شیخ علوان، نعمةالله بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌نور
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۳۰: خط ۳۰:
|}
|}
</div>
</div>
 
{{کاربردهای دیگر|علوان (ابهام‌زدایی)}}
'''نعمةالله بن محمود علوان نخجوانی''' (متوفای 920ق)،  معروف به شيخ علوان و شيخ بابا نعمت‌الله، از علماى بزرگ و مشايخ صوفيه
'''نعمةالله بن محمود علوان نخجوانی''' (متوفای 920ق)،  معروف به شيخ علوان و شيخ بابا نعمت‌الله، از علماى بزرگ و مشايخ صوفيه


خط ۴۹: خط ۴۹:
مهمترين اثر وى تفسير فواتح الهية و مفاتح غيبيه بوده است و اضافه بر آن سه اثر ديگر براى ايشان ثبت شده است كه بدين قرارند:
مهمترين اثر وى تفسير فواتح الهية و مفاتح غيبيه بوده است و اضافه بر آن سه اثر ديگر براى ايشان ثبت شده است كه بدين قرارند:


1-شرح كتاب گلشن راز (فارسى)
# شرح كتاب گلشن راز (فارسى)
 
# هداية الاخوان
2-هداية الاخوان
# حاشيه بر انوار التنزيل بيضاوى.
 
3-حاشيه بر انوار التنزيل بيضاوى.


== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==
خط ۶۰: خط ۵۸:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة]]  
[[الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[ar:النخجواني(نعمة الله بن محمود النخجواني)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱

شیخ علوان، نعمه‌الله بن محمود
نام شیخ علوان، نعمه‌الله بن محمود
نام‌های دیگر نخجوانی، نعمت‌الله بن محمود
نام پدر محمود نخجوانى
متولد
محل تولد آقا شهر از توابع قرمان
رحلت 920 ق
اساتید
برخی آثار الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة
کد مؤلف AUTHORCODE02834AUTHORCODE

نعمةالله بن محمود علوان نخجوانی (متوفای 920ق)، معروف به شيخ علوان و شيخ بابا نعمت‌الله، از علماى بزرگ و مشايخ صوفيه

ولادت

او فرزند محمود نخجوانى، اهل آقا شهر از توابع قرمان، منسوب به نخجوان از استان قفقاز كشور آذربايجان مى‌باشد.

تحصیلات

جهت كسب دانش به أناضول مهاجرت كرده و پس از فراگيرى علم و دانش به آقا شهر مراجعت نموده، در آن مسكن مى‌گزيند.

فعاليت او در تهذيب نفس و عبادت متداول نزد اهل معرفت از صوفيه، بوده است. مؤلف شقايق نعمانيه دربارۀ وى گفته است: تفسيرش را بدون مراجعه به كتب تفسيرى نوشته است و در آن حقايق و دقايقى وجود دارد كه بسيارى از مردم از درك آن عاجزند.

نخجوانى در اصول و فروع فقه مذهب سنى و در عقايد و معرفت مسلك عرفان را دارا بود.

وفات

به سال 920 ق برابر با 1514‌م دعوت حق را لبيك گفت.

آثار

مهمترين اثر وى تفسير فواتح الهية و مفاتح غيبيه بوده است و اضافه بر آن سه اثر ديگر براى ايشان ثبت شده است كه بدين قرارند:

  1. شرح كتاب گلشن راز (فارسى)
  2. هداية الاخوان
  3. حاشيه بر انوار التنزيل بيضاوى.

منابع مقاله

زرکلی، خير الدين، الأعلام، ج8، ص39، لبنان - بيروت، دار العلم للملايين، 1989م


وابسته‌ها