ابن مغازلی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
ابن نجار كه شرح حالى برای وى در ذيل [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است. | ابن نجار كه شرح حالى برای وى در ذيل [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است. | ||
==مذهب | ==مذهب== | ||
برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر این احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست. | برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر این احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۷: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[مناقب أهل‌البيت]] | [[مناقب أهل‌البيت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۴
| نام | ابن مغازلی، علی بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن المغازلی، ابی‌الحسن علی بن محمد
مغازلی، علی بن محمد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | |
| محل تولد | شهر واسط عراق |
| رحلت | ۱۰ صفر ۴۸۳ق/۱۴ آوریل ۱۰۹۰م) |
| اساتید | احمد بن محمد بن عبدالوهاب بن طاوان، ابوبكر سمسار واسطى، ابن دبثائى محمد بن احمد ازهرى، ابوغالب نحوى واسطى، مشهور به ابن خاله |
| برخی آثار | مناقب الإمام علي بن أبي‌طالب عليه‌السلام (مناقب مغازلي) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00911AUTHORCODE |
ابوالحسن على بن محمّد بن طیّب جُلّابى(متوفی 483ق)، معروف به ابن مغازلى، منسوب به جُلّاب، و معروف به ابن مغازلى مورخ و محدث از شهر واسط عراق.
خاندان
نسبت جُلابى يا به واژه فارسی «گلاب» يا به روستاى «جلابيه» واسط است. اشتهار وى به «ابن مغازلى» نيز بدان خاطر بوده كه یکى از اجداد وى در محله «مغازليان» شهر واسط ساكن بوده است.او را از آن جهت که مدتی در واسط به خطابت پرداخته خطیب نیز می‌خوانند.
ابن نجار كه شرح حالى برای وى در ذيل تاريخ بغداد نوشته، او را محدثى بسيار پر غلط و كم دانش توصيف كرده است.
مذهب
برخى وى را «مالكى» و برخى ديگر «شافعى» دانسته‌اند كه دومى صحيح‌تر به نظر مى رسد زيرا او کتابى درباره مناقب شافعى نوشته و در آن مرجحات مذهب شافعى بر سائر مذاهب را بيان داشته است. مؤلف کتاب «النكت و اللطائف» ادعا مى‌كند كه ابن مغازلى يا شيعه‌اى بوده كه تقيه می‌کرده و يا «قاصى» (قصه گو و داستان سرا) بوده كه فهم حديث نداشته و بنابر این احاديثى را كه او روايت مى‌كند نبايد معتبر دانست.
اساتيد
برخى مشايخ وى كه در صدر اسناد روايى وى قرار دارند عبارتند از: احمد بن محمد بن عبدالوهاب بن طاوان، ابوبكر سمسار واسطى (م. 448)، ابن دبثائى محمد بن احمد ازهرى، ابوغالب نحوى واسطى (م. 462)، مشهور به ابن خاله، ابومحمدحسن بن احمد بن موسى غندجانى (م467). ابونصر طحان. ابوطاهر بغدادى. على بن عمر ابوالحسن واسطى. محمد بن اسماعيل ابوجعفر علوى نقيب واسط.
آثار
برخى کتاب‌هاى وى عبارتند از: ذيل تاريخ واسط بحشل (م. 292) كه سمعانى و ذهبى از این کتاب استفاده كرده‌اند اما نسخه‌اى از آن اينك موجود نيست، کتاب مناقب الشافعى و مرجحات مذهبه على سائر المذاهب، شرح الجامع الصحيح، مناقب اهل‌البیت(مناقب على بن ابى طالب).
وفات
وى در رود دجله در بغداد غرق شد و جنازه وى به واسط حمل و در آنجا دفن شد. به گفته سمعانى این واقعه در سال 483 اتفاق افتاده است.