اکفانی، هبةالله بن احمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد') |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[ابوالحسن احمد بن عبوالواحد بن محمد بن احمد بن عثمان بی ابیالحدید سلمی]] | ||
[[خطیب بغدادی، احمد بن علی|ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد خطیب بغدادی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[ذیل ذیل تاريخ العلماء و وفياتهم]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''هبةالله بن احمد اکفانی''' (444- 524ق) مورخ و از علمای اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری، صاحب کتاب «الوفیات». | '''هبةالله بن احمد اکفانی''' (444- 524ق) مورخ و از علمای اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری، صاحب کتاب «الوفیات». | ||
== | ==ولادت== | ||
ابومحمد هبةالله بن احمد بن محمد بن هبةالله بن علی بن فارس انصاری دمشقی، معروف به ابن اکفانی در سال 444ق دیده به جهان گشود <ref>عبدالله بن احمد بن سلیمان، ص9</ref>. | ابومحمد هبةالله بن احمد بن محمد بن هبةالله بن علی بن فارس انصاری دمشقی، معروف به ابن اکفانی در سال 444ق دیده به جهان گشود <ref>عبدالله بن احمد بن سلیمان، ص9</ref>. | ||
==شیوخ== | ==شیوخ== | ||
تعداد اساتید و شیوخ وی، بسیار زیاد میباشد، زیرا او از 9 سالگی، استماع حدیث نموده است. بارزترین شیوخ وی، عبارتند از: | تعداد اساتید و شیوخ وی، بسیار زیاد میباشد، زیرا او از 9 سالگی، استماع حدیث نموده است. بارزترین شیوخ وی، عبارتند از: | ||
# ابوالحسن احمد بن عبوالواحد بن محمد بن احمد بن عثمان بی ابیالحدید سلمی(متوفی 469ق)؛ | # [[ابوالحسن احمد بن عبوالواحد بن محمد بن احمد بن عثمان بی ابیالحدید سلمی]](متوفی 469ق)؛ | ||
# ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد خطیب بغدادی(متوفی 463ق)؛ | # [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد خطیب بغدادی]](متوفی 463ق)؛ | ||
# ابوالقاسم حسین بن محمد بن ابراهیم بن حسین دمشقی حنایی(متوفی 459ق)؛ | # ابوالقاسم حسین بن محمد بن ابراهیم بن حسین دمشقی حنایی(متوفی 459ق)؛ | ||
# ابونصر حسین بن محمد بن احمد بن طلاب خطیب(متوفی 470ق)؛ | # ابونصر حسین بن محمد بن احمد بن طلاب خطیب(متوفی 470ق)؛ | ||
خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
==توثیق و ثنای علما درباره وی== | ==توثیق و ثنای علما درباره وی== | ||
علمای زیادی وی را توثیق نموده و به نیکی از او یاد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از: | علمای زیادی وی را توثیق نموده و به نیکی از او یاد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از: | ||
# شاگردش ابن | # شاگردش [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]؛ | ||
# ذهبی در «سیر أعلام النبلاء» و «تذکرة الحفاظ»؛ | # [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در «سیر أعلام النبلاء» و «تذکرة الحفاظ»؛ | ||
# ابن خلدون در | # [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] در «[[العبر في خبر من غبر|العبر]]»<ref>همان، ص12</ref>. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
خط ۹۵: | خط ۹۶: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[ذیل ذیل | [[ذیل ذیل تاريخ العلماء و وفياتهم]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:اردیبهشت (1400)]] | [[رده:اردیبهشت (1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۸
هبةالله بن احمد اکفانی (444- 524ق) مورخ و از علمای اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری، صاحب کتاب «الوفیات».
نام | اکفانی، هبةالله بن احمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | احمد بن محمد بن هبةالله بن علی بن فارس انصاری دمشقی |
متولد | 444ق |
محل تولد | |
رحلت | 524ق |
اساتید | ابوالحسن احمد بن عبوالواحد بن محمد بن احمد بن عثمان بی ابیالحدید سلمی |
برخی آثار | ذیل ذیل تاريخ العلماء و وفياتهم |
کد مؤلف | AUTHORCODE09893AUTHORCODE |
ولادت
ابومحمد هبةالله بن احمد بن محمد بن هبةالله بن علی بن فارس انصاری دمشقی، معروف به ابن اکفانی در سال 444ق دیده به جهان گشود [۱].
شیوخ
تعداد اساتید و شیوخ وی، بسیار زیاد میباشد، زیرا او از 9 سالگی، استماع حدیث نموده است. بارزترین شیوخ وی، عبارتند از:
- ابوالحسن احمد بن عبوالواحد بن محمد بن احمد بن عثمان بی ابیالحدید سلمی(متوفی 469ق)؛
- ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد خطیب بغدادی(متوفی 463ق)؛
- ابوالقاسم حسین بن محمد بن ابراهیم بن حسین دمشقی حنایی(متوفی 459ق)؛
- ابونصر حسین بن محمد بن احمد بن طلاب خطیب(متوفی 470ق)؛
- ابوالمنجا حیدره بن ابیتراب علی بن حسین انطاکی(متوفی 469ق)؛
- ابوالقاسم خضر بن منصور بن علی ضریر مقریء معروف به حبال(متوفی 459ق)؛
- ابوالحسین طاهر بن احمد قاضی محمودی شافعی(متوفی 463ق)؛
- ابوالحسن عبدالدائم بن حسن بن عبیدالله هلال قطان(متوفی 460ق)؛
- ابومحمد عبدالعزیز بن احمد بن محمد بن علی کتانی(متوفی 466ق)؛
- ابوالقاسم علی بن ابراهیم بن عباس بن حسن علوی حسینی دمشقی(متوفی 487ق)؛
- ابوالقاسم علی بن محمد بن علی بن احمد بن ابیالعلاء مصیصی دمشقی(متوفی 487ق)؛
- ابوالفتیان عمر بن عبدالکریم بن سعدویه دهستانی رواسی(متوفی 503ق)؛
- ابوالحسین محمد بن مکی بن عثمان ازدی مصری(متوفی 461ق)؛
- ابوزکریا یحیی بن ابیحسان تنیسی شامی(متوفی 461ق)[۲].
توثیق و ثنای علما درباره وی
علمای زیادی وی را توثیق نموده و به نیکی از او یاد نمودهاند که از جمله آنها عبارتند از:
شاگردان
بدون شک ابن اکفانی، شاگردان فراوانی داشته است اما متأسفانه در کتب تراجم علما، همه آنها در یکجا ذکر نشدهاند. مهمترین شاگردان وی، عبارتند از:
- ابوالفضل اسماعیل بن علی بن ابراهیم بن ابیقاسم جنزوی اصم دمشقی(متوفی 588ق)؛
- ابوطاهر برکات بن ابراهیم بن طاهر بن برکات خشوعی انماطی رفاء(متوفی 598ق)؛
- ابومحمد عبدالرزاق بن نصر بن مسلم دمشقی نجار(متوفی 581ق)؛
- ابوالقاسم علی بن حسن بن هبةالله بن عبدالله بن عساکر(متوفی 571ق)؛
- ابوالفرج غیث بن علی بن عبدالسلام ارمنازی صوری(متوفی 509ق)؛
- ابوطالب مبارک بن علی بن محمد بن خضیر بغدادی صیفی بزازت(متوفی 562ق)؛
- ابوعبدالله محمد بن حمزه بن محمد بن احمد بن سلامه بن ابیجمیل قرشی شروطی دمشقی، معروف به ابن ابیصقرت(متوفی 580ق)؛
- ابوبکر محمد بن عبدالله بن محمد بن عربی اشبیلی(متوفی 543ق)؛
- صائنالدین ابوالحسین هبةالله بن حسین بن هبةالله بن عبدالله دمشقی شافعی ابن عساکر اخوالحافظ ابن عساکر(متوفی 563ق)؛
- ابوطاهر احمد بن محمد بن احمد اصفهانی جروانی سلفی(متوفی576ق)؛
- ابوالحجاج یوسف بن معالی اطرابلسی دمشقی کتابی(متوفی 592ق)[۴].
وفات
وی در ششم محرم سال 524ق، دار فانی را وداع گفت[۵].
آثار
تألیفاتی از وی که در مصادر ترجمه به آنها اشاره شده است، عبارتند از:
- الوفیات؛
- تتمه تاریخ داریا و تسمیة من حدث من أهلها؛
- العرضات[۶].
پانویس
منابع مقاله
عبدالله بن احمد بن سلیمان، «ذیل ذیل تاریخ موالد العلماء و وفیاتهم»، تألیف هبةالله بن احمد اکفانی، ریاض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1409ق/1989م.