الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'الکواکب السائرة بأعیان المئة العاشرة' به 'الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة')
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | چاپ =2
    | چاپ =2
    | تعداد جلد =3
    | تعداد جلد =3
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =15131
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =11481
    | کتابخوان همراه نور =11481
    | کتابخوان همراه نور =11481
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة'''، اثر عربى [[غزی، محمد بن محمد (نجم‌الدین)|شيخ نجم‌الدين غزى]]، با تحقيق [[جبور، جبراییل سلیمان|جبرائيل سليمان جبور]]، كتابى است در شرح حال بزرگان و مشاهير عرب در قرن دهم هجرى.
    '''الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة'''، اثر عربى [[غزی، محمد بن محمد (نجم‌الدین)|شيخ نجم‌الدين غزى]]، با تحقيق [[جبور، جبراییل سلیمان|جبرائيل سليمان جبور]]، كتابى است در شرح حال بزرگان و مشاهير عرب در قرن دهم هجرى.


    خط ۳۷: خط ۳۶:
    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.
    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.


    نویسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرک، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه [[خطيب بغدادى]] در «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» و صلاح‌الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات]]» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/3253/373 ر.ک: طاهرى عراقى، احمد، 1357، ص373-374]</ref>
    نویسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرک، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه [[خطیب بغدادى]] در «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» و صلاح‌الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات]]» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/3253/373 ر.ک: طاهرى عراقى، احمد، 1357، ص373-374]</ref>


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۲۵

    الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة
    الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة
    پدیدآورانجبور، جبراییل سلیمان (محقق) غزی، محمد بن محمد (نجم‌الدین) (نویسنده)
    ناشردار الآفاق الجديدة
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1979 م
    چاپ2
    موضوعدانشمندان اسلامی - قرن 10ق. - سرگذشت‌نامه

    کشورهای اسلامی - شاهان و فرمان روایان

    کشورهای اسلامی - قرن 10ق. - سرگذشت‌نامه

    کشورهای عربی - قرن 10ق. - سرگذشت‌نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏CT‎‏ ‎‏203‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏4‎‏غ‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة، اثر عربى شيخ نجم‌الدين غزى، با تحقيق جبرائيل سليمان جبور، كتابى است در شرح حال بزرگان و مشاهير عرب در قرن دهم هجرى.

    ساختار

    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.

    نویسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرک، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه خطیب بغدادى در «تاريخ بغداد» و صلاح‌الدين صفدى در «الوافي بالوفيات» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند.[۱]

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، ابتدا به توضيح نسخ خطى كتاب پرداخته شده و سپس، شرح حال مفصلى از نویسنده، ارائه گرديده است.[۲]

    در مقدمه نویسنده، ضمن اشاره به موضوع، اهميت و ساختار كتاب، به بيان انگيزه نگارش آن پرداخته شده است.[۳]

    نویسنده در مقدمه به اين نكته اشاره دارد كه التزامى به استقراى تمامى اعيان و مشاهير و نيز استقصا در تمامى بلاد را نداشته است، اما بااين‌حال، به آن اندازه كه به تراجم و شرح حال افراد دست يافته، از ذكر آن‌ها، فروگذار نكرده است.[۴]

    زمانى كه نویسنده تصميم به تأليف زندگى‌نامه‌هاى مردان سده دهم هجرى گرفت، كتب موجود در اين باب را بسيار اندك يافت؛ به‌طورى‌كه رفع نياز و احتياج او را نمی‌كردند و اغلب آن‌ها تاريخ مردان را فقط تا نيمه قرن دهم در بر داشتند. لذا وى به نسخ خطى شيوخ يا علماى مورد اعتماد و آنچه كه شنيده بود استناد كرده تا مواد و مطالب كتاب حاضر را كامل نمايد.[۵]

    نویسنده در خلال معرفى افراد و ارائه اطلاعاتى در مورد نام، كنيه، لقب، نسب، آثار، اساتيد و شاگرادن، به بيان مكارم اخلاق و صفات حسنه بارز و مشهور افراد پرداخته و به امور و صفاتى كه نشانگر نقص، كاستى و يا نفى عدالت در فرد بوده و مخالف صيانت از آبرو و حيثيت اشخاص مى‌باشد، تعرضى نكرده و در چنين مواردى، مطلب را به قائل آن، مستند كرده است.[۶]

    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولین اين افراد، محمد بن عوجان.[۷]بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است.[۸]

    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى.[۹]؛ ابراهیم بن معتمد.[۱۰]؛ احمد بن امير غفله.[۱۱]؛ زكريا بن قاضى زين‌الدين انصارى.[۱۲]؛ سعدى بن ناجى‌بيك.[۱۳]؛ صالح بن يوسف.[۱۴]؛ على كردى.[۱۵]؛ لطف‌الله توقاتى.[۱۶]؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى.[۱۷]؛ ياسين شافعى.[۱۸]و يوسف بن سويدكين.[۱۹]نام برد.

    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولین آن‌ها، محمد بن محمد غزى.[۲۰]و آخرين ايشان، يوسف قراصوى.[۲۱]مى‌باشد.

    برخى از افراد مذكور در اين طبقه، عبارتند از: محمد بن محمد دلجى.[۲۲]؛ ابراهیم بقاعى حنبلى.[۲۳]؛ حسن بن اسكندر.[۲۴]؛ خليل بن محمد صلتى.[۲۵]؛ داود بن حسن عجلونى.[۲۶]؛ رجب يعفورى.[۲۷]؛ عبدالله بن محمد مدرنى.[۲۸]؛ عبدالقادر صهيونى.[۲۹]؛ على بن محمد بن ابوسعيد.[۳۰]؛ فاطمه بنت قريمزان.[۳۱]؛ ناصر دمشقى.[۳۲]و يوسف بن على رومى.[۳۳]

    طبقه سوم، در جلد سوم آمده و در آن، به تراجم كسانى پرداخته شده كه در ثلث سوم قرن دهم، وفات يافته‌اند. در ابتداى اين جلد، مقدمه‌اى از ناشر افزوده شده و در آن، ضمن اشاره به نسخ خطى كتاب، به بيان اقداماتى كه پيرامون تصحيح متن صورت گرفته، پرداخته شده است.[۳۴]

    محمد بدرالدين غزى، اولین فرد معرفى‌شده اين طبقه بوده.[۳۵]و يونس زبال، آخرين آن‌ها مى‌باشد.[۳۶]از ديگر افراد معرفى‌شده در اين گروه، مى‌توان به اسامى زير اشاره كرد: محمد بن محمد اعزازى.[۳۷]؛ ابراهیم بن محمد بن محب‌الدين.[۳۸]؛ حامد بن داود.[۳۹]؛ رحمةالله سندى.[۴۰]؛ زكريا بن بيرام.[۴۱]؛ سلطان سليم بن سليمان بن سليم.[۴۲]؛ عبدالوهاب بن صلتى.[۴۳]و يونس بن عيثاوى.[۴۴]

    وضعيت كتاب

    فهارس كتاب، در انتهاى جلد سوم آمده است. اين فهارس عبارتند از: فهرست اعلام؛ اسامى اماكن، شعوب، معاهد، تكايا، راه‌ها و مؤسسات و فهرست اسماى كتب، رسايل و ديوان‌هاى مذكور در كتاب.

    در پاورقى‌ها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ.[۴۵]، به توضيح برخى مطالب متن پرداخته شده است.[۴۶]

    پانويس

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. شكورى، ابوالفضل، «بخش رجال: شرح‌حال‌نگارى اسلامى: كمبودها و كفايت‌هاى موجود در شرح‌حال‌نگارى اسلامى (3)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: ياد، شماره 5، زمستان 1365، (28 صفحه، از 131 تا 158).
    3. طاهرى عراقى، احمد، «سرگذشت‌نامه‌هاى اسلامى: سيره، رجال، تراجم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: نامه انجمن كتابداران ایران، شماره 43، پاييز و زمستان 1357، (8 صفحه، از 367 تا 374).