خلج اسعدی، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[]]' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:استادان دانشگاه تهران' به 'رده:استادان دانشگاه') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:مترجمان]] | |||
[[رده:استادان دانشگاه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۳
| نام | مرتضی خلج اسعدی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | حسین |
| متولد | 1331ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 12مهرماه 1375ش |
| اساتید | نورالله کسایی |
| برخی آثار | سیر فلسفه در جهان اسلام
جهان اسلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE19008AUTHORCODE |
مرتضی خلج اسعدی (1331-1375ش)، نویسنده، مترجم، مدرس دانشگاه و صاحب تألیفات متعدد، از جمله «جنگهاى صلیبى و آغاز مطالعات اسلام‌شناسى».
ولادت
مرتضى خلج اسعدى، فرزند حسین در 10 خرداد سال 1331ش، در شهر تهران متولد شد.
تحصیلات
اسعدی، پس از گذراندن تحصیلات مقدماتى در تهران، به سال 1349ش، در رشته ریاضى موفق به اخذ دیپلم شد.
در مهر همان سال در رشته اقتصاد بینالملل مدرسه عالى بازرگانى تهران پذیرفته شد.
پس از اخذ کارشناسى، در رشته روابط بینالملل مرکز عالى مطالعات بینالملل دانشکده حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران نیز موفق به اخذ کارشناسى ارشد شد.
وى در سالهاى تحصیل دوره کارشناسى ارشد خود با گروه سیاست و حکومت در خاورمیانه همکارى داشت.
از سال 1359، همکارى خود را با کمیته تألیف و ترجمه ستاد انقلاب فرهنگى (که بعدها به مرکز نشر دانشگاهى تبدیل شد)، براى تألیف و تدوین دائرةالمعارفى در معرفى کشورهاى مسلمان آغاز کرد.
وى از همان ابتداى تأسیس دائرةالمعارف تشیع و دانشنامه جهان اسلام، از نزدیک و فعالانه به تألیف و ترجمه بسیارى براى این دو دائرةالمعارف اشتغال داشت. در سال 1370، یک سال به‌صورت حضورى با سمت ویراستار نشریه دانشنامه جهان اسلام تحت عنوان «تحقیقات اسلامى» همکارى کرد. پس از پذیرفته شدن در دوره دکترى در رشته تاریخ و تمدن ملل مسلمان دانشکده الهیات و معارف دانشگاه تهران از مهر 1368 تدریس در دانشگاه تهران را نیز آغاز کرد. در سال 1396 موفق به عضویت در هیئت علمى دانشگاه تهران شد و دو سال بعد در سال 1371، دکتراى خود را در رشته تاریخ تمدن ملل اسلامى از این دانشگاه دریافت کرد.
اساتید
و...[۱].
وفات
وی پس از تحمل بیش از یک سال بیمارى سرطان معده، در 12مهرماه 1375ش در 44 سالگی در بیمارستان سجاد درگذشت و پیکر وى در بهشت زهرا در قطعه 88 (ویژه هنرمندان و نویسندگان) به خاک سپرده شد[۲].
آثار
وی به قول بهاء‌الدین خرمشاهی، بیش از 20 کتاب اعم از تألیف و ترجمه و در حدود دویست مقاله تألیفی تحقیقی از خود به یادگار باقی گذاشت[۳]. از آثار اوست:
- گذر به سوسیالیسم (پل سوئیزى و شارل بتلهایم)؛
- رودزیا (مارتین لونى)؛
- دولت حاکم، آى. تى. تى. (آنتونى سمپسون)؛
- سوسیالیسم در شیلى (رژى دبره)؛
- انقلاب اسلامى در ایران (حامد الگار، با همکارى حسن چیذرى)؛
- تروریسم مقدس اسرائیل (لیویا روکاچ)؛
- دایرةالمعارف جهان اسلام؛
- بیت‌المقدس؛
- افغانستان (مارى کلیفورد)؛
- آرمانها و واقعیتها (عبدالسلام، با همکارى دکتر نفرى)؛
- فلسفه سیاسى (آنتونى کوئینتن)؛
- ایران‌شناسى در اروپا و ژاپن (رودکى متى، نیکى کدى)؛
- جوان مسلمان و دنیاى متجدد (دکتر سید حسین نصر)؛
- ایران، اسلام، تجدد (مجموعه مقالات تحقیقى)؛
- جنگهاى صلیبى و آغاز مطالعات اسلام‌شناسى؛
- اتمها و مولکولها (ترجمه)؛
- پیروزى بر سرطان (اثر گرک اندرسن)