سر القدر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =رسائل ابن سینا | | عنوان =رسائل ابن سینا | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BBR 362 1359 | | کد کنگره =BBR 362 1359 | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سرّ القدر''' اثر [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفتهاند: «من عرف سر القدر فقد | '''سرّ القدر''' اثر [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفتهاند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است. | ||
این | این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعهای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
[[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]]. | [[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]]. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴
سرّ القدر اثر ابن سینا، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفتهاند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است.
| رسائل ابن سینا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) |
| ناشر | بيدار |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1400 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BBR 362 1359 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعهای به نام رسائل ابن سينا، به چاپ رسیده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باببندى و فصلبندى است.
گزارش محتوا
مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مىداند و اصل آن را پارهاى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و اميرالمؤمنين(ع) مىخواند، میگويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله میباشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مىسازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان میكند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود میباشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود.