نصیبی، محمد بن طلحه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
دو تن از مشایخ وى عبارتند از: [[مؤید طوسى]] (م. 617) كه محدث نیشابور و مُسنِد خراسان بود. و دیگر [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى]] (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهایه. | دو تن از مشایخ وى عبارتند از: [[مؤید طوسى]] (م. 617) كه محدث نیشابور و مُسنِد خراسان بود. و دیگر [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى]] (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهایه. | ||
==آثار== | ==وفات== | ||
مرگ او در شهر حلب به سال 652ٍ روى داد. | |||
== آثار == | |||
براى وى بیش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نویسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زیر است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول. | براى وى بیش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نویسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زیر است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۴
| نام | نصیبی، محمد بن طلحه |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن طلحه، ابوسالم محمد
ابوسالم ال‍ن‍ص‍ی‍ب‍ی ابوسالم محمد بن طلحه ع‍دوی، محمد بن طلحه نصیبی، ابوسالم محمد بن طلحه ابن صباغ، محمد بن طلحة شافعی، کمال‌الدین محمد بن طلحه |
| نام پدر | طلحه |
| متولد | 582ق |
| محل تولد | یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق |
| رحلت | 652ق |
| اساتید | مؤید طوسى |
| برخی آثار | مطالب السؤول في مناقب آل الرسول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02193AUTHORCODE |
ابوسالم محمد بن طلحه نصیبی (۵۸۲ – ۶۵۲ق) معروف به ابن طلعه شافعی، از علمای شافعی مذهب، مؤلف كتاب مطالب السؤول در شرح حال ائمه اهل‌البیت است، مفتى دمشق و خطیب آنجا بود.
ولادت
كمال‌الدین، ابوسالم محمد بن طلحه بن حسن قرشى شافعی در یكى از روستاهاى نَصیبین - از شهرهاى شمال عراق - در سال 582ق متولد شد و براى سماع حدیث به نیشابور سفر كرد و بعدها در حلب و دمشق به بیان حدیث پرداخت. در فقه و اصول سر آمد بود و به علوم غریبه، دانش جفر و علم حروف تسلط داشت. شرح حال نویسان، به زندگى زاهدانه وى اشاره كرده و نوشته‌اند با این كه در دمشق به وزارت رسید، اما پس از دو روز آن منصب را ترك كرد و زاهدانه به زندگى خویش ادامه داد. او مذهب شافعى داشت.
اساتید
دو تن از مشایخ وى عبارتند از: مؤید طوسى (م. 617) كه محدث نیشابور و مُسنِد خراسان بود. و دیگر ابن اثیر، ابوالسعادات مبارک بن محمد شیبانى (م. 606) نویسنده جامع الاصول و النهایه.
وفات
مرگ او در شهر حلب به سال 652ٍ روى داد.
آثار
براى وى بیش از ده كتاب برشمرده‌اند كه در موضوعاتى مانند عرفان و اخلاق، علم جفر و شرح حال است. اشتغال وى به علم جفر و حروف مورد انكار نویسندگان سنى قرار گرفته است. نام برخى از کتاب‌هاى وى به شرح زیر است: زبدة المقال فى فضائل الاصحاب و الآل، جفر على بن ابى‌طالب، مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول.