توضیح المسائل (نوری همدانی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =29396 | ||
| کتابخوان همراه نور =29396 | |||
| کد پدیدآور = 4478 | | کد پدیدآور = 4478 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
# در ابتدای رساله مقدمه در حدود بیست صفحه ارائه شده است. در ابتدای آن یادگرفتن احکام دین یکی از فرایض مهم اسلامی دانسته شده که قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت(ع) با تأکید فراوان، مسلمانان را به فراگرفتن احکام اسلامی ترغیب می‌کند. سپس به احادیثی از پبامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در این رابطه اشاره می‌کند. | # در ابتدای رساله مقدمه در حدود بیست صفحه ارائه شده است. در ابتدای آن یادگرفتن احکام دین یکی از فرایض مهم اسلامی دانسته شده که قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت(ع) با تأکید فراوان، مسلمانان را به فراگرفتن احکام اسلامی ترغیب می‌کند. سپس به احادیثی از پبامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در این رابطه اشاره می‌کند. | ||
#:در این مقدمه بر این نکته تأکید می‌کند که دین مقدس اسلام، قانون‌گذاری را تنها در شأن خدا می‌داند، چه اینکه آن ذات مقدس است که انسان‌ها را آفریده و به مصالح و مفاسد زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی و بقای اجتماعی دیگر نیز، آن ذات مقدس است و بس. و او که هم مقنن قوانین و هم، هدایتگر راه زندگی است، قوانین زندگی انسان‌ها را به‌عنوان وظایف فرهنگی، عبادی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی، جسمی، روانی فردی و اجتماعی به‌وسیله پیغمبران عالی‌مقام و جانشین والاقدر آن‌ها به انسان‌ها ابلاغ نموده است و به‌طورکلی این احکام و قوانین بر سه دسته است: احکام اعتقادی، احکام اخلاقی و احکام عملی. در این میان دسته سوم یعنی احکام عملی گستردگی بیشتری دارد، زیرا احکام و قوانینی است که کلیه اعمال انسان را: سیاسی، عبادی، قضایی، جزایی، اقتصادی، فردی و اجتماعی زیر پوشش خود قرار می‌دهد و رساله‌های عملیه با این دسته از احکام خداوند ارتباط دارد. | #:در این مقدمه بر این نکته تأکید می‌کند که دین مقدس اسلام، قانون‌گذاری را تنها در شأن خدا می‌داند، چه اینکه آن ذات مقدس است که انسان‌ها را آفریده و به مصالح و مفاسد زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی و بقای اجتماعی دیگر نیز، آن ذات مقدس است و بس. و او که هم مقنن قوانین و هم، هدایتگر راه زندگی است، قوانین زندگی انسان‌ها را به‌عنوان وظایف فرهنگی، عبادی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی، جسمی، روانی فردی و اجتماعی به‌وسیله پیغمبران عالی‌مقام و جانشین والاقدر آن‌ها به انسان‌ها ابلاغ نموده است و به‌طورکلی این احکام و قوانین بر سه دسته است: احکام اعتقادی، احکام اخلاقی و احکام عملی. در این میان دسته سوم یعنی احکام عملی گستردگی بیشتری دارد، زیرا احکام و قوانینی است که کلیه اعمال انسان را: سیاسی، عبادی، قضایی، جزایی، اقتصادی، فردی و اجتماعی زیر پوشش خود قرار می‌دهد و رساله‌های عملیه با این دسته از احکام خداوند ارتباط دارد. | ||
در این رابطه با این طایفه از حکام الهی توجه به این دو مطلب لازم است: | #:در این رابطه با این طایفه از حکام الهی توجه به این دو مطلب لازم است: | ||
#:قوانین و احکام خداوند به‌طور عمده، منبع و مدرکی به‌جز قرآن مجید و احادیثی که از پیغمبر بزرگوار اسلام و اهل‌بیت عالی‌مقامشان (که ثقلین نامیده می‌شوند) صادر گردیده است، ندارد. | #:قوانین و احکام خداوند به‌طور عمده، منبع و مدرکی به‌جز قرآن مجید و احادیثی که از پیغمبر بزرگوار اسلام و اهل‌بیت عالی‌مقامشان (که ثقلین نامیده می‌شوند) صادر گردیده است، ندارد. | ||
#:فهمیدن و بدست آوردن مطالب و معارفی که در قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت مندرج است، کار آسانی نیست و احتیاج به تخصص و مهارت دارد. و تا یک فرد در ادبیات عرب و علوم مختلف اسلامی از قبیل تفسیر قرآن و حدیث‌شناسی و شناخت راویان احادیث و اصول فقه و شناخت آرا و انظار فقهای اسلام، تخصص و مهارت نداشته و به‌اصطلاح –با توفیق الهی- به درجه اجتهاد و فقاهت نرسیده باشد، هرگز نمی‌تواند احکام خداوند را از منابع خود استخراج کند و در اختیار جامعه اسلامی بگذارد. اکنون با توجه به آنچه ذکر گردید، لزوم رجوع به فقیهی که راه اجتهاد را با گستردگی مخصوصی که دارد پیموده، واضح و مسأله تقلید از مجتهد به حکم عقل و منطق، ثابت می‌گردد<ref>ر.ک: مقدمه، ص22-19</ref>. | #:فهمیدن و بدست آوردن مطالب و معارفی که در قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت مندرج است، کار آسانی نیست و احتیاج به تخصص و مهارت دارد. و تا یک فرد در ادبیات عرب و علوم مختلف اسلامی از قبیل تفسیر قرآن و حدیث‌شناسی و شناخت راویان احادیث و اصول فقه و شناخت آرا و انظار فقهای اسلام، تخصص و مهارت نداشته و به‌اصطلاح –با توفیق الهی- به درجه اجتهاد و فقاهت نرسیده باشد، هرگز نمی‌تواند احکام خداوند را از منابع خود استخراج کند و در اختیار جامعه اسلامی بگذارد. اکنون با توجه به آنچه ذکر گردید، لزوم رجوع به فقیهی که راه اجتهاد را با گستردگی مخصوصی که دارد پیموده، واضح و مسأله تقلید از مجتهد به حکم عقل و منطق، ثابت می‌گردد<ref>ر.ک: مقدمه، ص22-19</ref>. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[هزار‌و‌‌یک مسئله فقهی (مجموعه استفتائات)]] | [[هزار‌و‌‌یک مسئله فقهی (مجموعه استفتائات)]] | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۷: | ||
[[رده:فقه مذاهب]] | [[رده:فقه مذاهب]] | ||
[[رده:فقه شیعه]] | [[رده:فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۸
| توضیح المسائل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نوری همدانی، حسین (نويسنده) |
| ناشر | مهدی موعود(عج) |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1393ش |
| موضوع | فقه جعفری - رساله عملیه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رساله توضیح المسائل، رساله عملیه مرجع شیعه آیت‌الله حسین نوری همدانی (متولد 1304ش) است. این اثر مشتمل بر احکام و فتاوای فقهی ایشان به زبان فارسی است.
این رساله همانند دیگر رساله‌های فارسی به شیوه کتب فقهی با احکام اجتهاد و تقلید آغاز و در مجموع 2821 مسأله در موضوعات مختلف فقهی در این رساله عملیه ذکر شده است. برخی ویژگی‌های رساله عبارتند از:
- در ابتدای رساله مقدمه در حدود بیست صفحه ارائه شده است. در ابتدای آن یادگرفتن احکام دین یکی از فرایض مهم اسلامی دانسته شده که قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت(ع) با تأکید فراوان، مسلمانان را به فراگرفتن احکام اسلامی ترغیب می‌کند. سپس به احادیثی از پبامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در این رابطه اشاره می‌کند.
- در این مقدمه بر این نکته تأکید می‌کند که دین مقدس اسلام، قانون‌گذاری را تنها در شأن خدا می‌داند، چه اینکه آن ذات مقدس است که انسان‌ها را آفریده و به مصالح و مفاسد زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی آن‌ها و خواسته‌های فطری آنان کاملاً آگاه است؛ چنان‌که قانون‌گذار قوانین زندگی و بقای اجتماعی دیگر نیز، آن ذات مقدس است و بس. و او که هم مقنن قوانین و هم، هدایتگر راه زندگی است، قوانین زندگی انسان‌ها را به‌عنوان وظایف فرهنگی، عبادی، سیاسی، اقتصادی، اخلاقی، جسمی، روانی فردی و اجتماعی به‌وسیله پیغمبران عالی‌مقام و جانشین والاقدر آن‌ها به انسان‌ها ابلاغ نموده است و به‌طورکلی این احکام و قوانین بر سه دسته است: احکام اعتقادی، احکام اخلاقی و احکام عملی. در این میان دسته سوم یعنی احکام عملی گستردگی بیشتری دارد، زیرا احکام و قوانینی است که کلیه اعمال انسان را: سیاسی، عبادی، قضایی، جزایی، اقتصادی، فردی و اجتماعی زیر پوشش خود قرار می‌دهد و رساله‌های عملیه با این دسته از احکام خداوند ارتباط دارد.
- در این رابطه با این طایفه از حکام الهی توجه به این دو مطلب لازم است:
- قوانین و احکام خداوند به‌طور عمده، منبع و مدرکی به‌جز قرآن مجید و احادیثی که از پیغمبر بزرگوار اسلام و اهل‌بیت عالی‌مقامشان (که ثقلین نامیده می‌شوند) صادر گردیده است، ندارد.
- فهمیدن و بدست آوردن مطالب و معارفی که در قرآن مجید و احادیث اهل‌بیت مندرج است، کار آسانی نیست و احتیاج به تخصص و مهارت دارد. و تا یک فرد در ادبیات عرب و علوم مختلف اسلامی از قبیل تفسیر قرآن و حدیث‌شناسی و شناخت راویان احادیث و اصول فقه و شناخت آرا و انظار فقهای اسلام، تخصص و مهارت نداشته و به‌اصطلاح –با توفیق الهی- به درجه اجتهاد و فقاهت نرسیده باشد، هرگز نمی‌تواند احکام خداوند را از منابع خود استخراج کند و در اختیار جامعه اسلامی بگذارد. اکنون با توجه به آنچه ذکر گردید، لزوم رجوع به فقیهی که راه اجتهاد را با گستردگی مخصوصی که دارد پیموده، واضح و مسأله تقلید از مجتهد به حکم عقل و منطق، ثابت می‌گردد[۱].
- نویسنده معتقد است که مجتهد باید عالم به اوضاع زمان و واقف به نقشه‌های دشمنان نیز باشد: به‌علاوه در مثل زمان ما، که ساکنان همه مناطق روی زمین با هم ارتباط نزدیک پیدا کرده‌اند و مسائل جدید فراوانی در زندگی انسان‌ها رخ داده و می‌دهد و پدیده‌های جدیدی پدید می‌آید، کسی می‌تواند مرجع احکام الهی باشد که عالم به اوضاع زمان و واقف به نقشه‌های دشمنان اسلام نیز باشد تا بر اساس منابع غنی و کامل و فقه پویای اسلامی، وظایف مسلمانان را با توجه به مقتضیات زمان‌ها و مکان‌ها استنباط کند[۲].
- در انتهای رساله موضوع نماز جمعه در قالب 56 مسأله مجزا مطرح شده است[۳].
- مسائل مستحدثه نیز جداگانه مطرح و موضوعات جدیدی چون بیمه، سودهایی که بانک‌ها می‌دهند، فروختن چک، قولنامه، تشریح و پیوند، فروختن خون و موسیقی ذکر شده است[۴].
فهرست مطالب در ابتدای رساله ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.