قادری، رسول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|قادری (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|قادری (ابهام زدایی)}} | ||
'''شاه فضل رسول قادری''' (1213-1280ق)، ملقب به سیف‌الله المسلول، از علمای حنفی‌مذهب قرن سیزدهم هجری هندوستان، از شاگردان شیخ عبدالله سراج، از اساتید شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی و صاحب کتاب «[[سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار|سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار]]». | '''شاه فضل رسول قادری''' (1213-1280ق)، ملقب به سیف‌الله المسلول، از علمای حنفی‌مذهب قرن سیزدهم هجری هندوستان، از شاگردان شیخ عبدالله سراج، از اساتید شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی و صاحب کتاب «[[سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار|سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار]]». | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۸
| نام | شاه فضل رسول قادری |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبدالحمید |
| متولد | 1213ق |
| محل تولد | هندوستان |
| رحلت | 1280ق |
| اساتید | عبدالله سراج |
| برخی آثار | سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02304AUTHORCODE |
شاه فضل رسول قادری (1213-1280ق)، ملقب به سیف‌الله المسلول، از علمای حنفی‌مذهب قرن سیزدهم هجری هندوستان، از شاگردان شیخ عبدالله سراج، از اساتید شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی و صاحب کتاب «سيف الجبار المسلول على أعداء الأبرار».
نام، لقب و نسب
شاه فضل رسول بن عبدالحمید قادری بدایونی هندی حنفی که با لقب سیف‌الله المسلول نیز شناخته می‌شود، از نسل عثمان بن عفان است[۱].
ولادت
وی در سال 1213ق، در هندوستان به دنیا آمد[۲].
مذهب و عقاید
وی از نظر فقهی، حنفی‌مذهب بوده و از بزرگان سلسله قادریه و سلسله چشتیه نقشبندیه و سلسله سهروردیه اجازه داشته است[۳].
تحصیلات و اساتید
وی دروس ابتدایی مانند صرف و نحو را از پدرش آموخت و در ادامه برای حج و آموختن علم، به مکه سفر کرد و در آنجا از اساتیدی همچون شیخ عبدالله سراج و عابد مدنی در علم تفسیر و حدیث، استفاده کرد و بعدها به وطن خود برگشت[۴].
شاگردان
- محیی‌الدین بن شاه فضل رسول قادری؛
- شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی؛
- فیض احمد بدیوانی؛
- مولانا اسدالله خال‌الله‌آبادی؛
- مولانا عنایت رسول چریاکویی؛
- مولانا شاه احمدسعید دهلوی؛
- مولانا عبدالقادر حیدرآبادی؛
- مولانا حزم‌علی بلهوری؛
- مولانا حکیم محمد ابراهیم سهارن‌پوری[۵].
از نگاه دیگران
مولوی عبدالسلام سنبهلی، در تاریخ وفاتش شعری را سروده با این مطلع:
| معدن فضل الهی حضرت فضل رسول | پیشوای اهل عرفان سرور اهل قبول |
مولانا معین‌الدین، شعری درباره او سروده با این مطلع:
| حضرت فضل رسول نامدار | بافضیلت باکرم باافتخار |
احمدرضا خان قادری بریلوی، از وی با عناوینی همچون: «خاتم المحققين»، «عمدة المدققين»، «سيف الإسلام»، «أسد السنة»، «سد الفتنة»، «مولانا الأجل»، «السيف المسلول»، «معين الحق»، یاد کرده است؛ و...[۶].
وفات
وی در 1280ق، از دنیا رفت و پس از آنکه پسرش، شاه محمد عبدالقادر محب رسول بدیوانی، بر او نماز میت خواند، در کنار آرامگاه پدرش دفن شد[۷].
آثار
- سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار (از مهم‌ترین کتاب‌های وی که در رد عقاید وهابیت نوشته شده است)؛
- بوارق محمدية؛
- تصحيح المسائل؛
- المعتقد المنتقد؛
- إحقاق الحق؛
- فوز المؤمنين؛
- فصل الخطاب؛
- رساله طریقت؛
- تثبيت القدمين؛
- شرح فصوص الحكم؛
- تلخيص الحق؛
- شرح أحاديث ملتقطة أبواب صحيح مسلم؛
- حرز معظم؛
- حاشیه میر زاهد بر رساله قطبیه؛
- حاشیه میر زاهد ملا جلال؛
- طب الغريب[۸].
پانویس
منابع مقاله