بحرانی، عبدالله بن نورالله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بحرانی (ابهام زدایی)' به 'بحرانی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بحرانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''عبدالله بن نورالله بحرانی''' (متوفی 1148ق)، محدث، متکلم امامیه، از شاگردان [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] (متوفی 1110ق)، از نویسندگان [[ | '''عبدالله بن نورالله بحرانی''' (متوفی 1148ق)، محدث، متکلم امامیه، از شاگردان [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] (متوفی 1110ق)، از نویسندگان [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]] و مؤلف کتاب [[عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال|عوالم العلوم]]. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
==همکاری با علامه مجلسی در تألیف بحارالانوار== | ==همکاری با علامه مجلسی در تألیف بحارالانوار== | ||
بحرانى را از محدثان و متکلمان امامیه دانسته‌اند. خوانسارى او را «شیخ محدث ماهر، متتبع جلیل، متبحر نبیل» می‌نامد، گواه این مدعا آن است که بحرانى با بهره جستن نیک از فضاى فرهنگى و اجتماعى مساعد عصر صفوى، نخست در تدوین [[ | بحرانى را از محدثان و متکلمان امامیه دانسته‌اند. خوانسارى او را «شیخ محدث ماهر، متتبع جلیل، متبحر نبیل» می‌نامد، گواه این مدعا آن است که بحرانى با بهره جستن نیک از فضاى فرهنگى و اجتماعى مساعد عصر صفوى، نخست در تدوین [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]]، یار و همکار [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]] شد و آنگاه خود به تدوین دائرة‌المعارف بزرگى به نام [[عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال|عوالم العلوم]] پرداخت. آنچه در این نوشتار از نظر می‌گذرد تلاش ناچیزى در معرفى شخصیت بزرگ حدیثى شیعه «ملا عبدالله بحرانى» است. مع‌الأسف متون تراجم و شرح‌حال‌نویسی دو – سه قرن اخیر از ترسیم حیات وى غافل مانده‌اند. | ||
بحرانى بهره علمى خود را وام‌دار استاد خود [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسى]] (۱۱۱۰ – ۱۰۳۷ق) بود، حوزه درسى [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]]، بسیار گسترده و عظیم بود، به‌گونه‌ای که تعداد شاگردان او را از هزار نفر بیشتر دانسته‌اند. بحرانى از استاد خود مجلسى اجازه روایت گرفت. او در مقدمه جلد اول کتاب عوالم اذعان می‌دارد که «بیست سال نزد [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقر مجلسى]] شاگردى کرده و از او اجازه روایتى دارد که مجلسى او را فرزند عزیز خود خوانده است.» بحرانى در تدوین کتاب بزرگ و گرانسنگ «[[ | بحرانى بهره علمى خود را وام‌دار استاد خود [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسى]] (۱۱۱۰ – ۱۰۳۷ق) بود، حوزه درسى [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسى]]، بسیار گسترده و عظیم بود، به‌گونه‌ای که تعداد شاگردان او را از هزار نفر بیشتر دانسته‌اند. بحرانى از استاد خود مجلسى اجازه روایت گرفت. او در مقدمه جلد اول کتاب عوالم اذعان می‌دارد که «بیست سال نزد [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقر مجلسى]] شاگردى کرده و از او اجازه روایتى دارد که مجلسى او را فرزند عزیز خود خوانده است.» بحرانى در تدوین کتاب بزرگ و گرانسنگ «[[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]]» یار و کمک‌کار علامه بود، این دایرة‌المعارف که به جهان اسلام ارائه شد از آغاز تاریخ تشیع تا عصر وى، بی‌نظیر و استثنایى بود. مجلسى با بهره‌گیری از ۳۶۵ کتاب که با در نظر گرفتن چاپ جدید یک‌صد و ده‌جلدی آن، در ۲۳۲۷ باب و بالغ بر حدود چهل هزار صفحه، به تهیه و تنظیم بحارالانوار پرداخت. مدت‌زمان تدوین این اثر را از سال ۱۰۷۰ تا ۱۱۰۵ق و با همکارى گروهى از شاگردانش چون مولا عبدالله بحرانى، مولا عبدالله افندى، مولا ذوالفقارى، [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایرى]]، میر محمد صالح خاتون‌آبادی و آمنه خاتون (خواهر مجلسى) دانسته‌اند. | ||
[[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|میرزا محمدباقر خوانسارى]] در وصف این مقطع از زندگانى بحرانى می‌نویسد: «او از شاگردان صاحب بحار می‌باشد و داراى اجازه روایت از استادش [[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] و از جمله کسانى است که در تألیف کتاب [[ | [[خوانساری، سید محمدباقر بن زین‌العابدین|میرزا محمدباقر خوانسارى]] در وصف این مقطع از زندگانى بحرانى می‌نویسد: «او از شاگردان صاحب بحار می‌باشد و داراى اجازه روایت از استادش [[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] و از جمله کسانى است که در تألیف کتاب [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]] به استادش کمک کرد، مانند سید محدث [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزائرى]] و دیگر علما». | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[http://nbo.ir/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C__a-181.aspx پورامینی، محمدباقر، «حدیث تلاش»، وب‌سایت فرهیختگان تمدن شیعه] | |||
http://nbo.ir/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7 | |||
%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C__a-181.aspx | |||
| خط ۶۳: | خط ۶۱: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:آذر(1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۴
| نام | بحرانی، عبدالله بن نورالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | نورالدین بحرانى |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1148ق |
| اساتید | علامه مجلسی |
| برخی آثار | عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01396AUTHORCODE |
عبدالله بن نورالله بحرانی (متوفی 1148ق)، محدث، متکلم امامیه، از شاگردان علامه مجلسی (متوفی 1110ق)، از نویسندگان بحارالانوار و مؤلف کتاب عوالم العلوم.
اساتید
ملا عبدالله بحرانى یکى از این نام‌آوران عصر صفویه به شمار می‌رود. او فرزند نورالدین بحرانى بود و در عصر زرین فرهنگ ایران، راهى این کشور شد و در دارالسلطنه اصفهان به کسب علم و دانش پرداخت و در آن سامان از استادان به نام و فرهیخته حوزه بهره جست. او بیشترین سود علمى را از محفل پربار دانش علامه محمدباقر مجلسى (متوفى ۱۱۱۰ق) کسب کرد و به‌عنوان شاگرد علامه شناخته شد.
همکاری با علامه مجلسی در تألیف بحارالانوار
بحرانى را از محدثان و متکلمان امامیه دانسته‌اند. خوانسارى او را «شیخ محدث ماهر، متتبع جلیل، متبحر نبیل» می‌نامد، گواه این مدعا آن است که بحرانى با بهره جستن نیک از فضاى فرهنگى و اجتماعى مساعد عصر صفوى، نخست در تدوین بحارالانوار، یار و همکار علامه مجلسى شد و آنگاه خود به تدوین دائرة‌المعارف بزرگى به نام عوالم العلوم پرداخت. آنچه در این نوشتار از نظر می‌گذرد تلاش ناچیزى در معرفى شخصیت بزرگ حدیثى شیعه «ملا عبدالله بحرانى» است. مع‌الأسف متون تراجم و شرح‌حال‌نویسی دو – سه قرن اخیر از ترسیم حیات وى غافل مانده‌اند.
بحرانى بهره علمى خود را وام‌دار استاد خود علامه محمدباقر مجلسى (۱۱۱۰ – ۱۰۳۷ق) بود، حوزه درسى علامه مجلسى، بسیار گسترده و عظیم بود، به‌گونه‌ای که تعداد شاگردان او را از هزار نفر بیشتر دانسته‌اند. بحرانى از استاد خود مجلسى اجازه روایت گرفت. او در مقدمه جلد اول کتاب عوالم اذعان می‌دارد که «بیست سال نزد محمدباقر مجلسى شاگردى کرده و از او اجازه روایتى دارد که مجلسى او را فرزند عزیز خود خوانده است.» بحرانى در تدوین کتاب بزرگ و گرانسنگ «بحارالانوار» یار و کمک‌کار علامه بود، این دایرة‌المعارف که به جهان اسلام ارائه شد از آغاز تاریخ تشیع تا عصر وى، بی‌نظیر و استثنایى بود. مجلسى با بهره‌گیری از ۳۶۵ کتاب که با در نظر گرفتن چاپ جدید یک‌صد و ده‌جلدی آن، در ۲۳۲۷ باب و بالغ بر حدود چهل هزار صفحه، به تهیه و تنظیم بحارالانوار پرداخت. مدت‌زمان تدوین این اثر را از سال ۱۰۷۰ تا ۱۱۰۵ق و با همکارى گروهى از شاگردانش چون مولا عبدالله بحرانى، مولا عبدالله افندى، مولا ذوالفقارى، سید نعمت‌الله جزایرى، میر محمد صالح خاتون‌آبادی و آمنه خاتون (خواهر مجلسى) دانسته‌اند.
میرزا محمدباقر خوانسارى در وصف این مقطع از زندگانى بحرانى می‌نویسد: «او از شاگردان صاحب بحار می‌باشد و داراى اجازه روایت از استادش مجلسى و از جمله کسانى است که در تألیف کتاب بحارالانوار به استادش کمک کرد، مانند سید محدث سید نعمت‌الله جزائرى و دیگر علما».
آثار
مشهورترین تألیف علامه ملاعبداللَّه بحرانى، کتاب «عوالم العلوم و المعارف» موسوم به «جامع العلوم و المعارف و الاحوال من الایات و الاخبار و الاقوال» است، این اثر گرانسنگ هم چون بحارالانوار، از شاه‌کارهاى آثار شیعه بوده، حجمى بیشتر از بحارالانوار دارد.
کتاب عوالم شامل موضوعاتى در توحید و نبوت، احوال مرگ، برزخ، احوال عالم، خلق، سماوات و ارض، سایر اصول عقاید، شرح احوال پیامبران، پیامبر گرامى اسلام و ائمه اطهار(ع) با استدلالات فراوان درباره صحت اعتقادات امامیه و روایات فراوان فقهى است[۱].
پانویس
- ↑ پورامینی، محمدباقر، وب‌سایت فرهیختگان تمدن شیعه
منابع مقاله
پورامینی، محمدباقر، «حدیث تلاش»، وب‌سایت فرهیختگان تمدن شیعه