دربندی، آقا بن عابد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==')
     
    (۵۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR02435.jpg|بندانگشتی|دربندی، آقا بن عابد]]
    [[پرونده:NUR02435.jpg|بندانگشتی|دربندی، آقا بن عابد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|دربندی، آقا بن عابد
    ! نام!! data-type="authorName" |دربندی، آقا بن عابد
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| درب‍ن‍دی‌، م‍لا آق‍ا
    | data-type="authorOtherNames" | درب‍ن‍دی‌، م‍لا آق‍ا


    ف‍اض‍ل‌ درب‍ن‍دی‌
    ف‍اض‍ل‌ درب‍ن‍دی‌
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |عابد
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |دربند شيروان (در مازندران)
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1285 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1286 يا 1285ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[آل کاشف‌الغطاء، علی|شيخ على کاشف‌الغطاء]]
    |-
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE2435AUTHORCODE
    |}
    </div>


    [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شريف العلماى مازندرانى]]


    «آخوند ملا آقا دربندى شيروانى» فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى (وف 1286/1285ق)، عالم متتبّع جليل، فقيه اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق، متولد و بزرگ شده دربند شيروان (در مازندران) مى‌باشد كه مدتى نيز در كربلا زيسته است. (نصيرى، محمد رضا، ص20)
    [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]


    وى در جوانى به عتبات عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون شيخ على كاشف الغطاء و شريف العلماى مازندرانى بهره برد و با شيخ مرتضى انصارى و شيخ محمد حسن صاحب جواهر به مباحثات دينى مى‌پرداخت. (انوشه، حسن، ص27)
    [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن صاحب جواهر]]
    |-
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[خزائن الأحکام]]


    وى در فقه، اصول، حكمت، رجال و حديث مهارت كافى داشت (همان، ص27) و در بلاغت، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، كلام و حكمت بى‌نظير بود. (نصيرى، محمد رضا، ص20)
    ديوان کامل قمری


    ميرزا محمد تنكابنى (-1302 ق)، صاحب «قصص العلماء» كه از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستايد و مى‌گويد كه وى در كلام و حكمت نيز از استادان روزگار خود بوده است. به گفته مدرس تبريزى، ملا آقا دربندى در محبت خاندان رسالت و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به امام حسين(ع) بلند آوازه بود و در آيين سوگوارى شهداى كربلا كوشش بسيار مى‌كرد. گويند كه وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌كرد كه گريبان خود را چاك مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمين مى‌كوبيد و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود كه در پاره‌اى نواحى ايران، به ويژه آذربايجان، رسم قمه‌زنى رواج گرفت. در روزهاى محرم گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند. (انوشه، حسن، ص27)
    مقتل دربندی: بازنویسی سعادات ناصریه
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02435AUTHORCODE
    |}
    </div>


    از ديگر شاگردان ايشان، مى‌توان از ميرزا سيد محمد رضا موسوى هندى، ملقب به ميرزا على جاه بهادر خان (نصيرى، محمد رضا، ص20) نام برد.
    '''آخوند ملا آقا دربندى شيروانى''' (متوفای 1285یا 1286ق)،  فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى، عالم متتبّع جليل، فقيه اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق،


    وى در بيست سالگى شرح نهج‌البلاغه ابن ابى الحديد را درس مى‌گفت. به كتب روايات و احاديث دينى چندان حرمت مى‌نهاد كه آن‌ها را نيز، مانند قرآن، مى‌بوسيد و بر سر مى‌گرفت. (انوشه، حسن، ص27)
    == ولادت ==
    او متولد و بزرگ شده دربند شيروان (در مازندران) مى‌باشد كه مدتى نيز در كربلا زيسته است.<ref>نصيرى، محمدرضا، ص20</ref>


    وى در اكسير نيز مطالعاتى داشت و به گفته ميرزا محمد تنكابنى، رساله‌اى نيز در اين زمينه نوشته بود.
    == تحصیلات ==
    وى در جوانى به عتبات عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون [[آل کاشف‌الغطاء، علی|شيخ على کاشف‌الغطاء]] و [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شريف العلماى مازندرانى]] بهره برد و با [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن صاحب جواهر]] به مباحثات دينى مى‌پرداخت.<ref>انوشه، حسن، ص27</ref>


    وى درسال 1286 يا 1285ق در تهران وفات يافت و پس از نقل پيكرش به كربلاى معلى، در همانجا به خاك سپرده شد. (مدرس، ميرزا محمد على، ص216)
    وى در فقه، اصول، حكمت، رجال و حديث مهارت كافى داشت<ref>همان، ص27</ref>و در بلاغت، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، كلام و حكمت بى‌نظير بود.<ref>نصيرى، محمدرضا، ص20</ref>


    == آثار:==
    [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|ميرزا محمد تنكابنى]] (-1302 ق)، صاحب «قصص العلماء» كه از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستايد و مى‌گويد كه وى در كلام و حكمت نيز از استادان روزگار خود بوده است. به گفته مدرس تبريزى، ملا آقا دربندى در محبت خاندان رسالت و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به امام حسين(ع) بلند آوازه بود و در آيين سوگوارى شهداى كربلا كوشش بسيار مى‌كرد. گويند كه وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌كرد كه گريبان خود را چاك مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمين مى‌كوبيد و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود كه در پاره‌اى نواحى ايران، به ويژه آذربايجان، رسم قمه‌زنى رواج گرفت. در روزهاى محرم گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند.<ref>انوشه، حسن، ص27</ref>


    از ديگر شاگردان ايشان، مى‌توان از ميرزا سيد محمدرضا موسوى هندى، ملقب به ميرزا على جاه بهادر خان<ref>نصيرى، محمدرضا، ص20</ref>نام برد.


    1- اكسير العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به اسرار الشهادة.
    وى در بيست سالگى شرح نهج‌البلاغه [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى‌الحديد]] را درس مى‌گفت. به كتب روايات و احاديث دينى چندان حرمت مى‌نهاد كه آن‌ها را نيز، مانند قرآن، مى‌بوسيد و بر سر مى‌گرفت.<ref>انوشه، حسن، ص27</ref>


    2- حجية الاصول المثبة باقسامها.
    وى در اکسیر نيز مطالعاتى داشت و به گفته [[تنکابنی، محمد بن سلیمان|ميرزا محمد تنكابنى]]، رساله‌اى نيز در اين زمينه نوشته بود.


    3- خزائن الاحكام.
    == وفات ==
    وى درسال 1286 يا 1285ق در تهران وفات يافت و پس از نقل پيكرش به كربلاى معلى، در همانجا به خاک سپرده شد.<ref>مدرس، ميرزا محمد على، ص216</ref>


    4- خزائن الاصول.
    == آثار==


    5- قواميس القواعد.
    {{ستون-شروع|2}}
    # اکسیر العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به اسرار الشهادة.
    # حجية الاصول المثبة باقسامها.
    # خزائن الاحكام.
    # خزائن الاصول.
    # قواميس القواعد.
    # رساله عمليه؛ به فارسى در تقليد و طهارت و نماز.
    # عناوين المسائل/ مسائل الخزائن الدربندیة.
    # المسائل التمرينية؛ به عربى در فقه.
    # تصحيح ديوان كامل قمرى دربندى.
    # جواهر الايقان.
    # الجوهرة يا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.
    # قواميس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.
    {{پایان}}


    6- رساله عمليه؛ به فارسى در تقليد و طهارت و نماز.
    ==پانويس ==
    <references/>


    7- عناوين المسائل/ مسائل الخزائن الدربندية.
    == منابع مقاله==
     
    8- المسائل التمرينية؛ به عربى در فقه.
     
    9- تصحيح ديوان كامل قمرى دربندى.


    10- جواهر الايقان.
    # انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج5، ص27.
     
    # نصيرى، محمدرضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج3، ص20.
    11- الجوهرة يا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.
    # مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانة الادب»، كتابفروشى خيام، ج5، ص216.
     
    12- قواميس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.
     
    == منابع مقاله==




    1- انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج5، ص27.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    2- نصيرى، محمد رضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج3، ص20.
    [[إکسیر العبادات في أسرار الشهادات]]


    3- مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانة الادب»، كتابفروشى خيام، ج5، ص216.
    [[خزائن الأحکام]]


    [[اسرار الشهادة]]


    == وابسته‌ها ==
    [[ديوان کامل قمری]]  
    [[خزائن الأحکام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[ديوان کامل قمري]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[مقتل دربندی: بازنویسی سعادات ناصریه]]  


    [[مقتل دربندی: بازنویسی سعادات ناصریه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[إکسیر العبادات في أسرار الشهادات المقتل الملم بمأساة الحسین (ع)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱

    دربندی، آقا بن عابد
    نام دربندی، آقا بن عابد
    نام‎های دیگر درب‍ن‍دی‌، م‍لا آق‍ا

    ف‍اض‍ل‌ درب‍ن‍دی‌

    ف‍ی‍ض‍ی‌

    م‍لا آق‍ا درب‍ن‍دی‌

    ملا آقا فاضل دربندی

    شیروانی حائری، آغا بن عابد

    قمری دربندی، آغا

    نام پدر عابد
    متولد
    محل تولد دربند شيروان (در مازندران)
    رحلت 1286 يا 1285ق
    اساتید شيخ على کاشف‌الغطاء

    شريف العلماى مازندرانى

    شيخ مرتضى انصارى

    شيخ محمدحسن صاحب جواهر

    برخی آثار خزائن الأحکام

    ديوان کامل قمری

    مقتل دربندی: بازنویسی سعادات ناصریه

    کد مؤلف AUTHORCODE02435AUTHORCODE

    آخوند ملا آقا دربندى شيروانى (متوفای 1285یا 1286ق)، فرزند عابد فرزند رمضان فرزند زاهد دربندى، معروف به فاضل دربندى، عالم متتبّع جليل، فقيه اصولى، جدلى رجالى، محقّق مدقّق،

    ولادت

    او متولد و بزرگ شده دربند شيروان (در مازندران) مى‌باشد كه مدتى نيز در كربلا زيسته است.[۱]

    تحصیلات

    وى در جوانى به عتبات عراق رفت و از مجلس درس استادانى چون شيخ على کاشف‌الغطاء و شريف العلماى مازندرانى بهره برد و با شيخ مرتضى انصارى و شيخ محمدحسن صاحب جواهر به مباحثات دينى مى‌پرداخت.[۲]

    وى در فقه، اصول، حكمت، رجال و حديث مهارت كافى داشت[۳]و در بلاغت، فصاحت عرب و عجم و علوم عربى، كلام و حكمت بى‌نظير بود.[۴]

    ميرزا محمد تنكابنى (-1302 ق)، صاحب «قصص العلماء» كه از شاگردان او بود، استادى وى را در فصاحت و بلاغت و علوم عربى و رجال مى‌ستايد و مى‌گويد كه وى در كلام و حكمت نيز از استادان روزگار خود بوده است. به گفته مدرس تبريزى، ملا آقا دربندى در محبت خاندان رسالت و نشر علوم و معارف اسلامى و محبت به امام حسين(ع) بلند آوازه بود و در آيين سوگوارى شهداى كربلا كوشش بسيار مى‌كرد. گويند كه وى در عاشورا چندان در سوگوارى افراط مى‌كرد كه گريبان خود را چاك مى‌داد، عمامه‌اش را بر زمين مى‌كوبيد و بر سرش قمه مى‌زد. پس از آن بود كه در پاره‌اى نواحى ايران، به ويژه آذربايجان، رسم قمه‌زنى رواج گرفت. در روزهاى محرم گروه فراوانى در پاى منبرش گرد مى‌آمدند.[۵]

    از ديگر شاگردان ايشان، مى‌توان از ميرزا سيد محمدرضا موسوى هندى، ملقب به ميرزا على جاه بهادر خان[۶]نام برد.

    وى در بيست سالگى شرح نهج‌البلاغه ابن ابى‌الحديد را درس مى‌گفت. به كتب روايات و احاديث دينى چندان حرمت مى‌نهاد كه آن‌ها را نيز، مانند قرآن، مى‌بوسيد و بر سر مى‌گرفت.[۷]

    وى در اکسیر نيز مطالعاتى داشت و به گفته ميرزا محمد تنكابنى، رساله‌اى نيز در اين زمينه نوشته بود.

    وفات

    وى درسال 1286 يا 1285ق در تهران وفات يافت و پس از نقل پيكرش به كربلاى معلى، در همانجا به خاک سپرده شد.[۸]

    آثار

    1. اکسیر العبادات فى اسرار الشهادات؛ معروف به اسرار الشهادة.
    2. حجية الاصول المثبة باقسامها.
    3. خزائن الاحكام.
    4. خزائن الاصول.
    5. قواميس القواعد.
    6. رساله عمليه؛ به فارسى در تقليد و طهارت و نماز.
    7. عناوين المسائل/ مسائل الخزائن الدربندیة.
    8. المسائل التمرينية؛ به عربى در فقه.
    9. تصحيح ديوان كامل قمرى دربندى.
    10. جواهر الايقان.
    11. الجوهرة يا جوهر الصناعة؛ در اسطرلاب.
    12. قواميس الصناعة فى فنون الاخبار؛ در اخبار و تراجم.

    پانويس

    1. نصيرى، محمدرضا، ص20
    2. انوشه، حسن، ص27
    3. همان، ص27
    4. نصيرى، محمدرضا، ص20
    5. انوشه، حسن، ص27
    6. نصيرى، محمدرضا، ص20
    7. انوشه، حسن، ص27
    8. مدرس، ميرزا محمد على، ص216

    منابع مقاله

    1. انوشه، حسن، «دانشنامه ادب فارسى»، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، ج5، ص27.
    2. نصيرى، محمدرضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، ج3، ص20.
    3. مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانة الادب»، كتابفروشى خيام، ج5، ص216.


    وابسته‌ها