار و استضعاف در قرآن، رفتار مردم در برابر پيامبران و رفتار خدا با مردم (سنت‌هاى الهى) از ديگر عناوين مطرح‌شده در اين بخش از كتاب است.
يكى از مسائل مهم نبوت اين است كه آيا سلسله پيامبران الهى تا روز رستاخيز ادامه دارد و يا در زمان خاصى پايان مى‌پذيرد. نویسنده با بيان اين سؤال به طرح بحث «خاتميت» و تبيين علت ختم نبوت و مقامات پيامبر اسلام پرداخته و با بيان اينكه تمام مقامات پيامبر(ص) غير از مقام نبوت و رسالت براى دوازده امام معصوم(ع) نيز ثابت است، به مباحث كتاب خاتمه مى‌دهد[۸]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب هر بخش كتاب، در ابتداى آن آمده است. در پاورقى‌ها، آدرس آيات و روايات و توضيح پاره‌اى از اصطلاحات و مطالب ذكر شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.