گوهرین، سید صادق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در ششم آذر 1374ش برابر با ۲۷ نوامبر ۱۹۹۵م، در 81 سالگى، در تهران درگذشت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/7057 ر.ک: مرکز | سرانجام در ششم آذر 1374ش برابر با ۲۷ نوامبر ۱۹۹۵م، در 81 سالگى، در تهران درگذشت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/7057 ر.ک: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]</ref> پیکر او در بهشت زهرای تهران قطعه ۶۶، ردیف ۹۰، شماره ۱۱ به خاک سپرده شد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
# شرح اصطلاحات تصوف. | # شرح اصطلاحات تصوف. | ||
# شيخ صنعان. | # شيخ صنعان. | ||
# حجة الحق [[ | # حجة الحق [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]. | ||
# حكاياتى از مثنوى. | # حكاياتى از مثنوى. | ||
# مقدمه‌اى بر شمس الحقايق. | # مقدمه‌اى بر شمس الحقايق. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
[[شرح اصطلاحات تصوف]] | [[شرح اصطلاحات تصوف]] | ||
[[پیر چنگی و چند حکایت دیگر از مثنوی مولانا جلال‌الدین رومی]] | |||
[[فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی جلال‌الدین محمد بن محمد بن حسین بلخی]] | [[فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی جلال‌الدین محمد بن محمد بن حسین بلخی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۳
| نام | گوهرین، سید صادق |
|---|---|
| نام‌های دیگر | GOWHARIN, SAYYED SĀDEQ |
| نام پدر | |
| متولد | 1293ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 6 آذر 1374ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | منطق الطیر عطار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04579AUTHORCODE |
سيد صادق گوهرين (1293-1374ش)، محقق، اديب، پژوهشگر برجسته عرفان اسلامى
ولادت
در سال 1293ش برابر با ۱۹۱۴م در تهران به دنيا آمد. گوهرین در خانواده‌ای اصیل و برجسته به دنیا آمد که نسب خود را به بنیانگذار نوربخشیه، سید محمد نوربخش(1392-1464) می‌رساند.[۱]
تحصیلات
وی در اوان نوجوانى، در مدرسه‌هاى علمیه، به روش سنتى، به تحصيل صرف و نحو عربى پرداخت. سپس وارد دوره‌هاى ابتدايى و متوسطه گرديد و در رشته‌هاى ادبيات فارسى و فلسفه از دانشسراى عالى ليسانس گرفت.
وى از آن پس، ضمن تدريس در دبيرستان‌ها، در دوره دكتراى ادبيات فارسى، به ادامه تحصيل پرداخت و در مقطع دكترا، كتاب «فرهنگ لغات و تعبيرات مثنوى» در 9 جلد را به عنوان پايان‌نامه، به نگارش درآورد.
وى در اين رساله، كه شايد مهم‌ترين و مفصل‌ترين اثر او به حساب آيد، به ترتيب الفبا، لغات، اصطلاحات، تعبيرات عرفانى، مَجازات، اصطلاحات نجومى، طبى، قرآنى و حديثى و... را كه در مثنوى معنوى مولوى آمده‌اند، شرح كرده و هر تركيب را در محل دقيق آن بيان داشته است.
وى بيشتر ايام عمر خود را صرف تدريس دروس ادبى و عرفانى و نيز تربيت دانشجويان اين دو مقوله معرفتى كرد و شاگردان فراوانى پرورش داد.
وفات
سرانجام در ششم آذر 1374ش برابر با ۲۷ نوامبر ۱۹۹۵م، در 81 سالگى، در تهران درگذشت.[۲] پیکر او در بهشت زهرای تهران قطعه ۶۶، ردیف ۹۰، شماره ۱۱ به خاک سپرده شد.
آثار
- فرهنگ لغات و تعبيرات مثنوى جلال‌الدين محمد بلخى.
- شرح اصطلاحات تصوف.
- شيخ صنعان.
- حجة الحق ابوعلى سينا.
- حكاياتى از مثنوى.
- مقدمه‌اى بر شمس الحقايق.
- تصحيح و تعليقات منطق الطير عطار نيشابورى.
- تصحيح و تعليقات اسرارنامه عطار نيشابورى.
پانويس