الرد علی شبهات الوهابية: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR03739J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03739J1.jpg | |||
| عنوان =الرد علی شبهات الوهابیة | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[کاردان، غلامرضا]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | |||
| | | موضوع = | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
مؤسسه در راه حق | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1417 ق | |||
== | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03739AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03739 | |||
| کتابخوان همراه نور =03739 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''الردّ على شبهات الوهابيّة''' توسط غلام رضا كاردان، در پاسخ به شبهات به زبان عربى نگاشته شده است كه به گفتۀ وى اطلاعى از نویسنده و ناشر آن ندارد. | |||
==انگیزۀ تأليف== | |||
همانگونه كه در مقدمۀ كتاب آمده است، ممانعت از انحراف و گمراهى عامۀ مردم و همچنين تقويت وحدت اسلامى و ازالۀ اختلافات از انگیزه‌هاى او جهت تأليف كتاب بوده است. | |||
به عقيدۀ او بحثهاى علمى و ذكر ادله و براهین براساس تفاهم و برادرى در جهت وحدت اسلامى است. | |||
==ساختار== | |||
عنوان‌بندى اين كتاب براساس موضوعات و شبهات مطرح شده از سوى اهل سنت مى‌باشد و در 11 عنوان، عقائد شيعه را به اختصار بيان كرده است.با نگاهى به فهرست كتاب مشاهده مى‌شود كه براساس ساختار سنتى مطالب تنظيم شده است و مباحث با ذكر يك عنوان از يكديگر تفكيك شده‌اند.برخى از عناوين را نيز مى‌توان درهم ادغام نمود. | |||
==گزارش محتوا== | |||
شيوۀ بحث در هريك از موضوعات كتاب بدينگونه است كه ابتدا اعتقاد شيعه را در آن موضوع بيان و سپس به قرآن كريم و سنت نبى مكرم اسلام(ص) به عنوان وجه مشترك شيعه و سنى، استناد مى‌كند.مؤلف در مباحث مختلف با ارجاع به منابع معتبر اهل سنت شواهدى را بر حقانيت افكار و عقائد شيعه ارائه مى‌دهد. | |||
مطالب ارائه شده در كتاب به ترتيب فصول عبارت است از: | مطالب ارائه شده در كتاب به ترتيب فصول عبارت است از: | ||
#بيان اعتقاد شيعه بر عدم تحريف قرآن كريم با استناد به آيۀ 9 سورۀ حجر و ردّ تحريف به نقصان قرآن كريم بدين ترتيب كه ابتدا اختصاص آنرا به روايات شيعه نفى مى‌كند و سپس با ارجاع به كتب فريقين، قابل جمع بودن اين روايات را با عدم تحريف ممكن مى‌داند.علاوه اينكه نظر اكثريت علماء كه مخالف تحريف به نقصان هستند را معيار نظر شيعه و سنى معرفى مى‌كند.مراد از مصحف فاطمه نيز در اين فصل آمده است. | |||
#شيعه بر احاديث مرسله اعتمادى ندارد و احاديث وارده با سند صحيح از نبى اكرم(ص) و ائمۀ معصومين(ع) را معتبر مى‌داند. | |||
#اعتقاد به عدالت همۀ صحابه با نص قرآن كريم و روايات ذكر شده در كتب اهل سنت مخالف است و بايد بين صحابى عادل و فاسق فرق گذاشت. | |||
#شيعه براساس حكم عقل و كتاب و سنت معتقد به توحيد است و توسل به اهل‌بيت عليهم‌السلام را شرك ندانسته و برگرفته از قرآن كريم و سنت مى‌داند. | |||
#علم غيب تنها در اختيار خداوند است و اطلاع معصومين بر آن در واقع پرتوى از علم الهى است كه آنها را بر آن مطلع كرده است همانگونه كه بعضى از انبياء را به آن آگاهى داده است. | |||
#آيات و رواياتى در كتب شيعه و سنى، دلالت بر علم افرادى به لوح محفوظ دارد و قائل شدن چنين مقامى براى نبى اكرم(ص) و اهل‌بيت عليهم‌السلام شرك نيست چراكه آنها افضل بر انبياء و اوصياء هستند. | |||
#اعتقاد شيعه بر آن است كه علم ائمه معصومين عليهم‌السلام همان علم پيامبر اكرم(ص) است و آنها وارث‌علوم پيامبرند و شريعت الهى را تنها از طريق اهل‌بيت مى‌توان بدست آورد همانگونه كه از حديث ثقلين-كه بين شيعه و سنى مشهور است-استفاده مى‌شود. | |||
#شيعه احكام فقهى را برخلاف ادعاى اهل سنّت از جانب خود وضع نمى‌كند بلكه آنچه فقهاى شيعه به آن فتوى مى‌دهند از كتاب خدا و سنت پيامبر مكرم اسلام(ص) و معصومين عليهم‌السلام استنباط شده است و طبيعى است كه در بسيارى از احكام با آراء و فتاواى اهل سنّت مخالفت دارد. | |||
#«اولى الامر» در منابع شيعه و سنى تفسير به ائمۀ معصومين عليهم‌السلام شده است و بعضى از علماء اهل سنّت آيۀ 59 سورۀ نساء را دالّ بر عصمت اولى الامر مى‌دانند؛ بنابراین اطاعت بى‌قيد و شرط از آنها بر مسلمانان واجب است. | |||
#در برخى منابع اهل سنت از «تقيّه» تعبير به مكر و خدعه شده است.اعتقاد شيعه به تقيّه برگرفته از آيات قرآن كريم | |||
است و از تعاليم ائمه معصومين عليهم‌السلام است و بسيارى از علماء اهل سنت نيز آنرا تجويز كرده‌اند. | |||
#در آخرين مبحث كتاب، شبهۀ وراثت را دربارۀ ائمه عليهم‌السلام مطرح و با ذكر امامت امام حسین(ع)پس از شهادت امام حسن(ع)، آنرا مردود دانسته و آن بزرگواران را با استناد به منابع شيعه و سنى، منصوب از جانب خداوند مى‌داند. | |||
==معرفى نسخه== | |||
==معرفى نسخه | |||
| خط ۱۶۷: | خط ۶۹: | ||
عناوين و مقدمه مؤلف آمده است. | عناوين و مقدمه مؤلف آمده است. | ||
==منابع مقاله== | |||
متن و مقدمه كتاب. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۴
| الرد علی شبهات الوهابیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاردان، غلامرضا (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه در راه حق |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1417 ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الردّ على شبهات الوهابيّة توسط غلام رضا كاردان، در پاسخ به شبهات به زبان عربى نگاشته شده است كه به گفتۀ وى اطلاعى از نویسنده و ناشر آن ندارد.
انگیزۀ تأليف
همانگونه كه در مقدمۀ كتاب آمده است، ممانعت از انحراف و گمراهى عامۀ مردم و همچنين تقويت وحدت اسلامى و ازالۀ اختلافات از انگیزه‌هاى او جهت تأليف كتاب بوده است.
به عقيدۀ او بحثهاى علمى و ذكر ادله و براهین براساس تفاهم و برادرى در جهت وحدت اسلامى است.
ساختار
عنوان‌بندى اين كتاب براساس موضوعات و شبهات مطرح شده از سوى اهل سنت مى‌باشد و در 11 عنوان، عقائد شيعه را به اختصار بيان كرده است.با نگاهى به فهرست كتاب مشاهده مى‌شود كه براساس ساختار سنتى مطالب تنظيم شده است و مباحث با ذكر يك عنوان از يكديگر تفكيك شده‌اند.برخى از عناوين را نيز مى‌توان درهم ادغام نمود.
گزارش محتوا
شيوۀ بحث در هريك از موضوعات كتاب بدينگونه است كه ابتدا اعتقاد شيعه را در آن موضوع بيان و سپس به قرآن كريم و سنت نبى مكرم اسلام(ص) به عنوان وجه مشترك شيعه و سنى، استناد مى‌كند.مؤلف در مباحث مختلف با ارجاع به منابع معتبر اهل سنت شواهدى را بر حقانيت افكار و عقائد شيعه ارائه مى‌دهد.
مطالب ارائه شده در كتاب به ترتيب فصول عبارت است از:
- بيان اعتقاد شيعه بر عدم تحريف قرآن كريم با استناد به آيۀ 9 سورۀ حجر و ردّ تحريف به نقصان قرآن كريم بدين ترتيب كه ابتدا اختصاص آنرا به روايات شيعه نفى مى‌كند و سپس با ارجاع به كتب فريقين، قابل جمع بودن اين روايات را با عدم تحريف ممكن مى‌داند.علاوه اينكه نظر اكثريت علماء كه مخالف تحريف به نقصان هستند را معيار نظر شيعه و سنى معرفى مى‌كند.مراد از مصحف فاطمه نيز در اين فصل آمده است.
- شيعه بر احاديث مرسله اعتمادى ندارد و احاديث وارده با سند صحيح از نبى اكرم(ص) و ائمۀ معصومين(ع) را معتبر مى‌داند.
- اعتقاد به عدالت همۀ صحابه با نص قرآن كريم و روايات ذكر شده در كتب اهل سنت مخالف است و بايد بين صحابى عادل و فاسق فرق گذاشت.
- شيعه براساس حكم عقل و كتاب و سنت معتقد به توحيد است و توسل به اهل‌بيت عليهم‌السلام را شرك ندانسته و برگرفته از قرآن كريم و سنت مى‌داند.
- علم غيب تنها در اختيار خداوند است و اطلاع معصومين بر آن در واقع پرتوى از علم الهى است كه آنها را بر آن مطلع كرده است همانگونه كه بعضى از انبياء را به آن آگاهى داده است.
- آيات و رواياتى در كتب شيعه و سنى، دلالت بر علم افرادى به لوح محفوظ دارد و قائل شدن چنين مقامى براى نبى اكرم(ص) و اهل‌بيت عليهم‌السلام شرك نيست چراكه آنها افضل بر انبياء و اوصياء هستند.
- اعتقاد شيعه بر آن است كه علم ائمه معصومين عليهم‌السلام همان علم پيامبر اكرم(ص) است و آنها وارث‌علوم پيامبرند و شريعت الهى را تنها از طريق اهل‌بيت مى‌توان بدست آورد همانگونه كه از حديث ثقلين-كه بين شيعه و سنى مشهور است-استفاده مى‌شود.
- شيعه احكام فقهى را برخلاف ادعاى اهل سنّت از جانب خود وضع نمى‌كند بلكه آنچه فقهاى شيعه به آن فتوى مى‌دهند از كتاب خدا و سنت پيامبر مكرم اسلام(ص) و معصومين عليهم‌السلام استنباط شده است و طبيعى است كه در بسيارى از احكام با آراء و فتاواى اهل سنّت مخالفت دارد.
- «اولى الامر» در منابع شيعه و سنى تفسير به ائمۀ معصومين عليهم‌السلام شده است و بعضى از علماء اهل سنّت آيۀ 59 سورۀ نساء را دالّ بر عصمت اولى الامر مى‌دانند؛ بنابراین اطاعت بى‌قيد و شرط از آنها بر مسلمانان واجب است.
- در برخى منابع اهل سنت از «تقيّه» تعبير به مكر و خدعه شده است.اعتقاد شيعه به تقيّه برگرفته از آيات قرآن كريم
است و از تعاليم ائمه معصومين عليهم‌السلام است و بسيارى از علماء اهل سنت نيز آنرا تجويز كرده‌اند.
- در آخرين مبحث كتاب، شبهۀ وراثت را دربارۀ ائمه عليهم‌السلام مطرح و با ذكر امامت امام حسین(ع)پس از شهادت امام حسن(ع)، آنرا مردود دانسته و آن بزرگواران را با استناد به منابع شيعه و سنى، منصوب از جانب خداوند مى‌داند.
معرفى نسخه
كتاب در 28 صفحه بدون ذكر ناشر و سال چاپ در كتاب انتشار يافته است.پيش از شروع مباحث،
عناوين و مقدمه مؤلف آمده است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب.