دیهیم، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(←آثار) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى بر اثر راهنمايى‌هاى پدر، به تحصيل روى آورد. تحصیلات ابتدایی را در تبریز و متوسطه را در دبیرستان | وى بر اثر راهنمايى‌هاى پدر، به تحصيل روى آورد. تحصیلات ابتدایی را در تبریز و متوسطه را در دبیرستان مروی تهران گذراند. پس از اخذ دیپلم به تبریز بازگشت و از سال 1310 به عنوان دبیر در دبیرستان‌های پرورش و حکمت به تدریس پرداخت. | ||
مدتی نیز ناظم و معاون مدرسه پرورش و | مدتی نیز ناظم و معاون مدرسه پرورش و رئیس پیشاهنگی آذربایجان بود. دیهیم در امر نویسندگی نیز مهارت داشت و کتاب‌های درسی زیادی در زمینه حساب و هندسه، جبر، تاریخ و جغرافیا، علوم اجتماعی و شرعیات نگاشت که سال‌ها در مدارس کشور تدریس می‌شد. | ||
وی بعد از چهارده سال خدمت از وزارت فرهنگ استعفا کرد و در بازار تبریز به تجارت مشغول شد. در سال 1320 به هنگام جنگ جهانی دوم که تبریز به اشغال قوای | وی بعد از چهارده سال خدمت از وزارت فرهنگ استعفا کرد و در بازار تبریز به تجارت مشغول شد. در سال 1320 به هنگام جنگ جهانی دوم که تبریز به اشغال قوای شوروی در آمد و نان کمیاب وگران شد، دیهیم با کمک نانواهای تبریز مشکل نان شهر را در کمترین زمان حل کرد. دیهیم فعالیت‌های حزبی را از سال 1323 با عضویت در جمعیت فداکاران آغاز کرد. پس از آن روزنامه آذربادگان را که خط مشی ضد انگلیسی و ضد کمونیستی داشت، منتشر نمود. سپس انجمن دوستیابی را در سال 1324 و بعد انجمن ادبی دانشوران و انجمن ادبی آذربادگان را تأسیس کرد. او از سال 1321 تا 1328 مدیر شرکت چاپ کتاب نیز بود. | ||
محمد دیهیم در سال 1338 به حزب ملیون پیوست و همزمان با تأسیس حزب ایران | محمد دیهیم در سال 1338 به حزب ملیون پیوست و همزمان با تأسیس حزب ایران نوین به آن حزب ملحق شد. وی از سال 1335 تا سال 1354 در پنج دوره نماینده تبریز در مجلس شورای ملی بود و از نمایندگان فعال و صاحب نفوذ آذربایجان به شمار میرفت و در میان نمایندگان نقش رهبری داشت و نظر او در انتخاب استانداران و شهرداران و رئیس دانشگاه تبریز و سایر امور استان، تعیین کننده بود. | ||
از جمله اقدامات او عبارت بودند از: احداث جاده تبریز به تهران و جاده | از جمله اقدامات او عبارت بودند از: احداث جاده تبریز به تهران و جاده کمربندی تبریز، ساخت دبیرستان‌های منصور، باقرخان و محمود‌زاده در تبریز و دبیرستان دخترانه در خامنه، گسترش مدارس در شهرستان اسکو، گسترش دانشگاه تبریز، احداث راه قره کلیسا، و ساخت درمانگاه در شبستر. وی پس از پایان دوره نمایندگی در سال 1354، چاپخانه آذربادگان را تأسیس کرد. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از وی تألیفاتی نیز باقی مانده است، از | از وی تألیفاتی نیز باقی مانده است، از جمله: | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
# | # تذکره بانوان شاعره از پروین اعتصامی تا امروز (2جلد)؛ | ||
# تذکره شعرای آذربایجان (5 جلد )؛ | # تذکره شعرای آذربایجان (5 جلد)؛ | ||
# شریعت (2 جلد )؛ | # شریعت (2 جلد)؛ | ||
# | # دستور زبان فارسی (2 جلد)؛ | ||
# | # پیام؛ | ||
# یاران و خاطرات (2 جلد). | # یاران و خاطرات (2 جلد). | ||
# جبر، | # جبر، | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تذکره شعرای آذربایجان]] | [[تذکره شعرای آذربایجان]] | ||
[[خاطرات و مبارزات محمد دیهیم: روزنامه‌نگار و نماینده پنج دوره مجلس شورای ملی]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:ادیبان]] | |||
[[رده:مورّخان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۴
| نام | دیهیم، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | دیهیم تبریزی، محمد
تبریزی، محمد |
| نام پدر | باقر |
| متولد | 1286ش |
| محل تولد | تبريز |
| رحلت | 1378ش یا 1420ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تذکره شعرای آذربایجان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04205AUTHORCODE |
محمد ديهيم تبريزى (1289 –1378ش)، نویسنده، ادیب، مورخ آذربایجانی، فعال فرهنگی، فعال سیاسی، نماینده مجلس شورای ملی
ولادت
در سال 1286ش1325/ق در تبريز به دنيا آمد.
تحصیلات
وى بر اثر راهنمايى‌هاى پدر، به تحصيل روى آورد. تحصیلات ابتدایی را در تبریز و متوسطه را در دبیرستان مروی تهران گذراند. پس از اخذ دیپلم به تبریز بازگشت و از سال 1310 به عنوان دبیر در دبیرستان‌های پرورش و حکمت به تدریس پرداخت.
مدتی نیز ناظم و معاون مدرسه پرورش و رئیس پیشاهنگی آذربایجان بود. دیهیم در امر نویسندگی نیز مهارت داشت و کتاب‌های درسی زیادی در زمینه حساب و هندسه، جبر، تاریخ و جغرافیا، علوم اجتماعی و شرعیات نگاشت که سال‌ها در مدارس کشور تدریس می‌شد.
وی بعد از چهارده سال خدمت از وزارت فرهنگ استعفا کرد و در بازار تبریز به تجارت مشغول شد. در سال 1320 به هنگام جنگ جهانی دوم که تبریز به اشغال قوای شوروی در آمد و نان کمیاب وگران شد، دیهیم با کمک نانواهای تبریز مشکل نان شهر را در کمترین زمان حل کرد. دیهیم فعالیت‌های حزبی را از سال 1323 با عضویت در جمعیت فداکاران آغاز کرد. پس از آن روزنامه آذربادگان را که خط مشی ضد انگلیسی و ضد کمونیستی داشت، منتشر نمود. سپس انجمن دوستیابی را در سال 1324 و بعد انجمن ادبی دانشوران و انجمن ادبی آذربادگان را تأسیس کرد. او از سال 1321 تا 1328 مدیر شرکت چاپ کتاب نیز بود.
محمد دیهیم در سال 1338 به حزب ملیون پیوست و همزمان با تأسیس حزب ایران نوین به آن حزب ملحق شد. وی از سال 1335 تا سال 1354 در پنج دوره نماینده تبریز در مجلس شورای ملی بود و از نمایندگان فعال و صاحب نفوذ آذربایجان به شمار میرفت و در میان نمایندگان نقش رهبری داشت و نظر او در انتخاب استانداران و شهرداران و رئیس دانشگاه تبریز و سایر امور استان، تعیین کننده بود.
از جمله اقدامات او عبارت بودند از: احداث جاده تبریز به تهران و جاده کمربندی تبریز، ساخت دبیرستان‌های منصور، باقرخان و محمود‌زاده در تبریز و دبیرستان دخترانه در خامنه، گسترش مدارس در شهرستان اسکو، گسترش دانشگاه تبریز، احداث راه قره کلیسا، و ساخت درمانگاه در شبستر. وی پس از پایان دوره نمایندگی در سال 1354، چاپخانه آذربادگان را تأسیس کرد.
وفات
وى سرانجام در اواخر بهمن 1378ش/ ذى‌قعده 1420ق در 92 سالگى در تهران درگذشت و به سراى جاويد شتافت.
آثار
از وی تألیفاتی نیز باقی مانده است، از جمله:
- تذکره بانوان شاعره از پروین اعتصامی تا امروز (2جلد)؛
- تذکره شعرای آذربایجان (5 جلد)؛
- شریعت (2 جلد)؛
- دستور زبان فارسی (2 جلد)؛
- پیام؛
- یاران و خاطرات (2 جلد).
- جبر،
- شرعيات،
- هندسه،
- دستور زبان فارسى،
- تعليمات مدنى
- حساب نو