عاملی بیاضی، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
     
    {{کاربردهای دیگر|عاملی (ابهام زدایی)}}
     
    {{اشتباه نشود|عاملی، ابراهیم}}
    {{اشتباه نشود|عاملی، ابراهیم}}
    '''ابراهيم سليمان بياضى عاملى''' (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]  
    '''ابراهيم سليمان بياضى عاملى''' (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]  


    خط ۷۸: خط ۷۵:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:فروردین(1400)]]
    [[رده:فروردین(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۱

    عاملی بیاضی، ابراهیم
    نام عاملی بیاضی، ابراهیم
    نام‌های دیگر بیاضی، ابراهیم
    نام پدر شيخ على
    متولد 1288ش یا 1910 م
    محل تولد بياض لبنان
    رحلت 1383ش یا 1425ق یا 2004 م
    اساتید ابراهيم كرباسى

    سيد حسين حمامى

    سيد محسن حكيم

    ميرزاى نائينى

    برخی آثار الاوزان و المقادیر
    کد مؤلف AUTHORCODE00034AUTHORCODE

    ابراهيم سليمان بياضى عاملى (1328-1425ق)، عالم، فقیه، ادیب، شاعر، شاگرد ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم

    ولادت

    در 23 محرم الحرام 1328ق، در شهر بياض- از شهرهاى جبل عامل در جنوب لبنان- به دنيا آمد.

    تحصیلات

    پس از دوران كودكى، نزد پدرش شيخ على، قرآن و ادبيات را فراگرفت و پس از آن، در 1340ق به نجف اشرف مهاجرت كرد و سطوح را فرا گرفت. به دنبال بيمارى‌اش، به زادگاهش بازگشت و در سال 1351ق، مجدداً به نجف رفت و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات: شيخ ابراهيم كرباسى، سيد حسين حمامى، شيخ محمدرضا کاشف‌الغطاء و شيخ غلامعلى قمى آموخت و پس از آن، دروس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظام: ميرزاى نائينى، سيد محسن حكيم- كه بيشترين استفاده علمى‌اش را از محضر پر فيض او آموخت- و سيد حسين حمامى فرا گرفت و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد.

    در سال 1370ق، از سوى آيت‌الله حكيم براى تصدى منصب قضاوت به كشور كويت مهاجرت كرد و مدت 11 سال در آن‌جا ماند. در سال 1381ق، به زادگاهش بازگشت و به تأليف، تدريس، وعظ و ارشاد و اقامه جماعت پرداخت و موفق شد در آن شهر حوزه علميه (امام الحجة) و كتاب‌خانه عمومى- با ده هزار جلد كتاب- بنياد گذارد.

    او اديبى قوى دست و شاعرى زبردست بود كه اشعار بسيار در مواضع مختلف سروده است و نمونه عالى يك عالم و فقيه خدمت‌گذار مردم و كوشا در حلّ مشكلات و اصلاح امور ايشان به شمار مى‌رفت.

    آثار

    او مؤلف ده‌ها جلد كتاب در فقه، اصول، كلام، هيأت و منطق بود كه اكثر آن‌ها مخطوط مانده است. كتاب‌هاى چاپى‌اش عبارتند از:

    1. الاوزان والمقادير؛
    2. حرمة حلق اللحية؛
    3. المسائل الستينية؛
    4. جبل عامل.


    وفات

    آن عالم بزرگوار، در 97 سالگى در روز دوشنبه 8 صفرالخير 1425ق در زادگاهش بدرود حيات گفت و پيكر پاکش به نجف اشرف انتقال داده شد و در روز چهارشنبه 10صفر، در نجف اشرف به خاک سپرده شد.

    منابع مقاله

    مجله آينه پژوهش، خرداد و تير 1383، شماره 86 برگرفته از كتاب علماء ثغور الاسلام، ج1، ص22-23


    وابسته‌ها