طیب، سید عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'طیب (ابهام زدایی)' به 'طیب (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۲: خط ۱۲:
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |1275 ش
    | data-type="authorbirthDate" |1275ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |1370 ش یا 1412 ق
    | data-type="authorDeathDate" |1370ش یا 1412ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
    | data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
    [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائینى]]
    [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله شیخ محمدحسین کمپانى]]
    [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله آقا ضیاء عراقى]]
    [[بلاغی، محمدجواد|شیخ جواد بلاغى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۲: خط ۳۹:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|طیب (ابهام‌زدایی)}}


    '''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]] 
    '''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]]، از مشهورترین تألیفات او [[‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]  


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    او در بعد از ظهر هفتم محرم سال 1312ق (برابر با 30 تير 1272‌ش و 21 ژوئيه 1893 م) در يكى از محله‌هاى مركز شهر اصفهان (معروف به محلۀ نور در ميان طايفه‌اى از سادات معروف به مير محمد صادقى) ديده به جهان گشود.
    او در بعد از ظهر هفتم محرم سال 1312ق (برابر با 30 تیر 1272‌ش و 21 ژوئیه 1893 م) در یکى از محله‌هاى مرکز شهر اصفهان (معروف به محلۀ نور در میان طایفه‌اى از سادات معروف به میر محمد صادقى) دیده به جهان گشود.


    او چهارمين فرزند خانواده و اولين پسر از این خانواده بود. سید عبدالحسین هنگامى كه سومين بهار زندگى را سپرى مى‌كرد، به همراه پدر راهی سفر به كربلا و سفر به عتبات عالیات می‌شود.
    او چهارمین فرزند خانواده و اولین پسر از این خانواده بود. سید عبدالحسین هنگامى که سومین بهار زندگى را سپرى مى‌کرد، به همراه پدر راهی سفر به کربلا و سفر به عتبات عالیات می‌شود.


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==


    تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد.
    تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مکتبخانه رفت و پس از فراگیرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبیان، راهى مدرسه علمیه شد.


    در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد...
    در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گردید، و مادرش که بانوى بسیار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طیبۀ ولایت و از خاندان روحانیت بود، به تربیت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشویق و تحریص به کسب علم و تحصیل معرفت مى‌کرد. از رهگذر این دعاهاى خالصانه و تشویق‌هاى مشفقانه در او عزمى پیدا شد که توانست ناملایمات پیش آمده از فقدان پدر را تحمل کرده و به طریق خود ادامه بدهد.


    در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند.
    در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ میرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، سید احمد|سید احمد خوانساری]] خواند.


    ==اساتید==
    ==اساتید==


    مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ايشان خواند. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواند.
    مرحوم آقاى شیخ علوى یزدى که بسیار در ادبیات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ایشان خواند. نزد مرحوم آقاى شیخ حسن یزدى منطق را خواند.


    حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند.
    حکمت، حساب، جبر، مقابله، هیأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حکیم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ میرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مکان کرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق علیه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افکند.


    خدمت مرحوم آقا سيد مهدى درچه‌اى، كتاب قوانين و تقريرات [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خواند، نزد مرحوم آخوند ملا عبدالكريم گزى، متاجر شيخ را فراگرفت. فوائد الاصول را خدمت آقا مير محمد صادقى مدرس و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را خدمت مرحوم دزفولى خواند، دروس خارج فقه و اصول را، درس خارج اصول مرحوم مير محمد صادقى مدرس و مرحوم محمدتقى مدرس شركت مى‌كرد و همچنين در درس خارج فقه مرحوم [[دهکردی، سید ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم دهكردى]] نيز شركت مى‌جست.
    خدمت مرحوم آقا سید مهدى درچه‌اى، کتاب قوانین و تقریرات [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]] را خواند، نزد مرحوم آخوند ملا عبدالکریم گزى، متاجر شیخ را فراگرفت. فوائد الاصول را خدمت آقا میر محمد صادقى مدرس و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]] را خدمت مرحوم دزفولى خواند، دروس خارج فقه و اصول را، درس خارج اصول مرحوم میر محمد صادقى مدرس و مرحوم محمدتقى مدرس شرکت مى‌کرد و همچنین در درس خارج فقه مرحوم [[دهکردی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم دهکردى]] نیز شرکت مى‌جست.


    وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>.
    وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>.
    بعداز یک سال راهى نجف اشرف شد و در آن حوزه شریف خدمت اساتید بزرگ و آیات و آیات عظم رسید واز حوزه پر برکت درس آقایان استفاده کردم.
    در نجف پای درس اصول [[اصفهانی، محمدحسین|آیت‌الله شیخ محمدحسین کمپانى]] و درس فقه آیت‌الله سید محمدحسین اصفهانى و درس فقه واصول [[نائینی، محمدحسین|آیت‌الله نائینى]] شرکت مى کرد.
    همچنین درس اصول  آقا [[حسين رجايى|حسین رجایى]] و فقه  آقا [[سيد اسماعيل يزدى|سید اسماعیل یزدى]] می‌رفت.
    خدمت [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله آقا ضیاء عراقى]] رساله منجزات مریض را خواند و خدمت آیت‌الله [[بلاغی، محمدجواد|شیخ جواد بلاغى]] علم کلام را آموخت.


    == وفات ==
    == وفات ==
    طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.
    طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.


    ==تفسير اطيب البيان از زبان مؤلف==
    == آثار ==
    برخی تألیفات ایشان عبارت است از:


    نگارش تفسير را از سال 1341، به صورت مداوم شروع كردم. علت نگارش هم سفارش حضرت حجت-ارواحنا فداء-بود كه در عالم رؤيا به حقير داشتند و به بنده امر فرمودند كه اين تفسير را بنگارم (جريان اين خواب و چگونگى آن در پايان جلد 14 تفسير اطيب البيان نقل شده است) كه آن زمان من بدون وقفه، به نگارش آن مشغول شدم، با پايان گرفتن هر يك از جلدها همان را منتشر مى‌ساختم، به اين ترتيب كار تأليف و انتشار، همزمان به پيش مى‌رفت.
    # «اطیب البیان فی تفسیر القرآن»؛ در ۱۴ مجلّد که دو بار به چاپ رسیده است.
     
    # «الکلم الطیّب»؛ در اعتقادات، در سه مجلد.
    آخرين جلد كتاب، يعنى جلد چهاردهم آن در سال 1359 منتشر گرديد كه به اين ترتيب تأليف اين دورۀ تفسير، 18 سال به طول انجاميد.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص42</ref>
    # «العمل الصّالح فی العقاید و الاخلاق».
    # «رساله در خلل صلوه»؛ رساله اجتهادی که به دستور استاد ایشان تنظیم و تألیف شده است (غیر مطبوع).
    # «تقریرات فقهی و اصولی» اساتید ایشان.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۷۲: خط ۹۱:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    [[:noormags:1681934|طیب،آیت‌الله عبدالحسین، «مصاحبه با استاد: آیت الله عبدالحسین طیب» ، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: حوزه مرداد و شهریور 1368، دوره ششم - شماره 33 (‎16 صفحه - از 31 تا 46)]].
    #[[:noormags:1681934|طیب،آیت‌الله عبدالحسین، «مصاحبه با استاد: آیت‌الله عبدالحسین طیب»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: حوزه مرداد و شهریور 1368، دوره ششم - شماره 33 (‎16 صفحه - از 31 تا 46)]].
     
    #[http://wiki.ahlolbait.com/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%B7%DB%8C%D8%A8 دانشنامه اسلامی]
     
    #[https://fa.wikishia.net/view/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%B7%DB%8C%D8%A8 ویکی شیعه]


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۸۶: خط ۱۰۵:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مفسران شیعه]]
    [[رده:فروردین(1400)]]
    [[رده:فروردین(1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۳

    طیب، سید عبدالحسین
    نام طیب، سید عبدالحسین
    نام‌های دیگر طیب، سید عبدالحسین
    نام پدر سید محمدتقی (میرمحمد صادقی)
    متولد 1275ش
    محل تولد اصفهان
    رحلت 1370ش یا 1412ق
    اساتید سید محمدباقر درچه‌ای 

    آیت‌الله نائینى

    آیت‌الله شیخ محمدحسین کمپانى

    آیت‌الله آقا ضیاء عراقى

    شیخ جواد بلاغى

    برخی آثار ‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن

    ‏کلم الطیب در تقریر عقاید اسلام؛ عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی

    کد مؤلف AUTHORCODE01858AUTHORCODE

    سید عبدالحسین طیب (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان سید محمدباقر درچه‌ای، از مشهورترین تألیفات او ‏اطیب البیان فی تفسیر القرآن  

    ولادت

    او در بعد از ظهر هفتم محرم سال 1312ق (برابر با 30 تیر 1272‌ش و 21 ژوئیه 1893 م) در یکى از محله‌هاى مرکز شهر اصفهان (معروف به محلۀ نور در میان طایفه‌اى از سادات معروف به میر محمد صادقى) دیده به جهان گشود.

    او چهارمین فرزند خانواده و اولین پسر از این خانواده بود. سید عبدالحسین هنگامى که سومین بهار زندگى را سپرى مى‌کرد، به همراه پدر راهی سفر به کربلا و سفر به عتبات عالیات می‌شود.

    تحصیلات

    تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مکتبخانه رفت و پس از فراگیرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبیان، راهى مدرسه علمیه شد.

    در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گردید، و مادرش که بانوى بسیار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طیبۀ ولایت و از خاندان روحانیت بود، به تربیت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشویق و تحریص به کسب علم و تحصیل معرفت مى‌کرد. از رهگذر این دعاهاى خالصانه و تشویق‌هاى مشفقانه در او عزمى پیدا شد که توانست ناملایمات پیش آمده از فقدان پدر را تحمل کرده و به طریق خود ادامه بدهد.

    در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ میرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا معالم را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. معالم را خدمت مرحوم سید احمد خوانساری خواند.

    اساتید

    مرحوم آقاى شیخ علوى یزدى که بسیار در ادبیات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ایشان خواند. نزد مرحوم آقاى شیخ حسن یزدى منطق را خواند.

    حکمت، حساب، جبر، مقابله، هیأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حکیم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ میرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مکان کرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق علیه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افکند.

    خدمت مرحوم آقا سید مهدى درچه‌اى، کتاب قوانین و تقریرات کفایه را خواند، نزد مرحوم آخوند ملا عبدالکریم گزى، متاجر شیخ را فراگرفت. فوائد الاصول را خدمت آقا میر محمد صادقى مدرس و کفایه را خدمت مرحوم دزفولى خواند، دروس خارج فقه و اصول را، درس خارج اصول مرحوم میر محمد صادقى مدرس و مرحوم محمدتقى مدرس شرکت مى‌کرد و همچنین در درس خارج فقه مرحوم سید ابوالقاسم دهکردى نیز شرکت مى‌جست.

    وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا سید محمدباقر درچه‌ای بود و تقریبا مدت ۱۱ ‌‌سال‌ مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبد‌الحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل‌ مداوم‌ خدمت‌ ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت‌ را فرا گرفتم.[۱].

    بعداز یک سال راهى نجف اشرف شد و در آن حوزه شریف خدمت اساتید بزرگ و آیات و آیات عظم رسید واز حوزه پر برکت درس آقایان استفاده کردم.

    در نجف پای درس اصول آیت‌الله شیخ محمدحسین کمپانى و درس فقه آیت‌الله سید محمدحسین اصفهانى و درس فقه واصول آیت‌الله نائینى شرکت مى کرد.

    همچنین درس اصول آقا حسین رجایى و فقه آقا سید اسماعیل یزدى می‌رفت.

    خدمت آیت‌الله آقا ضیاء عراقى رساله منجزات مریض را خواند و خدمت آیت‌الله شیخ جواد بلاغى علم کلام را آموخت.

    وفات

    طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید.

    آثار

    برخی تألیفات ایشان عبارت است از:

    1. «اطیب البیان فی تفسیر القرآن»؛ در ۱۴ مجلّد که دو بار به چاپ رسیده است.
    2. «الکلم الطیّب»؛ در اعتقادات، در سه مجلد.
    3. «العمل الصّالح فی العقاید و الاخلاق».
    4. «رساله در خلل صلوه»؛ رساله اجتهادی که به دستور استاد ایشان تنظیم و تألیف شده است (غیر مطبوع).
    5. «تقریرات فقهی و اصولی» اساتید ایشان.

    پانویس

    1. طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34


    منابع مقاله

    1. طیب،آیت‌الله عبدالحسین، «مصاحبه با استاد: آیت‌الله عبدالحسین طیب»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: حوزه مرداد و شهریور 1368، دوره ششم - شماره 33 (‎16 صفحه - از 31 تا 46).
    2. دانشنامه اسلامی
    3. ویکی شیعه

    وابسته‌ها