نگاهی به آیه تطهیر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آية التطهير (ابهام زدایی)' به 'آية التطهير (ابهامزدایی)') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| شابک =978-600-5348-58-3 | | شابک =978-600-5348-58-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =26881 | ||
| کتابخوان همراه نور =26881 | | کتابخوان همراه نور =26881 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|آية التطهير (ابهامزدایی)}} | |||
''' نگاهی به آیه تطهیر''' ترجمهای است از مرکز حقائق حقائق اسلامی از کتاب «[[آية التطهير ( | ''' نگاهی به آیه تطهیر''' ترجمهای است از مرکز حقائق حقائق اسلامی از کتاب «[[آية التطهير (میلانی)|آية التطهير]]» تألیف [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]. این کتاب، در دفاع از مذهب اهلبیت(ع) و پاسخ به مخالفان تألیف شده است. آیه تطهیر ازجمله آیاتی است که شیعیان برای اثبات عصمت اهلبیت(ع) به آن استدلال میکنند. | ||
ازآنجاکه کتابشناسی درباره متن اثر با نام «آية التطهير» نوشته است لذا در این نوشتار مطالبی درباره ترجمه ذکر میشود. | ازآنجاکه کتابشناسی درباره متن اثر با نام «آية التطهير» نوشته است لذا در این نوشتار مطالبی درباره ترجمه ذکر میشود. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[آية التطهير ( | [[آية التطهير (میلانی)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸
نگاهی به آیه تطهیر | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی میلانی، علی (نویسنده) هيئت تحريريه انتشارات الحقايق (مترجم) |
عنوانهای دیگر | پژوهشی در تفسير و شان نزول آيه تطهير آيه التطهير. فارسی |
ناشر | الحقائق |
مکان نشر | ايران - قم |
سال نشر | مجلد1: 1390ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-5348-58-3 |
موضوع | تفاسير (سوره احزاب. آيه التطهير) |
زبان | فارسی عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 102/654 /ح5 آ9041 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نگاهی به آیه تطهیر ترجمهای است از مرکز حقائق حقائق اسلامی از کتاب «آية التطهير» تألیف سید علی حسینی میلانی. این کتاب، در دفاع از مذهب اهلبیت(ع) و پاسخ به مخالفان تألیف شده است. آیه تطهیر ازجمله آیاتی است که شیعیان برای اثبات عصمت اهلبیت(ع) به آن استدلال میکنند.
ازآنجاکه کتابشناسی درباره متن اثر با نام «آية التطهير» نوشته است لذا در این نوشتار مطالبی درباره ترجمه ذکر میشود.
کتاب با مقدمه مرکز حقائق اسلامی آغاز شده است. این مقدمه مفصلتر از مقدمه متن عربی است. در این مقدمه تاریخچه پیدایش تشیع به اختصار ذکر شده است. در این راستا از عالمانی چون شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، علامه حلی و مانند آن بهعنوان ستارگان پرفروغی یاد شده که در مسیر دفاع از حقایق اسلامی و تبیین واقعیات مکتب اهلبیت(ع)، با زبان و قلم، به بررسی و پاسخگویی شبهات پرداختهاند.
در ادامه، نویسنده بهعنوان یکی از دانشمندان و اندیشمندانی معرفی شده که با قلمی شیوا و بیانی رسا به تبیین حقایق تابناک دین مبین اسلام و دفاع عالمانه از حریم امامت و ولایت امیرمؤمنان علی(ع) پرداخته است[۱]؛[۲]
ازجمله نکات قابلتوجه که در این اثر و در برخی دیگر از ترجمههای آثار نویسنده مشاهده میشود، اختلافاتی است که در عناوین و فصلبندیها و گاه در مطالب یک اثر و ترجمه آن وجود دارد. اگرچه در متن عربی و فارسی این اثر تعداد فصول یکسان است اما برای برخی مطالب، عناوینی ذکر شده که در متن عربی نیست؛ مثلاً عنوان «سه نکته مهم» در بخش سوم از جانب مترجم به کتاب افزوده شده است. همچنین عنوان «اراده تکوینی و شبهه جبر» نیز بهجای «و تبقی شبهة» آمده است[۳]؛[۴]
نویسنده تنها به ترجمه آیات بسنده نکرده بلکه به شیوه بسیاری از مترجمین، ذکر نص آیات را نیز لازم دانسته است. در رابطه با روایات نیز گاه به متن روایت اشاره کرده است[۵]
اگرچه کتاب دارای ترجمهای روان و امروزی است اما گاه غفلتهایی نیز به چشم میآید؛ بهعنوانمثال نویسنده واژه «فصل» را به «بخش» تغییر داده است. این نوع ترجمه باعث عدم هماهنگی لازم شده است؛ مثلاً در صفحه اول از بخش دوم کتاب، مترجم، در عبارت «هرچند در فصل پیشین بیان کردیم» بهجای واژه بخش از همان واژه فصل استفاده کرده درحالیکه در ترجمه، فصلی وجود ندارد[۶]
ازجمله مزیتهای این ترجمه بر متن عربی وجود فهرست منابع در انتهای آن است که به ترتیب حروف الفبا منظم شده است. این فهرست محقق را در یافتن نسخه مورد استفاده نویسنده یاری میدهد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- الحسینی المیلانی، السید علی، «آیة التطهیر»، قم، نشر الحقائق، الطبعة الاولی، 1431ق.