بلاغی، محمدجواد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بلاغی (ابهام زدایی)' به 'بلاغی (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۶۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00131.jpg|بندانگشتی|بلاغی، محمدجواد]] | [[پرونده:NUR00131.jpg|بندانگشتی|بلاغی، محمدجواد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |بلاغی، محمدجواد | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | بلاغی، جواد | ||
کاتب الهدی النجفی | |||
محمدجواد البلاغی | محمدجواد البلاغی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علامه شيخ حسن بلاغى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1244 ش یا 1864 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |نجف اشرف | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1312 ش یا 1352 ق یا 1933 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] | ||
[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] | |||
[[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاج آقا رضا همدانى]] | |||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمدكاظم خراسانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الهدی إلی دین المصطفی]] | ||
[[التوحید و التثلیث]] | [[التوحید و التثلیث]] | ||
[[آلاء الرحمن في | [[آلاء الرحمن في تفسیر القرآن]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00131AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|بلاغی (ابهامزدایی)}} | |||
'''محمدجواد بلاغى''' (1282-1352ق)، فقیه، اصولی، ادیب، مفسر عراقی که آثار متعددی در دفاع از اسلام و تشیع بر ضد یهود و مسیحیت و بابیت، بهائیت و وهابیت و رد شبهات و افترائات نگاشته است. | |||
== ولادت == | |||
در ماه رجب 1282ق، در يكى از محلههاى نجف (محله براق)، در خانه دانشمند عامل و روحانى فاضل، علامه شيخ حسن بلاغى، ديده به جهان گشود. | |||
== تحصیلات == | |||
وى پس از دوران كودكى، قدم به حوزه نجف نهاد و علوم مقدماتى را در حضور علماى نجف فراگرفت و تا 24سالگى از اساتيد بزرگ آن حوزه عظيم، استفادههاى علمى و معنوى فراوانى برد. | |||
در سال 1306ق، به شهر كاظمين رفت و مدت شش سال در اين شهر به تحصيل و تهذيب پرداخت و تا سال 1312ق، در آن شهر ماند. در سىسالگى به زادگاهش، نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترين استوانههاى علمى و عملى عصر خويش حاضر شد و به مدت 14 سال در آنجا به تحصيل علم و معنويت پرداخت. | در سال 1306ق، به شهر كاظمين رفت و مدت شش سال در اين شهر به تحصيل و تهذيب پرداخت و تا سال 1312ق، در آن شهر ماند. در سىسالگى به زادگاهش، نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترين استوانههاى علمى و عملى عصر خويش حاضر شد و به مدت 14 سال در آنجا به تحصيل علم و معنويت پرداخت. | ||
علامه بلاغى در سال 1326ق، وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابى ميرزا محمدتقى شيرازى شركت جست و به مدت ده سال از محضر وى استفاده | علامه بلاغى در سال 1326ق، وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابى [[شیرازی، محمدتقی بن محبعلی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] شركت جست و به مدت ده سال از محضر وى استفاده برد. | ||
او تا سن 54سالگى در درس [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] شركت نمود. از ديگر اساتيد ايشان مىتوان به كسانى چون: شيخ محمد طه نجف، [[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاج آقا رضا همدانى]]، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمدكاظم خراسانى]]، [[صدر، سید حسن|سيد حسن صدرالدين كاظمى]]، [[مامقانی، محمدحسن|شيخ محمدحسن مامقانى]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسین نورى]] و سيد محمدحسن هاشم هندى غروى نام برد. | |||
اين عالم وظيفهشناس كه از تبار روحانیتى بيدار و آگاه بود، در پى استقلالطلبى كشور عراق از يوغ استعمار انگليس، در سال 1336ق، براى بار دوم آهنگ شهر كاظمين كرد و به صف مجاهدان پيوست. | |||
برخى از شاگردان ايشان عبارتند از: سيد [[مرعشی، سید شهابالدین|شهابالدين مرعشى نجفى]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، سيد هادى ميلانى، [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد محمدصادق بحرالعلوم]]، محمد مهدوى لاهيجى، [[محلاتی، ذبیحالله|ذبيحاللّه محلاّتى]]، محمدرضا طبسى نجفى، ميرزا محمدعلى مدرس خيابانى، سيد مرتضى لنگرودى و... | |||
== وفات == | |||
سرانجام اين دانشمند بزرگ در سال 1352ق، به ديار باقى شتافت. | |||
آثار | == آثار== | ||
آثار وى در زمينههاى گوناگونى چون: فقه، تفسير، تاريخ، اصول فقه، عقايد و ردّ يهود و نصارا و ماديون و بابيّت و بهائيت تدوين يافته است: | |||
#تفسير آلاء الرحمن؛ | |||
#الرحلة المدرسية؛ | |||
#الهدى إلى دين المصطفى؛ | |||
#التوحيد و التثليث؛ | |||
#أعاجيب الأكاذيب؛ | |||
#أنوار الهدى؛ | |||
#البلاغ المبين؛ | |||
#نصايح الهدى؛ | |||
#المسيح و الإنجيل؛ | |||
#نسمات الهدى؛ | |||
#مصباح الهدى؛ | |||
و... | |||
علامه بلاغى، بر زبانهاى عربى، عبرى، انگليسى و فارسی بهخوبى مسلط بود. | |||
{{الگو:مفسران شیعه}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[العلامة البلاغي رجل العلم و الجهاد]] | |||
[[موسوعة العلامة البلاغي]] | |||
[[الهدی إلی دین المصطفی]] | |||
[[التوحید و التثلیث]] | |||
[[الرد علی الوهابیة]] | |||
[[ | |||
[[ | [[آلاء الرحمن في تفسیر القرآن]] | ||
[[ | [[أربع رسائل (بلاغی)]] | ||
[[ | [[مدرسه سیار: ترجمه الرحلة المدرسة او مدرسة السیارة]] | ||
[[ | [[اسلام آیین برگزیده]] | ||
[[ | [[الوهابیة]] | ||
[[ | [[الوهابية و أصول الإعتقاد]] | ||
[[ | [[کتاب الرحلة المدرسية و المدرسة السيارة في نهج الهدى]] | ||
[[ | [[کتاب المقدس: حقيقت جعلي يا جعل واقعي (الرحلة المدرسية)]] | ||
[[ | [[الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز]] | ||
[[کتاب | [[نصیحت بفریب خوردگان باب و بهاء: ترجمه کتاب نصایح الهدی الی من کان مسلما فصار بابیا]] | ||
[[ | [[الرحلة المدرسیة]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مفسران شیعه]] | |||
[[رده:ادیبان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۷
نام | بلاغی، محمدجواد |
---|---|
نامهای دیگر | بلاغی، جواد
کاتب الهدی النجفی محمدجواد البلاغی |
نام پدر | علامه شيخ حسن بلاغى |
متولد | 1244 ش یا 1864 م |
محل تولد | نجف اشرف |
رحلت | 1312 ش یا 1352 ق یا 1933 م |
اساتید | ميرزا محمدتقى شيرازى |
برخی آثار | الهدی إلی دین المصطفی |
کد مؤلف | AUTHORCODE00131AUTHORCODE |
محمدجواد بلاغى (1282-1352ق)، فقیه، اصولی، ادیب، مفسر عراقی که آثار متعددی در دفاع از اسلام و تشیع بر ضد یهود و مسیحیت و بابیت، بهائیت و وهابیت و رد شبهات و افترائات نگاشته است.
ولادت
در ماه رجب 1282ق، در يكى از محلههاى نجف (محله براق)، در خانه دانشمند عامل و روحانى فاضل، علامه شيخ حسن بلاغى، ديده به جهان گشود.
تحصیلات
وى پس از دوران كودكى، قدم به حوزه نجف نهاد و علوم مقدماتى را در حضور علماى نجف فراگرفت و تا 24سالگى از اساتيد بزرگ آن حوزه عظيم، استفادههاى علمى و معنوى فراوانى برد.
در سال 1306ق، به شهر كاظمين رفت و مدت شش سال در اين شهر به تحصيل و تهذيب پرداخت و تا سال 1312ق، در آن شهر ماند. در سىسالگى به زادگاهش، نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترين استوانههاى علمى و عملى عصر خويش حاضر شد و به مدت 14 سال در آنجا به تحصيل علم و معنويت پرداخت.
علامه بلاغى در سال 1326ق، وارد شهر مقدس سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابى ميرزا محمدتقى شيرازى شركت جست و به مدت ده سال از محضر وى استفاده برد.
او تا سن 54سالگى در درس ميرزاى شيرازى شركت نمود. از ديگر اساتيد ايشان مىتوان به كسانى چون: شيخ محمد طه نجف، حاج آقا رضا همدانى، شيخ محمدكاظم خراسانى، سيد حسن صدرالدين كاظمى، شيخ محمدحسن مامقانى، ميرزا حسین نورى و سيد محمدحسن هاشم هندى غروى نام برد.
اين عالم وظيفهشناس كه از تبار روحانیتى بيدار و آگاه بود، در پى استقلالطلبى كشور عراق از يوغ استعمار انگليس، در سال 1336ق، براى بار دوم آهنگ شهر كاظمين كرد و به صف مجاهدان پيوست.
برخى از شاگردان ايشان عبارتند از: سيد شهابالدين مرعشى نجفى، سيد ابوالقاسم خوئى، سيد هادى ميلانى، سيد محمدصادق بحرالعلوم، محمد مهدوى لاهيجى، ذبيحاللّه محلاّتى، محمدرضا طبسى نجفى، ميرزا محمدعلى مدرس خيابانى، سيد مرتضى لنگرودى و...
وفات
سرانجام اين دانشمند بزرگ در سال 1352ق، به ديار باقى شتافت.
آثار
آثار وى در زمينههاى گوناگونى چون: فقه، تفسير، تاريخ، اصول فقه، عقايد و ردّ يهود و نصارا و ماديون و بابيّت و بهائيت تدوين يافته است:
- تفسير آلاء الرحمن؛
- الرحلة المدرسية؛
- الهدى إلى دين المصطفى؛
- التوحيد و التثليث؛
- أعاجيب الأكاذيب؛
- أنوار الهدى؛
- البلاغ المبين؛
- نصايح الهدى؛
- المسيح و الإنجيل؛
- نسمات الهدى؛
- مصباح الهدى؛
و...
علامه بلاغى، بر زبانهاى عربى، عبرى، انگليسى و فارسی بهخوبى مسلط بود.