ابن ابوالوفاء، عبدالرحیم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ عبدالرحیم بن ابوالوفاء را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن ابوالوفاء، عبدالرحیم بن علی منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |ابوالوفاء علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |490ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |22 شوال 566ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[ | | data-type="authorTeachers" |[[ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب]] | ||
[[ | [[ابوالقاسم غانم بن محمد بن عبیدالله برجی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[وفيات جماعة من المحدثين]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالرحیم بن ابوالوفاء''' (490-566ق)، محدث، از شاگردان ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد، از اساتید ابن عساکر و صاحب | '''عبدالرحیم بن ابوالوفاء''' (490-566ق)، محدث، از شاگردان [[ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد،]] از اساتید [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] و صاحب كتاب «[[وفيات جماعة من المحدثين]]». | ||
==کنیه، نام و لقب== | ==کنیه، نام و لقب== | ||
وی ابومسعود، عبدالرحیم بن ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب بن محمد مرزبان، اصفهانی، حاجی، حافظ، معدل و سبط غانم برجی است<ref>ر.ک: ابراهیم صالح، ص5</ref>. | وی ابومسعود، عبدالرحیم بن ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب بن محمد مرزبان، اصفهانی، حاجی، حافظ، معدل و سبط غانم برجی است<ref>ر.ک: ابراهیم صالح، ص5</ref>. | ||
== | ==ولادت== | ||
او حدودا در سال 490ق و یا اندکی پس از آن، به دنیا آمده است. | او حدودا در سال 490ق و یا اندکی پس از آن، به دنیا آمده است. | ||
شرح‌حال‌نویسان، به منسوب بودن وی به اصفهان، اکتفا نموده و این می‌فهماند که پدر و مادر وی اصفهانی و محل ولادت و وفات او، اصفهان بوده، اما در کدام محله اصفهان مشخص نیست<ref>ر.ک: همان</ref>. | شرح‌حال‌نویسان، به منسوب بودن وی به اصفهان، اکتفا نموده و این می‌فهماند که پدر و مادر وی اصفهانی و محل ولادت و وفات او، اصفهان بوده، اما در کدام محله اصفهان مشخص نیست<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۴: | ||
==شخصیت علمی و اخلاقی== | ==شخصیت علمی و اخلاقی== | ||
در بزرگی و افتخار او همین بس که دو لقب بزرگ و بااهمیت را که بسیاری از علما غبطه آن دو را می‌خورند، از آن خود نمود: یکی «حافظ» و دیگری «معدل». | در بزرگی و افتخار او همین بس که دو لقب بزرگ و بااهمیت را که بسیاری از علما غبطه آن دو را می‌خورند، از آن خود نمود: یکی «حافظ» و دیگری «معدل». | ||
«حاجی» را از آن جهت به وی می‌گفتند که فریضه حج بیت‌الله را گزارده بود. | «حاجی» را از آن جهت به وی می‌گفتند که فریضه حج بیت‌الله را گزارده بود. | ||
سمعانی در مورد خلق و خوی او در جوانی نوشته است: وی جوانی باهوش، دوست‌داشتنی، نیکوروش، مأنوس با حدیث و... است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
[[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|سمعانی]] در مورد خلق و خوی او در جوانی نوشته است: وی جوانی باهوش، دوست‌داشتنی، نیکوروش، مأنوس با حدیث و... است»<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
اساتید و شیوخ وی، عبارتند از: | اساتید و شیوخ وی، عبارتند از: | ||
# پدرش ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب (متوفی 515ق)؛ | # پدرش [[ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب]] (متوفی 515ق)؛ | ||
# ابوالقاسم غانم بن محمد بن عبیدالله برجی (متوفی 511ق) (جد مادری)؛ | # [[ابوالقاسم غانم بن محمد بن عبیدالله برجی]] (متوفی 511ق) (جد مادری)؛ | ||
# ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد (متوفی 515ق)؛ | # [[ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد]] (متوفی 515ق)؛ | ||
# ابوبکر عبدالغفار بن محمد بن حسن شیرویی (متوفی 510ق)؛ | # ابوبکر عبدالغفار بن محمد بن حسن شیرویی (متوفی 510ق)؛ | ||
# ابوالقاسم هبةالله بن محمد بن عبدالواحد بن الحصین شیبانی بغدادی (متوفی 525ق)؛ | # ابوالقاسم هبةالله بن محمد بن عبدالواحد بن الحصین شیبانی بغدادی (متوفی 525ق)؛ | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۲: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۳: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۲
| نام | عبدالرحیم بن ابوالوفاء |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | ابوالوفاء علی |
| متولد | 490ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 22 شوال 566ق |
| اساتید | ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب |
| برخی آثار | وفيات جماعة من المحدثين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05101AUTHORCODE |
عبدالرحیم بن ابوالوفاء (490-566ق)، محدث، از شاگردان ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد، از اساتید ابن عساکر و صاحب كتاب «وفيات جماعة من المحدثين».
کنیه، نام و لقب
وی ابومسعود، عبدالرحیم بن ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب بن محمد مرزبان، اصفهانی، حاجی، حافظ، معدل و سبط غانم برجی است[۱].
ولادت
او حدودا در سال 490ق و یا اندکی پس از آن، به دنیا آمده است. شرح‌حال‌نویسان، به منسوب بودن وی به اصفهان، اکتفا نموده و این می‌فهماند که پدر و مادر وی اصفهانی و محل ولادت و وفات او، اصفهان بوده، اما در کدام محله اصفهان مشخص نیست[۲].
شخصیت علمی و اخلاقی
در بزرگی و افتخار او همین بس که دو لقب بزرگ و بااهمیت را که بسیاری از علما غبطه آن دو را می‌خورند، از آن خود نمود: یکی «حافظ» و دیگری «معدل».
«حاجی» را از آن جهت به وی می‌گفتند که فریضه حج بیت‌الله را گزارده بود.
سمعانی در مورد خلق و خوی او در جوانی نوشته است: وی جوانی باهوش، دوست‌داشتنی، نیکوروش، مأنوس با حدیث و... است»[۳].
اساتید
اساتید و شیوخ وی، عبارتند از:
- پدرش ابوالوفاء علی بن ابی‌طالب حمد بن عیسی بن عبدالوهاب (متوفی 515ق)؛
- ابوالقاسم غانم بن محمد بن عبیدالله برجی (متوفی 511ق) (جد مادری)؛
- ابوعلی حسن بن احمد بن حسن مقری حداد (متوفی 515ق)؛
- ابوبکر عبدالغفار بن محمد بن حسن شیرویی (متوفی 510ق)؛
- ابوالقاسم هبةالله بن محمد بن عبدالواحد بن الحصین شیبانی بغدادی (متوفی 525ق)؛
- ابوالعز احمد بن عبیدالله بن محمد سلمی عکبری، معروف به ابن کادش (متوفی 526ق)[۴].
شاگردان
علمای بزرگ و معروفی نزد وی به کسب علم و استماع حدیث پرداخته‌اند که از جمله آنها، عبارتند از:
- ابن عساکر؛
- حافظ عبدالقادر بن عبدالله رهاوی؛
- عبدالله بن عمر بن علی، معروف به ابن اللتی بغدادی؛
- ام‌الفضل کریمه بنت عبدالوهاب قرشیه[۵].
آثار
«كتاب وفيات جماعة من المحدثين»، تنها اثری است که برای او ذکر شده است[۶].
وفات
وی در بیست‌ودوم شوال 566ق، دار فانی را وداع گفت[۷].
پانویس
منابع مقاله
ابراهیم صالح، مقدمه «كتاب وفيات جماعة من المحدثين»، اثر عبدالرحیم بن ابوالوفاء، دمشق، دارالبشائر، 1420ق/1999م.