سیرافی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Hbaghizadeh صفحهٔ سیرافی (ابهام زدایی) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سیرافی (ابهام‌زدایی) منتقل کرد)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:


*[[سیرافی، یوسف بن حسن|ابومحمد يوسف بن حسن بن عبدالله بن مرزبان سيرافى بغدادى]] (330-385ق)، مشهور به سيرافى، (پسر ابوسعيد)، اديب نحوى كه در بغداد شهرت فراوان داشت. جدش زرتشتى بود و بهزاد نام داشت ولى بعد از مسلمان شدن، نام عبدالله بر خود نهاد.
*[[سیرافی، یوسف بن حسن|ابومحمد يوسف بن حسن بن عبدالله بن مرزبان سيرافى بغدادى]] (330-385ق)، مشهور به سيرافى، (پسر ابوسعيد)، اديب نحوى كه در بغداد شهرت فراوان داشت. جدش زرتشتى بود و بهزاد نام داشت ولى بعد از مسلمان شدن، نام عبدالله بر خود نهاد.


*[[سیرافی، سلیمان|سليمان سيرافى]] (نیمه اول قرن چهارم)، بازرگانى ايرانى از مردم بندر سيراف بر ساحل خليج فارس بود كه به چين سفر كرد و خاطرات سفر خود را در كتابى به زبان ‌عربى نوشت.
*[[سیرافی، سلیمان|سليمان سيرافى]] (نیمه اول قرن چهارم)، بازرگانى ايرانى از مردم بندر سيراف بر ساحل خليج فارس بود كه به چين سفر كرد و خاطرات سفر خود را در كتابى به زبان ‌عربى نوشت.
خط ۸: خط ۹:
*[[سیرافی، حسن بن عبدالله|قاضى ابوسعيد حسن بن عبدالله بن مرزبان سيرافى]] (284 یا 290-368ق)، كه به اختصار ابوسعيد سيرافى خوانده مى‌شود، عالم مشهور نحو، لغت، فقه، حديث، علوم قرآن و كلام است. او اهل سيراف (از توابع استان بوشهر) بود.
*[[سیرافی، حسن بن عبدالله|قاضى ابوسعيد حسن بن عبدالله بن مرزبان سيرافى]] (284 یا 290-368ق)، كه به اختصار ابوسعيد سيرافى خوانده مى‌شود، عالم مشهور نحو، لغت، فقه، حديث، علوم قرآن و كلام است. او اهل سيراف (از توابع استان بوشهر) بود.


[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
 
[[رده:آذر (99)]]
*[[سیرافی، احمد بن علی|ابن ‌نوح سیرافی، ابوالعباس احمد بن ‌علی بن ‌محمد بن ‌احمد ابن ‌عباس بن ‌نوح]] محدث، رجال‌شناس و فقیه امامی در سده‌های 4 و 5ق/10 و 11م.
 
[[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
{{ابهام‌زدایی}}
 
[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۱

سیرافی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:


  • سليمان سيرافى (نیمه اول قرن چهارم)، بازرگانى ايرانى از مردم بندر سيراف بر ساحل خليج فارس بود كه به چين سفر كرد و خاطرات سفر خود را در كتابى به زبان ‌عربى نوشت.