خولی، محمد مرسی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'خولی (ابهام زدایی)' به 'خولی (ابهامزدایی)') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[بهجة | | data-type="authorWritings" |[[بهجة المجالس، و أنس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجس]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|خولی (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|خولی ( | |||
'''محمد مرسی خولی''' (1349- 1402ق)، دارای دکتری ادبیات عرب از دانشکده زبان عربی الازهر مصر، نویسنده، پژوهشگر و محقق بود. | '''محمد مرسی خولی''' (1349- 1402ق)، دارای دکتری ادبیات عرب از دانشکده زبان عربی الازهر مصر، نویسنده، پژوهشگر و محقق بود. | ||
خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[بهجة | [[بهجة المجالس، و أنس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجس]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۰
نام | خولي، محمد مرسي |
---|---|
نامهای دیگر | دکتر محمد مرسی الخولی |
نام پدر | |
متولد | 1349ق |
محل تولد | مصر |
رحلت | 1402ق |
اساتید | |
برخی آثار | بهجة المجالس، و أنس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجس |
کد مؤلف | AUTHORCODE08474AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، خولی (ابهامزدایی) را ببینید.
محمد مرسی خولی (1349- 1402ق)، دارای دکتری ادبیات عرب از دانشکده زبان عربی الازهر مصر، نویسنده، پژوهشگر و محقق بود.
تولد
محمد مرسی خولی، در مصر به دنیا آمد.
تحصیلات
تحصیلات خود را در دانشگاه الازهر شروع کرد و در 1378ق از دانشکده زبان عربی فارغالتحصیل شد و سپس در سال 1395ق در رشته ادبیات عربی از همان دانشکده دکتری گرفت.[۱]
شغل
وی پس از فارغالتحصیلی از دانشکده، برای کار به مؤسسه نسخ خطی (جامعة الدول العربیة) دانشگاه کشورهای عربی رفت و تا زمان وفاتش در همانجا مشغول به کار بود. او بر ویراستاری و نگارش نشریههای معهد المخطوطات العربی و نشرة اخبار التراث العربی نظارت داشت.[۲]
آثار
تألیف
- أبو الفتح البستي: حياته و شعره.
تحقیق
- الأذكياء، اثر ابن جوزی؛
- أنيس الجليس، اثر معافی بن زکریای نهروانی؛
- البرصان و العرجان و العمیان و الحولان، اثر جاحظ؛
- بهجة المجالس و أنس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجس، اثر یوسف بن عبداللّه بن عبدالبر؛
- سانحات دمية القصر، اثر ظالوی؛
- محاضرة الأبرار و مسامرة الأخيار اثر ابن عربی.[۳]
پانویس
منابع مقاله
یوسف، محمد خیر، تكملة معجم المؤلفین، دار ابن حزم، چاپ اول، بیروت، 1418ق.