بیاضی، احمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'رده:25 بهمن الی 29 اسفند96' به '')
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵۶: خط ۵۶:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[إشارات المرام من عبارات الإمام]]
[[إشارات المرام من عبارات الإمام]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۴

کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است که نزد اساتیدی همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید تلمذ نموده و «مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة» و «إشارات المرام من عبارات الإمام»، از جمله آثار وی می‌باشد.

کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی
نام کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی
نام‎های دیگر کمال‌الدين احمد بياضي نجفي
نام پدر حسن
متولد 1048ق/1634م
محل تولد استانبول
رحلت 1098ق/1687م
اساتید ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید
برخی آثار إشارات المرام من عبارات الإمام
کد مؤلف AUTHORCODE08355AUTHORCODE

زندگی‌نامه

کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، متولد 1048ق/1634م و متوفی 1098ق/1687م، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است. پدرش حسام‌الدین حسن بیاضی، از عالمان بوسنی بود و ازاین‌رو، وی به بوسنوی و رومی نیز معروف شده است. احمد در استانبول زاده شد و تاریخ ولادت او را در 1042ق و درگذشت او را در 1096یا 1099ق، نیز آورده‌اند[۱].

احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید، شاگردی کرد. آنگاه در مدارس معروف ادرنه، صحن ثمانیه، سلیمانیه و ایاصوفیه در استانبول به تدریس پرداخت. در شهرهای حلب، بروسه، مکه و استانبول نیز به قضا اشتغال یافت و سپس صدر و قاضی عسکر روم ایلی شد و سرانجام در قصبه قاکلیجه از ییلاق‌های اطراف استانبول درگذشت و در زاویه دیویتجی‌زاده واقع در منطقه اسکودار در شهر استانبول به خاک سپرده شد. صدور یک مورد حکم رجم و تأیید حکم اعدامی برای پاتی برون‌زاده، از منشیان دربار، به گفته مورخان عثمانی، موجب نفرت مردم از او شد[۲].

بیاضی‌زاده، به طریقه نقشبندی تعلق خاطر داشت. در فروع، پیرو مذهب ابوحنیفه و در اصول، ماتریدی بود. وی در علم کلام مهارت داشت و معتقد بود باید اصول عقاید را با تکیه بر قرآن و سنت شناخت و عقل را نیز تنها واسطه‌ای برای درک حقیقت می‌شمرد. وی در هنر خط نیز دستی داشت و خط تعلیق را نزد خطاط مشهور زمان، درویش عبدی فراگرفته بود[۳].

آثار

از بیاضی‌زاده آثاری چند در فقه، تفسیر و عقاید باقی مانده است که برخی از آنها عبارتند از:

  1. مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة: این اثر گزیده‌ای است از موضوعات اعتقادی که از الفقه ‎الأكبر، الفقه ‎الأبسط و رسالة‎ العالم و المتعلم برگرفته شده است؛
  2. إشارات المرام من عبارات الإمام، در شرح الفقه ‎الأكبر ابوحنیفه؛
  3. سوانح المطارحات و لوائح المذاکرات، شرح مباحثات و مذاکرات وی هنگام اقامت در حلب با کواکبی‌زاده مفتی آن شهر؛
  4. رسالة الباحث و الموجب یا رسالة في تفسير اللوائح علی وجه البحث و السؤال[۴].

پانویس

  1. ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ج13، ص244
  2. ر.ک: همان
  3. ر.ک: همان
  4. ر.ک: همان، ص244-‎245

منابع مقاله

دیانت، علی‌اکبر، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1383.

وابسته‌ها